Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To już ostatnia część cyklu,,Dwa miasta ", a zarazem mi najbliższa. Świetnie pamiętam zastrzyki z poncyliny, częste zapalenia płuc, niefajne przedszkole, niedzielny brak ,,Teleranka " , potem wybuch Czarnobylu i ten nieszczęsny płyn Lugola, który pozostawił mi pamiątkę po latach w postaci nowotworu tarczycy.
Cały cykl oceniam na bardzo dobrze. Ale ja w ogóle uwielbiam powieści z historią w tle.
Gorąco polecam zapoznać się bliżej z rodziną Szubów, gdyż mają dużo do przekazania. To rodzina pełna miłości, lojalności, wytrwałości i wybaczania.

To już ostatnia część cyklu,,Dwa miasta ", a zarazem mi najbliższa. Świetnie pamiętam zastrzyki z poncyliny, częste zapalenia płuc, niefajne przedszkole, niedzielny brak ,,Teleranka " , potem wybuch Czarnobylu i ten nieszczęsny płyn Lugola, który pozostawił mi pamiątkę po latach w postaci nowotworu tarczycy.
Cały cykl oceniam na bardzo dobrze. Ale ja w ogóle uwielbiam...

Ta część to pożegnanie ze Lwowem i wkroczenie i inną rzeczywistość, nie koniecznie lepszą. To definitywne zakończenie dotychczasowego życia.
Z pomiędzy kartek książki, wylatują sceny pełne strachu, ale i nadziei na lepsze jutro.

Ta część to pożegnanie ze Lwowem i wkroczenie i inną rzeczywistość, nie koniecznie lepszą. To definitywne zakończenie dotychczasowego życia.
Z pomiędzy kartek książki, wylatują sceny pełne strachu, ale i nadziei na lepsze jutro.

Dalsze losy trzech sióstr Szubównych w nowej wrocławskiej rzeczywistości, gdy Polska wciąż jest pod obcasem ,, przyjaciół " ze wschodu.
W tej części życie dziewcząt powoli się normuje, każda idzie w swoją stronę i zaczyna żyć swoim życiem.
Adela pragnie zawalczyć o lepsze jutro dla siebie i swoich dzieci. I po przeczytaniu tej trzeciej części, można by było postawić kropkę na końcu, gdyż wydawać by się mogło, że to już koniec ale...ale to nie koniec.

Dalsze losy trzech sióstr Szubównych w nowej wrocławskiej rzeczywistości, gdy Polska wciąż jest pod obcasem ,, przyjaciół " ze wschodu.
W tej części życie dziewcząt powoli się normuje, każda idzie w swoją stronę i zaczyna żyć swoim życiem.
Adela pragnie zawalczyć o lepsze jutro dla siebie i swoich dzieci. I po przeczytaniu tej trzeciej części, można by było postawić...

Pierwsza część bardzo przypadła mi do gustu, to ten rodzaj powieści z historią w tle.
Akcja dzieje się szybko, postacie są czytelne, fabuła jasna. Bardzo jestem ciekawa losów Ady. Lecę do drugiej części.

Pierwsza część bardzo przypadła mi do gustu, to ten rodzaj powieści z historią w tle.
Akcja dzieje się szybko, postacie są czytelne, fabuła jasna. Bardzo jestem ciekawa losów Ady. Lecę do drugiej części.

To jeden z tych tematów o którym mówić ciężko, gdyż dotyczy dzieci.
10 letni Borys trafia do domu dziecka, gdzie wydawać by się mogło , że życie w końcu mu się odmieni. No i odmieniło się. Swoje wspomnienia przedstawia smutno, czasami śmiesznie ale też wulgarnie, aż wręcz patologicznie. W tytułowym ,,Bidulu" panuje przemoc, wandalizm i gwałt. Opiekunowie mają gdzieś co się dzieje z wychowankami, szkoła zresztą też odwraca się od problemów dzieci.
Wspomnienia są poprzeplatane listami, które Borys pisze sam do siebie, co w pewnym sensie daje mu ukojenie.
Warto też zwrócić uwagę na okładkę.
Z wierzchu piękna, kolorowa jednak po ściągnięciu ukazuje się prawdziwa oprawa- szara i szorstka.
Pobyt Borysa w domu dziecka trwa 10 lat, gdzie opuszcza go jako 20 letni młody mężczyzna.
Mam prawo przypuszczać, że jest to swego rodzaju autobiografia, gdyż Maślanka część swojego życia również spędził w domu dziecka.
Podsumowując, piękna choć ciężka książka.

To jeden z tych tematów o którym mówić ciężko, gdyż dotyczy dzieci.
10 letni Borys trafia do domu dziecka, gdzie wydawać by się mogło , że życie w końcu mu się odmieni. No i odmieniło się. Swoje wspomnienia przedstawia smutno, czasami śmiesznie ale też wulgarnie, aż wręcz patologicznie. W tytułowym ,,Bidulu" panuje przemoc, wandalizm i gwałt. Opiekunowie mają gdzieś co się...

Ta książka to wywiad, ale nie jest to tylko dialog dwojga ludzi, to raczej ,,prawda" wypowiedziana ustami naocznego świadka.
To również historia dorastającej dziewczyny, która zamiast zaznawać radości życia, wkraczając w dorosłość musi stawić czoło wojnie, śmierci, głodowi i zniewoleniu.
Oprócz wspomnień Zofii Hołub, jest tu wywiad ze Stanisławą Rostropowicz o dziewczynce Ince Kagan, Żydówce uratowanej z Holokaustu, przez młodą Zosię, która po latach odnalazła się jako Sabina Heller. Tak jedna historia połączyła ze sobą trzy kobiety.

Ta książka to wywiad, ale nie jest to tylko dialog dwojga ludzi, to raczej ,,prawda" wypowiedziana ustami naocznego świadka.
To również historia dorastającej dziewczyny, która zamiast zaznawać radości życia, wkraczając w dorosłość musi stawić czoło wojnie, śmierci, głodowi i zniewoleniu.
Oprócz wspomnień Zofii Hołub, jest tu wywiad ze Stanisławą Rostropowicz o...

Jest to opowieść o miłości, wróć- to miała być opowieści o miłości. Niestety tej miłości, która miała być było raczej mało, albo i wcale.
Mam wrażenie, że każde z bohaterów to dwie odrębne historie, które żyją gdzieś obok siebie.
Liczyłam, że ich przeżycia się gdzieś zazębią, że ta miłość po drodze gdzieś rozkwitnie, a wszystko okazało się takie mdłe i nijakie.
I niestety muszę przyznać, że w tym przypadku film - hit Netflixa, jest zdecydowanie lepszy niż książka.
W tej książce brak tej iskry, która miała wybuchnąć jak to pokazano w filmie.
Czy polecam ? Nie. W tym przypadku pooglądajcie film.

Jest to opowieść o miłości, wróć- to miała być opowieści o miłości. Niestety tej miłości, która miała być było raczej mało, albo i wcale.
Mam wrażenie, że każde z bohaterów to dwie odrębne historie, które żyją gdzieś obok siebie.
Liczyłam, że ich przeżycia się gdzieś zazębią, że ta miłość po drodze gdzieś rozkwitnie, a wszystko okazało się takie mdłe i nijakie.
I...

Z racji tego, że to ostatnia książka sagi ,,Grzech młodości ", wypowiem się co do całości.
Wszystkie 5 tomów czyta się rewelacyjnie, i pomimo tego że bohaterów z każdym tomem wciąż przybywa wszystko jest jasne i się nie miesza. Ja jestem całością zachwycona.
Opowieść pięknie przedstawia czasy powojenne aż do współczesności. W ciekawy, ale też i w tajemniczy sposób pokazuje kolejne losy osób z rodziny Trzeciak, które wraz z postępem akcji pięknie się zazębiają. Mnie osobiście urzekła cała saga, która mimo plus- minus 400 stron na książkę czyta się szybko i płynnie.
Ja polecam. Niech i was porwie życie rodziny Trzeciaków.

Z racji tego, że to ostatnia książka sagi ,,Grzech młodości ", wypowiem się co do całości.
Wszystkie 5 tomów czyta się rewelacyjnie, i pomimo tego że bohaterów z każdym tomem wciąż przybywa wszystko jest jasne i się nie miesza. Ja jestem całością zachwycona.
Opowieść pięknie przedstawia czasy powojenne aż do współczesności. W ciekawy, ale też i w tajemniczy sposób pokazuje...

Jestem wciąż zachwycona kolejnymi lodami rodziny Trzeciaków. W tej części jest to czas mojego dorastania, więc czytając o stanie wojennym czy wybuchu w Czarnobylu wracam do lat mojego dzieciństwa.. Książka tak wciągająca, że łatwo się w niej zatracić. Chcę dodać, że nie ma w niej długich opisów, akcja dzieje się wartko. Polecam. Lecę czytać cz. 5, niestety już ostatnią.

Jestem wciąż zachwycona kolejnymi lodami rodziny Trzeciaków. W tej części jest to czas mojego dorastania, więc czytając o stanie wojennym czy wybuchu w Czarnobylu wracam do lat mojego dzieciństwa.. Książka tak wciągająca, że łatwo się w niej zatracić. Chcę dodać, że nie ma w niej długich opisów, akcja dzieje się wartko. Polecam. Lecę czytać cz. 5, niestety już ostatnią.

Jestem wprost urzeczona rodziną Trzeciaków. Do tego czas powojenny, PRL, i cała ta otoczka.
Książkę się czyta szybko, wciąż i wciąż się coś dzieje, nawet nie mam czasu na chwilę nudy. Dla mnie rewelacyjna. Psa, lecę do II części.

Jestem wprost urzeczona rodziną Trzeciaków. Do tego czas powojenny, PRL, i cała ta otoczka.
Książkę się czyta szybko, wciąż i wciąż się coś dzieje, nawet nie mam czasu na chwilę nudy. Dla mnie rewelacyjna. Psa, lecę do II części.

Jestem zachwycona. Nie ma tu co dodawać, wszystko jest najwyższych lotów. Pięknie opowiedziana historia całej rodziny Trzeciaków, poprzeplatana autentycznymi wydarzeniami. Jestem urzeczona. Namawiam do czytania.

Jestem zachwycona. Nie ma tu co dodawać, wszystko jest najwyższych lotów. Pięknie opowiedziana historia całej rodziny Trzeciaków, poprzeplatana autentycznymi wydarzeniami. Jestem urzeczona. Namawiam do czytania.

Ciąg dalszy Trzeciaków i równie interesujący opis ich życia, często bardzo smutny i przejmujący. Bardzo mi się podobał II tom, zresztą jest równie dobry co pierwszy. Lecę do III tomu.

Ciąg dalszy Trzeciaków i równie interesujący opis ich życia, często bardzo smutny i przejmujący. Bardzo mi się podobał II tom, zresztą jest równie dobry co pierwszy. Lecę do III tomu.

Yes, w końcu dobiegłam do końca. Tyle czasu co spędziłam nad wszystkimi częściami, jeszcze żadna książka nie ciągła się tak jak ta. Nuda, nuda, nuda. Czy polecam? Jeśli ktoś lubi taką prozę...ja odpadam.

Yes, w końcu dobiegłam do końca. Tyle czasu co spędziłam nad wszystkimi częściami, jeszcze żadna książka nie ciągła się tak jak ta. Nuda, nuda, nuda. Czy polecam? Jeśli ktoś lubi taką prozę...ja odpadam.

No niestety, wciąż nie mogę ogarnąć fenomenu tej powieści. Wciąż to samo, no nie, dla mnie nuda. Nawet nie wiem co napisać, żeby było choć przez chwilę ciekawie.

No niestety, wciąż nie mogę ogarnąć fenomenu tej powieści. Wciąż to samo, no nie, dla mnie nuda. Nawet nie wiem co napisać, żeby było choć przez chwilę ciekawie.

Część 3,- w końcu jakaś akcja, która wykracza poza dom Niechciców. Teraz często opowiadane są losy za Agniesi. Pomimo to nuda, męczę się niemiłosiernie.

Część 3,- w końcu jakaś akcja, która wykracza poza dom Niechciców. Teraz często opowiadane są losy za Agniesi. Pomimo to nuda, męczę się niemiłosiernie.

Tom 2
Właściwie nic nie mogę dodać innego, niż to że niczxym nie odbiega od tomu 1. Nuda i polityka ciągnąca się przez kilka stron. No nie, wciąż poszukuję fenomenu tej powieści, więc idę do III tomu.

Tom 2
Właściwie nic nie mogę dodać innego, niż to że niczxym nie odbiega od tomu 1. Nuda i polityka ciągnąca się przez kilka stron. No nie, wciąż poszukuję fenomenu tej powieści, więc idę do III tomu.

Tom 1
To zdecydowanie nie moja bajka. Wszystko się ciągnie niemiłosiernie, aby za chwilę przeskoczyć o kilka miesięcy.
Główna bohaterka Barbara jest tak wkurzająca, że udusiła bym ją gołymi rękami, a Bogumił ma do niej anielską cierpliwość. Ja nie wiem, czy taki był zamysł autorki, czy w tym czasie kobiety takie były, niezdecydowane, wiecznie narzekające pesymistki. I wszędzie śmierć...dużo śmierci
Jest tam też dużo opisów wsi, krajobrazów, codziennego chłopskiego życia, gdzie łatwo można było się przenieść mentalnie i oczami wyobraźni widzieć to wiejskie życie.
Niestety mnie powieść nie porwała, ale przeczytam i dalsze części. Szkoda, że tak ją odbieram i nie widzę fenomenu tego dzieła

Tom 1
To zdecydowanie nie moja bajka. Wszystko się ciągnie niemiłosiernie, aby za chwilę przeskoczyć o kilka miesięcy.
Główna bohaterka Barbara jest tak wkurzająca, że udusiła bym ją gołymi rękami, a Bogumił ma do niej anielską cierpliwość. Ja nie wiem, czy taki był zamysł autorki, czy w tym czasie kobiety takie były, niezdecydowane, wiecznie narzekające pesymistki. I...

O ile wcześniejsze książki p. Świst mnie zachwyciły, tak ,,Chechło" mnie pokonało. Tak na prawdę, to ja nie wiem o czym jest ta książka, dla mnie to jakiś bełkot, do tego średnio śmieszne slogany rodem z gimbazy.
Jedynie co mnie zainteresowało, to opisy miejsc, gdyż jest to moja okolica, a na Chechle to często bywam, zwłaszcza zimą, gdyż morsuje.
Ja nie polecam. I szczerze mówiąc, jestem zawiedziona.

O ile wcześniejsze książki p. Świst mnie zachwyciły, tak ,,Chechło" mnie pokonało. Tak na prawdę, to ja nie wiem o czym jest ta książka, dla mnie to jakiś bełkot, do tego średnio śmieszne slogany rodem z gimbazy.
Jedynie co mnie zainteresowało, to opisy miejsc, gdyż jest to moja okolica, a na Chechle to często bywam, zwłaszcza zimą, gdyż morsuje.
Ja nie polecam. I...

Jest to kryminał pełen intryg, manipulacji i trupów, o dobrym zamyśle, ale bardzo kiepsko ujętym temacie. Nudny, i tak na prawdę już dawno nie czytałam tak słabej książki. Umęczyła mnie, ale ja zawsze nawet najgorszy tekst czytam do końca.
Książka pełna jest jakiś niepotrzebnych opisów, i gdyby je zredukować z 320 stronnicowej książki skróciło by się do setki. Może nie moje klimaty, może nie mój styl, nie wiem, ale coś mnie nie przekonał ten kryminał.
Niestety z przykrością odradzam.

Jest to kryminał pełen intryg, manipulacji i trupów, o dobrym zamyśle, ale bardzo kiepsko ujętym temacie. Nudny, i tak na prawdę już dawno nie czytałam tak słabej książki. Umęczyła mnie, ale ja zawsze nawet najgorszy tekst czytam do końca.
Książka pełna jest jakiś niepotrzebnych opisów, i gdyby je zredukować z 320 stronnicowej książki skróciło by się do setki. Może nie...

Jedna z tych książek, które nie kończą się happy endem. Piękna. Zaskakująca. Cudownie opisująca przyrodę mokradeł, tak bardzo że aż się czuło zapach oceanu. Książka jest tak wciągająca, że trudno ją odstawić na potem.
Treść jest tak żywa, miłość i nienawiść wprost namacalna.. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki, zdecydowanie zasługuje na więcej niż 10 gwiazd. Czytajcie, bez dwóch zdań. Cudowna, cudowna....

Jedna z tych książek, które nie kończą się happy endem. Piękna. Zaskakująca. Cudownie opisująca przyrodę mokradeł, tak bardzo że aż się czuło zapach oceanu. Książka jest tak wciągająca, że trudno ją odstawić na potem.
Treść jest tak żywa, miłość i nienawiść wprost namacalna.. Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki, zdecydowanie zasługuje na więcej niż 10 gwiazd....