Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łatwo i lekko się czyta, bardzo dużo ciekawych przykładów. Książka nie wymaga wcześniejszej wiedzy z danego zakresu, opisy są humorystyczne i wciągające. Polecam :)

Łatwo i lekko się czyta, bardzo dużo ciekawych przykładów. Książka nie wymaga wcześniejszej wiedzy z danego zakresu, opisy są humorystyczne i wciągające. Polecam :)

Wybierając tę książkę spodziewałam się znacznie więcej. Opisy, opinie, fakt statusu bestsellera sugerowały bardzo dobrą lekturę, wręcz wybitną, wciągającą. Natomiast okazało się, że jest to zlepek bardzo, bardzo, baardzo ogólnikowych informacji, lanie wody jak przy luźnej rozmowie z kumplami o wszytkim (więc w sumie niczym). Żadnych konkretów, danych, badań. Do zabicia czasu w tramwaju, jeśli ktoś kompletnie nie interesował się antropologią, kulturoznawstwem, historią, może być ciekawym początkiem przygody, jednak mam wrażenie, że zawarte w niej informacje zna już większość 13 latków...

Wybierając tę książkę spodziewałam się znacznie więcej. Opisy, opinie, fakt statusu bestsellera sugerowały bardzo dobrą lekturę, wręcz wybitną, wciągającą. Natomiast okazało się, że jest to zlepek bardzo, bardzo, baardzo ogólnikowych informacji, lanie wody jak przy luźnej rozmowie z kumplami o wszytkim (więc w sumie niczym). Żadnych konkretów, danych, badań. Do zabicia...

Mam mieszane uczucia. Temat baardzo ciekawy, mimo, że w książce akcja dzieje się przed Soborem Watykańskim II, to postać Barabasza wciąż nie jest poznana tak dobrze, jak inne postaci biblijne. Sam fakt istnienia tekstów historycznie i religijnie tak samo "wartościowych" co uznane za ewangelie i nie uznawanych jest również fascynujący. Jednak mimo takiego potencjału książka jest, przez większość stron, nudna. Miałam ochotę przeskakiwać całe akapity, które sprawiały wrażenie "zapchaj dziury" - po raz setny autor przypomina mim kto kim jest, gdzie śpi, co robi. Tak wiemy, już to pisałeś 100 razy! Czytając czułam się oszukana, tysiące zbędnych zdań, w koło to samo, a akcja wciąż stoi w miejscu chociaż przesunęłam się o kilkadziesiąt stron. Watki sklejały się jak nie pasujące puzzle, jak się walnie z całej siły to wejdzie, ale ... no właśnie ... Liczyłam na dużo, dużo lepszą książkę, wciągającą, która mnie zaskoczy, może nawet dowiedziałabym się czegoś nowego o owym temacie. A tu nic. Nie jest fatalna. Nie boli. Jednak to wciąż za mało, pozostaje niedosyt. Główna bohaterka trochę nijaka, nie wiem czy da się z nią utożsamiać i wkręcić bardziej w historię. Oh nie umarł mi mąż; trzy dni później - oh Adrian kocham Cię, chociaż nie widziałam Cię prawie 20 lat! Oh włamię się do miejsca, o którym nikt nie wie, ani nikt nie potrafi opuścić i zrobię to z palcem w **** co za problem dla kogoś, kto nie ma o tym pojęcia?! :D

Mam mieszane uczucia. Temat baardzo ciekawy, mimo, że w książce akcja dzieje się przed Soborem Watykańskim II, to postać Barabasza wciąż nie jest poznana tak dobrze, jak inne postaci biblijne. Sam fakt istnienia tekstów historycznie i religijnie tak samo "wartościowych" co uznane za ewangelie i nie uznawanych jest również fascynujący. Jednak mimo takiego potencjału książka...

Autor odpływa w świat fantazji, książka rzekomo ma "sprecyzować pojęcia, a następnie wyprostować pseudonaukowe fałsze, aby zrozumieć wartość mitu(...)", po czym powołuje się (aby obalić wybrane naukowe teorie) na autorów z XIX i połowy XX w, gdzie wiele teorii z poruszanych i polrewnych dziedzin już z 2005 r nie funkcjonuja i są nauczane jedynie jako "historia" tej dziedziny. W ogóle nie tłumaczy pojęcia mitu, nawet się do tego nie zbliża. Wypisuje trzy możliwe opcje rozumienia tego pojęcia, wyssane z palca (nie są ani poprawne, ani nie powołuje się na kogokolwiek, nie tlumaczy skąd taki dobór oprócz "bo tak mi pasuje, by wmówić SWOJĄ teorie"). Po tysiącu stron wyśmiewania teorii ewolucji, pisania jacy naukowcy są zapatrzeni w naukę, nie przyjmują nic do wiadomości itd. podsumowuje, wyskakując jak Filip z konopii z więzieniami dla zwolenników pro-life, twierdząc, że PRAWDZIWE społeczeństwo każdego poczętego bytu ludzkiego powinno być pewne jak 2+2...Książka jest propagadlndowym bełkotem brzmiąca jak esej ze szkoły podstawowej, mieszając obszary badane, zagadnienia, pojęcia itd opierając się na wycinków powyższych, by dostosować zapowiadany temat do swoich widzimisię. Dla kogoś kto ma jakiekolwiek pojęcie o badaniach mitologii, mitów itp jest to (przepraszam za wyrażenie, ale najlepiej oddaje tą książkę) szajs marnujacy papier. Tylko zasciankowi, nic nie czytający, nie mający pojęcia o antropologii, kulturoznawstwie i religioznawstwie ludzie mogą nie mieć ochoty spalić tego syfu, bełkotu. To nie ma nic wspólnego z myśleniem, wiedzą, nauka, badaniami, teoriami. Autor cały czas podkreśla jak cudowna, wspaniała, idealna religia chrześcijańska może iść w parze z ciągle (na przestrzeni wieków) myląca się nauka, która nie jest ani ostateczną, ani ustalona, ani nawet bliska prawdy, jednocześnie każdym zdaniem zaprzeczających wszystkiemu co mogłoby do takiej równości, korelacji czy współpracy nawiązać. Nie dało się czytać, z trudem to coś skończyłam i bardzo żałuję czasu oraz pieniędzy na nią wydanych. Jeśli kogoś interesuje Biblia w jakimkolwiek ujęciu do kultury to na pewno niech nie traci czasu na tą pozycję.

Autor odpływa w świat fantazji, książka rzekomo ma "sprecyzować pojęcia, a następnie wyprostować pseudonaukowe fałsze, aby zrozumieć wartość mitu(...)", po czym powołuje się (aby obalić wybrane naukowe teorie) na autorów z XIX i połowy XX w, gdzie wiele teorii z poruszanych i polrewnych dziedzin już z 2005 r nie funkcjonuja i są nauczane jedynie jako "historia" tej...