Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Zabójczy pocisk”
🕵️
„Takiej książki na polskim rynku jeszcze nie było!
15 kryminalnych spraw
15 najlepszych polskich pisarzy.
„Zabójczy pocisk” funduje czytelnikowi wędrówkę po najmroczniejszych zakamarkach ludzkiej duszy. Kto zabił, dlaczego, kiedy i czy z premedytacją? Jak wykluwa się zbrodnia?” - Skarpa warszawska
🕵️
Ta książka to mój debiut jeśli chodzi o czytanie opowiadań, ale szczerze mówiąc jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. 15 wybitnych autorów w jednym tomie 🤯 Przyznam Wam się, że o wielu autorach tylko słyszałam ale nigdy nie czytałam ich twórczości. Na pewno zmieni się to! Drugą cześć trzymam już w ręce :)
🕵️
Wiecie jakie dziwne to uczucie, czytać o kryminalnych sprawach, które toczą się w mieście, które bardzo dobrze znacie? W takim momentach mam wrażenie, że jeszcze bardzie utożsamiam się z bohaterami danej historii. Uwielbiam to!
🕵️
Największe wrażenie zrobiło na mnie opowiadanie Katarzyny Puzyńskiej „Wszędzie krew”, nie przewidywalne zakończenie całej tej historii, jeszcze nie mogę uwierzyć w to co się tam stało. Po przeczytaniu całego opowiadania wisienką na torcie było ostatnie zdanie: „Opowiadanie inspirowane prawdziwymi wydarzeniami, jednak sytuacje i osoby w nim opisane są całkowicie fikcyjne”. 🤯Noo… i opowiadanie „Telefon” Wojciecha Chmielarza jak ja nie chciałabym być na miejscu Martyna.

„Zabójczy pocisk”
🕵️
„Takiej książki na polskim rynku jeszcze nie było!
15 kryminalnych spraw
15 najlepszych polskich pisarzy.
„Zabójczy pocisk” funduje czytelnikowi wędrówkę po najmroczniejszych zakamarkach ludzkiej duszy. Kto zabił, dlaczego, kiedy i czy z premedytacją? Jak wykluwa się zbrodnia?” - Skarpa warszawska
🕵️
Ta książka to mój debiut jeśli chodzi o czytanie...

„Sherlock Holmes – Znak czterech”
🕵️
„Sherlock Holmes zdjął buteleczkę z gzymsu nad kominkiem i wyjął strzykawkę ze schludnie wyglądającego oprawionego w skórę pudełeczka. Długimi nerwowymi palcami zamontował cienką igłę i odwinął mankiet koszuli. Jego oczy patrzyły z zastanowieniem na pokryte siniakami przedramię i nadgarstek, całe w kropkach i szramach po niezliczonych ukłuciach. Wreszcie zdecydował się, wkłuł się ostrym końcem igły, lekko wcisnął malutki tłoczek i zanurzył się głęboko w oparcie fotela z długim westchnieniem zadowolenia.”
🕵️
Czytając pierwsze linijki drugiej części serii o Sherlocku doznałam szoku. Niedowierzanie. Dlaczego? Czy tak tęgie „mózgi” muszą sięgać po takie czyny? Nie radzą sobie ze swoją nadzwyczajnością?! Na szczęście bardzo szybko Panowie dostają kolejne zlecenie, które jak możecie się domyślić kończy się sukcesem. Czy aby na pewno? Jedno jest pewne ta przygoda zakończyła się „happy endem” dla doktora Watsona. Jak mylicie co się wydarzyło?

„Sherlock Holmes – Znak czterech”
🕵️
„Sherlock Holmes zdjął buteleczkę z gzymsu nad kominkiem i wyjął strzykawkę ze schludnie wyglądającego oprawionego w skórę pudełeczka. Długimi nerwowymi palcami zamontował cienką igłę i odwinął mankiet koszuli. Jego oczy patrzyły z zastanowieniem na pokryte siniakami przedramię i nadgarstek, całe w kropkach i szramach po niezliczonych...

🕵️
Mówią o nim najlepszy detektyw na świecie, ale czy tylko najlepszy? Moim zdaniem wyjątkowy, nietuzinkowy...niesamowity. O kim mowa? Oczywiście, że o Sherlocku Holmsie.
Czy znacie równie sprytnego i spostrzegawczego detektywa co on?
🕵️
Historia toczy się w IXX wieku więc Ci, którzy nie mieli okazji przeczytać przygód Sherlocka mogą sobie tylko wyobrazić w jakich epickich czasach żył główny bohater. Tupot koni, dźwięk sunących dorożek po kamieniach, pomieszczenia rozświetlone świecami, mnóstwo pachnących starych ksiąg, z których czerpano wiedzę oraz zapach fajek to tło do doskonałej zbrodni.
Na szczęście nie istnieją takie, nawet najmniejszy ślad naprowadzi tak sprytnego detektywa na zbrodniarza. Oczywiście (jak w większości książek) nie może zabraknąć wątku miłosnego ale tym razem nie dotyczy on głównego bohatera ale ofiary. Drugie skrzypce a zarazem narracja książki to zasługa doktora Johna Watsona, który zaczyna swoje „nowe” życie jako współlokator Sherlocka i jak na razie jest tylko obserwatorem i niedowiarkiem. Zabawnie zapowiadają się relację między panami… czekam na ciąg dalszy przygód tych niezwykłych anglików.

🕵️
Mówią o nim najlepszy detektyw na świecie, ale czy tylko najlepszy? Moim zdaniem wyjątkowy, nietuzinkowy...niesamowity. O kim mowa? Oczywiście, że o Sherlocku Holmsie.
Czy znacie równie sprytnego i spostrzegawczego detektywa co on?
🕵️
Historia toczy się w IXX wieku więc Ci, którzy nie mieli okazji przeczytać przygód Sherlocka mogą sobie tylko wyobrazić w jakich epickich...

🐝
Historia słodka jak miód?
Być może tak, ale jak za każdą romantyczną opowieścią stoją zarówno słone jak i gorzkie chwile.
Nicholas Sparks to mistrz łączenia romantyzmu z niełatwą codziennością w sposób nadzwyczaj prosty i naturalny. Czytając książki tego autora trudno jest się za słodzić (mam nadzieję, że rozumiecie co mam na myśli). Pisałam już, że GO uwielbiam? (cóż zrobić!?).💛
🐝
„Powrót” to historia Trevora, którego skutki misji w Afganistanie posuwają do życiowych zmian. New Bern, gdzie odziedziczył dom po swoim ukochanym dziadku, staje się jego bezpieczną przystanią. Znajome miejsca, ludzie oraz ogrom dobrych wspomnień pomagają Trevorowi w powrocie do równowagi. Podczas pobytu w New Bern w życiu chłopaka pojawiają się dwie kobiety, Natalie młoda zastępczyni lokalnego szeryfa oraz młodziutka, zamknięta w sobie Callie, choć relacje między nimi mają odmienny charakter, Trevor próbuje rozwikłać sekrety obu. Czy mu się to udało?
Sprawdźcie sami… Warto!
🐝
„Żeby iść w życiu dalej na przód, czasem trzeba wrócić do miejsca, w którym się zaczęło.”

🐝
Historia słodka jak miód?
Być może tak, ale jak za każdą romantyczną opowieścią stoją zarówno słone jak i gorzkie chwile.
Nicholas Sparks to mistrz łączenia romantyzmu z niełatwą codziennością w sposób nadzwyczaj prosty i naturalny. Czytając książki tego autora trudno jest się za słodzić (mam nadzieję, że rozumiecie co mam na myśli). Pisałam już, że GO uwielbiam? (cóż...

W swojej biblioteczce mam wiele książek Katarzyny Grocholi od „Osobowości ćmy” przez „Nigdy w życiu!” po „Kryształowego Anioła” ale niestety znalazła się też taka, która bardzo długo czekała na przeczytanie.

Książka „Przeznaczeni” już na wstępnie mnie zaskoczyła, ilość głównych bohaterów oraz wątków doprowadzała do zawrotu głowy ale tylko na początku. Dzięki lekkości, z jaką pisze Pani Katarzyna, bardzo wciągnęłam się w losy bohaterów, które w kolejnych rozdziałach zaczynają się przeplatać. Kolejnym zaskoczeniem była dla mnie historia Olin. Nie wiem, czy coś mi umknęło czy to talent autorki do namieszania w fabule ale przeogromnie zaskoczyło mnie odkrycie prawdziwej historii tej bohaterki.

Powieść została wydana w 2016 roku. Autorka już w tamtych latach dostrzegała problemy natury psychicznej wśród społeczeństwa. Różnego rodzaju uzależnienia, niska samoocena, egoizm, współuzależnienie… Od daty wydania tej książki minęło już 8 lat i jest mi bardzo przykro, że wyżej wymienione problemy tylko potęgują się i dotykają coraz to większej liczy osób, w tym niestety również dzieci.

KRUCHOŚĆ LUDZKIEJ PSYCHIKI jest niesamowita. Walczmy z hejtem, nie bójmy się pójść do psychologa lub porozmawiać z kimś bliskim!

W swojej biblioteczce mam wiele książek Katarzyny Grocholi od „Osobowości ćmy” przez „Nigdy w życiu!” po „Kryształowego Anioła” ale niestety znalazła się też taka, która bardzo długo czekała na przeczytanie.

Książka „Przeznaczeni” już na wstępnie mnie zaskoczyła, ilość głównych bohaterów oraz wątków doprowadzała do zawrotu głowy ale tylko na początku. Dzięki lekkości, z...