Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy z nas zna wielkie nazwiska takie jak Leonardo da Vinci, Dante Alighieri czy Michał Anioł. Z pewnością rozpoznamy również ich wybitne dzieła – Ostatnią Wieczerzę, Mona Lisę, Boską Komedię, freski zdobiące sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej. Warto pochylić się jednak nad życiem każdej z tych niezwykłych postaci i podobnych im ludzi, którzy odegrali ważną rolę w narodzinach i rozwoju renesansu. Wiązało ich jedno włoskie miasto – Florencja, której niemal 400 lat historii przybliża nam Paul Strathern.

W średniowiecznej Italii, podzielonej na toczące między sobą spory miasta-państwa, rosła w siłę i bogaciła się Florencja. Niemały wpływ miały na to rozwój bankierstwa oraz handel, głównie wełną i tkaninami. Florentyńczycy byli dumni z demokratycznych rządów, choć w mieście na przestrzeni lat co rusz wybuchały walki o wpływy. W II połowie XIII w. przyszedł na świat Dante Alighieri, co zapoczątkowało wielkie zmiany nie tylko w samej Florencji, lecz także w pozostałych częściach Europy. Autor prowadzi nas przez skomplikowane dzieje miasta, targanego przez liczne spory i walczącego o pozycję na północy Półwyspu Apenińskiego. Z tą historią ściśle związane są losy wybitnych postaci – architektów, artystów, matematyków, pisarzy, którzy z Florencji uczynili kolebkę europejskiego renesansu.

Paul Strathern w swojej książce barwnie opisuje życiorysy wielu niezwykłych osobistości. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam ich losy, a także historie związane z ich najwybitniejszymi dziełami (moją ulubioną jest ta o Brunelleschim i tworzeniu przez niego kopuły florenckiej katedry). Autor wplata do swoich opowieści liczne anegdoty i ciekawostki, starając się przy tym umiejętnie oddać realia codziennego życia Florentyńczyków oraz sukcesy i problemy miasta. Książkę czyta się jak dobrą powieść. Od początku bardzo zaangażowałam się w lekturę i chłonęłam kolejne rozdziały, uzyskując coraz dokładniejszy obraz renesansowej rzeczywistości.

„Florencja. Od Dantego do Galileusza” to propozycja dla wszystkich zainteresowanych historią, Włochami, a także życiorysami wybitnych postaci. Pozwala śledzić narodziny renesansu, epoki marzeń i dumy, którym towarzyszyły liczne konflikty i walki. Ukazuje też rozkwit renesansu, jego rozprzestrzenianie się na całą Italię oraz w dalsze zakątki Europy. Przy tym jest fascynującą opowieścią o mieście, jego mieszkańcach i władającym nim w tym czasie rodzie Medyceuszy. Bogatsza o tę wiedzę na pewno inaczej spoglądać będę na renesansowe dzieła, z ogromną chęcią odwiedzę także samą Florencję – mam nadzieję, że jak najszybciej.

Każdy z nas zna wielkie nazwiska takie jak Leonardo da Vinci, Dante Alighieri czy Michał Anioł. Z pewnością rozpoznamy również ich wybitne dzieła – Ostatnią Wieczerzę, Mona Lisę, Boską Komedię, freski zdobiące sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej. Warto pochylić się jednak nad życiem każdej z ...

Rozwiń Zwiń

Wyruszając na górski szlak często nie zwracamy uwagi na to, co otacza nas przed dotarciem do upragnionego celu. Zdobywając szczytu i podziwiając roztaczające się z niego panoramy, zapominamy o całej drodze, która może mieć równie wiele do zaoferowania. „Dzikie Tatry” zapraszają wszystkich miłośników górskich wędrówek do zwolnienia, większej uważności i dostrzeżenia na szlaku czegoś więcej, niż tylko niesamowitych widoków.

Autorzy w pierwszej części skupiają się na ogólnych informacjach, które pomogą nam jeszcze lepiej zrozumieć tatrzańską rzeczywistość. Omawiają budowę Tatr i ich historię geologiczną, dzięki której możemy podziwiać dziś piękno i różnorodność krajobrazów najwyższego pasma Karpat. Przybliżają idee ochrony przyrody i drogę do utworzenia TPN-u. W końcu piszą też o przyrodzie, działalności człowieka i proponują zainteresować się turystyką przyrodniczą. Tatry oferują bowiem niezwykłe bogactwo flory i fauny (w tym wiele gatunków endemicznych, których w innych częściach kraju próżno szukać), skał, rzeźby polodowcowej oraz procesów krasowych.

W książce przedstawionych zostało 15 tras, zarówno po polskiej, jak i słowackiej stronie Tatr. Każda wycieczka opatrzona jest mapą oraz wykresem przewyższenia, autorzy podają też długość i orientacyjny czas, jaki należy na nią poświęcić. Oprócz przebiegu trasy i oferowanych przez nią widoków, szczegółowo opisano występujące po drodze skały, roślinność, którą możemy podziwiać wokół, a także mogące pojawić się w okolicy zwierzęta. Dowiemy się, gdzie najlepiej wypatrywać świstaków i kozic oraz jakie ciekawe procesy zachodzące w środowisku jesteśmy w stanie zaobserwować ze szlaku.

Znajdziemy tu trasy dla początkujących (np. pierwszy oznakowany w przez Walerego Eljasza-Radzikowskiego szlak w polskich Tatrach – z Cyrhli przez Psią Trawkę i Rówień Waksmundzką) i zaawansowanych (Rysy czy Polski Grzebień). Zaproponowano też kilka „tatrzańskich klasyków”, takich jak Dolina Kościeliska i Giewont. Dzięki temu kolejna wycieczka znanym szlakiem może odkryć przed nami wiele przyrodniczych tajemnic.

„Dzikie Tatry” z pewnością zapakuję do mojego plecaka, gdy kolejny raz wyruszę wędrować w najwyższych polskich górach. To przystępnie napisany przewodnik, wzbogacony o piękne fotografie i wiele ciekawostek. Lektura książki zaopatrzyła mnie w podstawową wiedzę, niezbędną, by podziwiać piękno górskiej natury. Jeśli pragniecie w pełni doświadczyć bogactwa tatrzańskiej przyrody i urozmaicić sobie zdobywanie kolejnych szczytów czy przełęczy, to koniecznie sięgnijcie po „Dzikie Tatry”. Jestem pewna, że nie pożałujecie ❤️

Wyruszając na górski szlak często nie zwracamy uwagi na to, co otacza nas przed dotarciem do upragnionego celu. Zdobywając szczytu i podziwiając roztaczające się z niego panoramy, zapominamy o całej drodze, która może mieć równie wiele do zaoferowania. „Dzikie Tatry” zapraszają wszystkich ...

Rozwiń Zwiń

Agnieszka Klessa-Shin to założycielka popularnego kanału na YT – Pyra w Korei. Muszę przyznać, że przed lekturą książki w ogóle go nie kojarzyłam. Może to jednak dobrze, bo po przeczytaniu mam ochotę nadrobić wszystkie (a jest ich ponad 400) opublikowane filmy.

„Polka w Korei…” to zbiór doświadczeń i obserwacji autorki, która mieszka w Korei Południowej już od ponad 10 lat. Wyjechała jako studentka koreanistyki, lecz już na początku swojego pobytu przekonała się, że rzeczywistość momentami nijak się ma do zdobytej wiedzy. W swojej książce przybliża realia codziennego życia w Kraju Spokojnego Poranka, poruszając przy tym naprawdę wiele jego aspektów. Przeczytamy np. o warunkach mieszkaniowych, edukacji, kulturze pracy czy służbie zdrowia i medycynie tradycyjnej. Z każdego rozdziału możemy dowiedzieć się mnóstwa ciekawostek, a całość podana jest w niezwykle przystępnej formie, więc ogrom informacji nie przytłacza. Autorka pisze w sposób lekki i zabawny, dzięki czemu czytanie jest przyjemnością.

Książka pozwala też lepiej poznać samych mieszkańców Korei – ich codzienność, upodobania, podejście do życia. Dowiemy się skąd u Koreańczyków tak wielkie zamiłowanie do kawy (i jaka jest ich ulubioną), jak spędzają wolny czas i dlaczego warto kupić im w prezencie ceramikę bolesławiecką. Autorka zadbała, by przemycić nieco kontekstu historycznego i kulturowego. Sprawia to, że jesteśmy w stanie zrozumieć, w jaki sposób kształtowała się koreańska mentalność i co miało wpływ na obecne postawy i sposób myślenia Koreańczyków, często zupełnie odmienne od tych, które są nam bliskie.

Muszę jeszcze dodać, że wydanie książki jest fantastyczne – piękna okładka o żywych kolorach, gruby papier, zdobione kartki i mnóstwo zdjęć uzupełniających lekturę. Bardzo podobały mi się także przydatne rady dla osób pragnących odwiedzić Kraj Spokojnego Poranka oraz opisy najważniejszych atrakcji zebrane na końcu książki. Praktyczna wiedza w pigułce.

Dla wszystkich osób ciekawych świata, które o Korei Południowej wiedzą jeszcze niewiele, „Polka w Korei” będzie lekturą idealną. Wciągająca od pierwszych stron, naszpikowana wiedzą i praktycznymi poradami. Koniecznie muszą też po nią sięgnąć wszyscy miłośnicy k-popu, a szczególnie k-dram, bowiem o dramach i miejscach, w których były kręcone, autorka wspomina bardzo często. Teraz i ja mam ochotę rozpocząć przygody z koreańskimi serialami! Dla mnie była to pasjonująca lektura i wspaniała wizyta na drugim końcu świata ❤️

Agnieszka Klessa-Shin to założycielka popularnego kanału na YT – Pyra w Korei. Muszę przyznać, że przed lekturą książki w ogóle go nie kojarzyłam. Może to jednak dobrze, bo po przeczytaniu mam ochotę nadrobić wszystkie (a jest ich ponad 400) opublikowane filmy.

„Polka w Korei…” to zbiór d...

Rozwiń Zwiń

Spora dawka zagadek, z anagramami na czele, porcja rodzinnych tajemnic, bohaterowie, których z marszu można polubić, a to wszystko okraszone humorem spod znaku jakości Julii Biel oraz nutką fantasy – tak w skrócie można opisać „Memory Almost Full”.

Amelia wraca ze szkolnej wymiany spędzonej w Nowym Jorku do Polski, gdzie czeka ją przykra niespodzianka. Jej ukochana babcia nie żyje, jednak przed śmiercią zdążyła napisać dla wnuczki osobliwy i zagadkowy list. Dziewczyna wraz z najlepszą przyjaciółką próbuje odkryć babcine sekrety, a jej codzienność zaczynają wypełnić tajemnicze sny…

Jeśli chodzi o fabułę, to więcej zdradzać nie będę, bo możliwość odkrywania samemu kolejnych elementów fabularnej układanki powieści jest jedną z największych zalet MAF. Towarzyszymy Amelii w rozwiązywaniu zagadek oraz odszyfrowywaniu anagramów i jest to naprawdę przednia zabawa. Wiele emocji dostarczyło mi również powolne odsłanianie skrywanych przez lata tajemnic rodzinnych – muszę przyznać, że jest to jeden z moich ulubionych książkowych motywów 😍

Julia od samego początku angażuje osoby czytajcie, do tego raczy nas swoim niepowtarzalnym humorem. Dzięki temu kolejne strony powieści niema przewracają się same. Wątek fantastyczny został naprawdę dobrze wpleciony w fabułę, bardzo podobał mi się ten powiew świeżości w twórczości autorki. Udało jej się zaskoczyć mnie też plot twistem pod koniec książki. Zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, także za to duży plus.

Jest jednak jedna rzecz, do której muszę się przyczepić – wątek romantyczny. Rozwijał się on bardzo szybko, a bohaterowie nie spędzili wspólnie wystarczająco dużo czasu, bym mogła uwierzyć siłę uczucia, które się między nimi narodziło. Nie obraziłabym się też, jeśli książka byłaby nieco dłuższa. Może miałabym okazję trochę lepiej poznać bohaterów, których naprawdę polubiłam.

W MAF dużo się dzieje, nie ma nudy i przestojów w akcji. I choć książka nie będzie moją ulubioną w dorobku autorki, to podczas lektury naprawdę dobrze się bawiłam i nie mogę doczekać się drugiego tomu, którego premiera zbliża się wielkimi krokami 🔥

Spora dawka zagadek, z anagramami na czele, porcja rodzinnych tajemnic, bohaterowie, których z marszu można polubić, a to wszystko okraszone humorem spod znaku jakości Julii Biel oraz nutką fantasy – tak w skrócie można opisać „Memory Almost Full”.

Amelia wraca ze szkolnej wymiany spędzon...

Rozwiń Zwiń