Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kocia kawiarnia" to lekka opowieść o poszukiwaniu swojej drogi życiowej. Nagore, blisko 40-letnia kobieta, mieszka w Hiszpanii i aktualnie nie ma pracy. Jej przyjaciółka oferuje jej pracę u Yumi, która otwiera kocią kawiarnię na wzór takich japońskich miejsc. Jest jednak jeden problem - Nagore nie lubi kotów. Decyduje się jednak przyjąć pracę i to całkowicie zmienia jej życie.

Książka jest urocza i to znakomity prezent dla kociarzy i fanów książek, ale pod tą śliczną warstwą ukrywa się jednak bardzo prosty język i przewidywalna do bólu fabuła. Szkoda, bo potencjał na dobrą historię był wielki, a brakowało tu jednak charyzmatycznego sposobu opowieści czy wgłębiania się w osobowości bohaterów. Lekka lektura zajmie nam dosłownie półtorej godziny, jednak ubolewam, że nie mogłam poznać więcej z historii Neko Cafe.

Trochę się zawiodłam lekturą 😽 ale powiem Wam, że czytając ją, nabrałam ochotę na wizytę w kociej kawiarni. We Wrocławiu są dwie takie!

@w_barwach_literatury

"Kocia kawiarnia" to lekka opowieść o poszukiwaniu swojej drogi życiowej. Nagore, blisko 40-letnia kobieta, mieszka w Hiszpanii i aktualnie nie ma pracy. Jej przyjaciółka oferuje jej pracę u Yumi, która otwiera kocią kawiarnię na wzór takich japońskich miejsc. Jest jednak jeden p...

Rozwiń Zwiń

Serialowy Chandler pochodzi z rozbitej rodziny i jest największym śmieszkiem z nowojorskiej ekipy. Matthew Perry, który go odgrywa, podobnie. Uwielbia żartować nawet w najtrudniejszych sytuacjach i jego relacje z rodziną od początku były skomplikowane. Perry zaczął pić w wieku 14 lat, z czasem uzależnił się od leków i narkotyków. W trakcie kręcenia poszczególnych sezonów Friends znajdował się parokrotnie na odwyku... Opowieść Perry'ego to pełna bólu i cierpienia historia człowieka walczącego przez większość życia z nałogami, mającego problemy z kobietami.

Aktor narrację podzielił sobie na dwie części, które wzajemnie się przeplatają. Jedna to historia jego życia od dzieciństwa do prawie dnia dzisiejszego, a druga to opowieść, gdy prawie zmarł z powodów zdrowotnych. Opowieść jest spójna i fascynująca. Pomimo trudności tematu, Perry opisuje to wszystko lekkim językiem i dzięki temu czyta się to bardzo dobrze. Oprócz jego heroicznej walki z nałogami znajdziemy tu parę ciekawostek z serialu 😃

Książkę polecam fanom Przyjaciół. Dzięki lekturze można zobaczyć, jak walczy się z nałogami, choć życie i kariera są pozornie udane...

@w_barwach_literatury

Serialowy Chandler pochodzi z rozbitej rodziny i jest największym śmieszkiem z nowojorskiej ekipy. Matthew Perry, który go odgrywa, podobnie. Uwielbia żartować nawet w najtrudniejszych sytuacjach i jego relacje z rodziną od początku były skomplikowane. Perry zaczął pić w wieku 14 lat, z cz...

Rozwiń Zwiń

"Strażniczka wspomnień" to opowieść dwóch narracji. Z jednej poznajemy historię życia Katii z lat 1929-1933, którą dotknął Wielki Głód. Jej relacja przepełniona jest bólem, cierpieniem, śmiercią i miłością... Druga opowieść dzieje się w Stanach Zjednoczonych w 2004 roku, gdy Cassie odkrywa dziennik swojej babci. Jak zapiski z Hołodomoru mogą wpłynąć na teraźniejszość?

Otóż historia Katii pozwala m.in. na to, że Cassie zaczyna rozumieć, dlaczego jej babcia chowa jedzenie i zawsze pilnuje, aby zjeść do ostatniego okruszka. Mocny i szczery pamiętnik Katii pokazuje, jak ludzie decydowali się na dzieciobójstwo, aby przeżyć, czy sprzeciwiając się władzy, ginęli lub zostawali zesłani na Sybir. W obliczu wielkiej straty i cierpienia głodu Katia dzielnie walczy o normalną codzienność...

Historia zdecydowanie mnie wciągnęła, chociaż ze względu na mocne opisy radykalnych ludzkich zachowań i cierpienia już na pewno jej więcej nie przeczytam. Mimo wszystko, warto po nią sięgnąć, aby docenić w jakich czasach żyjemy...

@w_barwach_literatury

"Strażniczka wspomnień" to opowieść dwóch narracji. Z jednej poznajemy historię życia Katii z lat 1929-1933, którą dotknął Wielki Głód. Jej relacja przepełniona jest bólem, cierpieniem, śmiercią i miłością... Druga opowieść dzieje się w Stanach Zjednoczonych w 2004 roku, gdy Cass...

Rozwiń Zwiń

Nie jest to łatwa książka do lektury, ponieważ Twardoch doskonale bawił się tu językiem Ślązaka. Konrad zamiast szedłem mówi szedł ja i warstwie stylistycznej pojawia się więcej oryginalnych zwrotów. Podziwiam autora za wytrwałość w zbudowaniu takiej narracji Konrada. Jest to z pewnością oryginalna książka i po jej przeczytaniu ja osobiście zastanawiam się nad tożsamością narodową Widucha. Sama opowieść Ślązaka to intrygująca historia odnajdująca swojego miejsce w I połowie XX wieku.

Książkę polecam fanom powieści z tłem historycznym i interesującym się śląskim dorobkiem kulturowym. Nie jest to do końca moja literatura, ale doceniam kunszt pisarski Szczepana Twardocha.

Nie jest to łatwa książka do lektury, ponieważ Twardoch doskonale bawił się tu językiem Ślązaka. Konrad zamiast szedłem mówi szedł ja i warstwie stylistycznej pojawia się więcej oryginalnych zwrotów. Podziwiam autora za wytrwałość w zbudowaniu takiej narracji Konrada. Jest to z pewnością o...

Rozwiń Zwiń

"Kolęda na cztery ręce" to historia Pauliny, która wyrokiem sądu zostaje zmuszona do prac społecznych. Dziewczyna musi spędzić grudzień z starszą panią Marią, która bardziej ceni sobie samotność. Pomimo początkowej niechęci, kobiety zawiązują z czasem niezwykłą więź.

Bardzo mi się podobało, że w tej książce prowadzone są równomiernie dwie historie. Jedna, z przeszłości (ciekawe akcenty PRL-u) przestawia historię miłości, która nie do końca kończy się się happy endem. Druga opowieść to właśnie świetne dialogi Pauliny z panią Marią, gdzie wątkiem pobocznym jest poszukiwanie miłości przez Paulinę oraz nadchodzące święta Bożego Narodzenia. Pod koniec powieści widzimy jak obydwie historię się łączą, co daje nam urocze i chwytające za serce zaskoczenie. Naprawdę już dawno nie czytałam tak lekkiej i szybkiej lektury, bo dosłownie zajęła mi dwie godziny wczorajszego popołudnia 🥰

@w_barwach_literatury

"Kolęda na cztery ręce" to historia Pauliny, która wyrokiem sądu zostaje zmuszona do prac społecznych. Dziewczyna musi spędzić grudzień z starszą panią Marią, która bardziej ceni sobie samotność. Pomimo początkowej niechęci, kobiety zawiązują z czasem niezwykłą więź.

Bardzo mi s...

Rozwiń Zwiń

Książka o Rubiku to wesoła biografia twórcy słynnej kostki, a także samej... Kostki, która we wprowadzeniu przestawia swoją skromną osobę. Na zakończenie pojawia się także wywiad z Kostką i Rubikiem, który jest zabawny i wprowadza ludzki element dla łamigłówki 😃 To nie jest powieść, która pokaże nam jak rozwiązywać kostkę Rubika albo pokaże gotowe schematy. To historia o twórcy, dlaczego stworzył taką łamigłówkę, skąd wziął się jej fenomen i jak ta mała Kostka stała się znana na całym świecie. Rubik w swojej autobiografii pisze luźnym stylem, jakby prowadził pamiętnik. Bardzo też mi się spodobała jego opinia na temat edukacji, że powinno się uczuć właśnie poprzez zabawę. Początek każdego rozdziału to cytat, który związany jest z wyobraźnią i kreatywnością. Uwielbiam takie słowa znanych ludzi, urozmaicające i tak już fascynującą historię ❤️

Książka bardzo mi się podobała. Dużo dowiedziałam się o Rubiku, o jego życiowych wyborach, pasjach czy rodzinie. Biografia nie jest przegadana, jest swojska i napisana z lekkością. Idealnie wchodzi na jesienne popołudnie 😃

@w_barwach_literatury

Książka o Rubiku to wesoła biografia twórcy słynnej kostki, a także samej... Kostki, która we wprowadzeniu przestawia swoją skromną osobę. Na zakończenie pojawia się także wywiad z Kostką i Rubikiem, który jest zabawny i wprowadza ludzki element dla łamigłówki 😃 To nie jest powieść, która ...

Rozwiń Zwiń

Przyznam szczerze, że Ałbenę Grabowską kojarzyłam z takich książek jak "Stulecie winnych", głównie dzięki popularnej ekranizacji. Z serią Uczniowie Hipokratesa nie byłam zaznajomiona - ja już chyba tak mam, że książkowe serie zaczynam od II lub III tomu... 😃 "Doktor Zosia" to III tom serii, który przedstawia historię młodej lekarki. Zofia Nibużanka, napastowana przez swoją rodzinę różnymi ofertami matrymonialnymi, w pierwszej kolejności stawia na medycynę. W dwudziestoleciu międzywojennym zaczyna pracę w Szpitalu Ujazdowskim, gdzie może się rozwijać i walczyć z stereotypem, że kobieta nie powinna pracować w tym zawodzie. Z czasem Zosia staje się Zosią Gorazdowską, a niebezpieczna sytuacja polityczna wpływa na zwiększenie tempa jej pracy. Wraz z wybuchem II wojny światowej Zosia martwi się o działającego w podziemiach męża i jako lekarka widzi ból i cierpienie ofiar wojennych...

Fascynująca lektura Grabowskiej to nie tylko imponująca walka młodej lekarki o spełnianie swoich marzeń, ale także liczne fakty medyczne, przedstawione w prosty dla każdego czytelnika sposób. Oprócz akcji właściwej, gdzie śledzimy losy Zosi przez lata, Grabowska podarowała nam krótkie rozdziały z wybitnymi postaciami świata medycyny, takimi jak np. Alois Alzheimer i Sigmund Freud. Zosia także na swojej drodze wspomina lub spotyka postacie, które doskonale znamy z przedwojennej i wojennej historii (przykład Janusza Korczaka). Dzięki temu lektura jest jeszcze bardziej wciągająca. Choć książka liczy sobie ponad 540 stron, to dzięki znakomitemu stylowo pisania Grabowskiej, czyta się ją błyskawicznie.

@w_barwach_literatury

Przyznam szczerze, że Ałbenę Grabowską kojarzyłam z takich książek jak "Stulecie winnych", głównie dzięki popularnej ekranizacji. Z serią Uczniowie Hipokratesa nie byłam zaznajomiona - ja już chyba tak mam, że książkowe serie zaczynam od II lub III tomu... 😃 "Doktor Zosia&qu...

Rozwiń Zwiń

Allegra Bird, czyli tytułowa " Dziewczyna z piegami" pewnego dnia dowiaduje się od wściekłego właściciela ferrari, że każdy jest wypadkową pięciu osób, z którymi spędza najwięcej czasu. Młoda mieszkanka Dublina jest zaintrygowana jego słowami i zaczyna takich postaci szukać w swoim życiu. Pisze listy, zakłada Instagrama i starając się znaleźć tę osoby, próbuje odkryć samą siebie.

Książka niestety nie porwała mnie na tyle, aby czytać ją z zapartym tchem i zdecydowanie brakuje jej oryginalności jak np. w "P.S. Kocham Cię", ale na plus tutaj odczuwalny jest lekki styl autorki i dobrze zbudowane dialogi. Allegra jest postacią wyjątkową i bardzo zagubioną, a odnaleźć pomaga jej się m.in. Tristan. Bardzo ją polubiłam, a jej postać to głos młodego pokolenia, które zagubione szuka swoich autorytetów. Czytając tą książkę przypomniały mi się powieści Sally Rooney, tworzącej historię o przyjaźni, cierpieniu i miłości wśród dwudziestoparolatków.

Myślę, że fani Cecelii Ahern nie będą do końca usatysfakcjonowani, choć kto wie, może się mylę.

@w_barwach_literatury

Allegra Bird, czyli tytułowa " Dziewczyna z piegami" pewnego dnia dowiaduje się od wściekłego właściciela ferrari, że każdy jest wypadkową pięciu osób, z którymi spędza najwięcej czasu. Młoda mieszkanka Dublina jest zaintrygowana jego słowami i zaczyna takich postaci szukać w swo...

Rozwiń Zwiń