Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od zawsze wróżbiarstwo a zwłaszcza karty tarota stanowiły coś tajemniczego i magicznego. Wiele osób chcących znać swoją przyszłość udawało się do wróżek, które uchylały przed nimi rąbek tajemnicy.

Ann Stilwell przyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie zaczyna staż w oddziale zespołu klasztorów i ogrodów The Cloisters, zajmującego się sztuką renesansu. Tam poznaje jego pracowników, którzy są bardzo specyficzni i mają swoje teorie oraz są zafascynowani tarotem. Kiedy w rękach Ann pojawia się bardzo stara talia tego typu kart, zaczyna robić się niebezpiecznie...

Po pierwsze złocona, klimatyczna okładka a pod nią talia kart, po drugie barwione brzegi, po trzecie fabuła, to przyciągnęło mnie do tej książki, która miała niesamowity potencjał. Piszę miała, gdyż nie został on do końca wykorzystany. Historia jest ciekawa, wręcz hipnotyzująca i tajemnicza na początku. W miarę czytania jednak napięcie opada ustępując przeciętności. Absolutnie nie mówię, że książka jest zła, gdyż naprawdę dobrze się ją czyta ale czegoś mi tutaj zabrakło. Plusem jest natomiast wiele informacji z historii kart tarota a na końcu autorka zamieściła przewodnik z opisem kart i ich znaczeniem. Podobał mi się również opis muzeum i świetnie oddany klimat w nim panujący. Uwielbiam takie miejsca i jeśli tylko mam okazję to obowiązkowo odwiedzam a czytając książkę czułam się tak jakbym w nim była.

Od zawsze wróżbiarstwo a zwłaszcza karty tarota stanowiły coś tajemniczego i magicznego. Wiele osób chcących znać swoją przyszłość udawało się do wróżek, które uchylały przed nimi rąbek tajemnicy.

Ann Stilwell przyjeżdża do Nowego Jorku, gdzie zaczyna staż w oddziale zespołu klasztorów i ...

Rozwiń

Zwiń

To już moja kolejna książka Robina Sharmy, którą przeczytałam z nieukrywaną przyjemnością. Robin od lat w akcji non profit, wspiera potrzebujące dzieci na drodze do ich lepszego życia. Dorosłym natomiast wskazuje proste ale przełomowe rozwiązania w celu jak najlepszego rozwoju osobistego.

W tej książce autor opisuje osiem nawyków, które wzbogacą nasze życie a są to rozwój, dobrostan, rodzina, rzemiosło, pieniądze, społeczność, przygoda i służba. Każdy z nich zawiera wiele krótkich podrozdziałów dających wsparcie mentorskie od autora. Z każdej kolejnej strony tego niezwykłego poradnika bije ciepło oraz niesamowita pokora i wdzięczność. Wskazuje na dzisiejsze zabieganie, pogoń za pieniądzem, sławą czy wirtualnym życiem. Wiadomo, że dobra materialne są ważne ale nie do tego stopnia aby przysłoniły nam prawdziwe życie, gdzie to co najcenniejsze nie można kupić. Zachęca do wprowadzenia drobnych zmian, które pomogą pięknie żyć.

Gorąco polecam tę wyjątkową książkę.
Przeczytajcie i zobaczcie co się stanie...

"Pamiętaj, że każda zmiana z początku jest trudna, potem pokręcona, ale za to na końcu wspaniała"

To już moja kolejna książka Robina Sharmy, którą przeczytałam z nieukrywaną przyjemnością. Robin od lat w akcji non profit, wspiera potrzebujące dzieci na drodze do ich lepszego życia. Dorosłym natomiast wskazuje proste ale przełomowe rozwiązania w celu jak najlepszego rozwoju osobistego. ...

Rozwiń

Zwiń

"Mam nasze zdjęcie. Stoimy na nim uśmiechnięte, w szkolnych fartuchach, pełne wiary w to co przed nami. Żadna jeszcze nie wie, że z tych marzeń zostaną cienie"

Młodość, wiara w przyszłość, zapał. Kiedy jest spokój, czasy pewne, można snuć plany. Niestety czasem zostaną one zniszczone.
Jest rok 1941 i na Kresy wkraczają Niemcy, którzy na początku są dobrze odbierani przez mieszkańców mających już dość Rosjan. Stefania i Janka jakoś próbują wieść w miarę spokojne życie. Niestety łatwo nie jest i wyleją jeszcze wiele łez...

Druga część tego świetnego debiutu, przyniosła wiele emocji. Oparta na faktach saga historyczno - obyczajowa jest bardzo poruszająca i naprawdę doskonale napisana. Autorka pokazuje codzienne zmagania zwykłych ludzi w czasie II wojny światowej. Trudno sobie wyobrazić w obecnych czasach, że aby się posilić, należało w zasadzie zrobić coś z niczego a pokrzywa, lebiodka, mniszek czy inne rosnące rośliny stanowiły podstawę jadłospisu.

Wojna zmienia ludzi a przyjaciół poznaje się w biedzie. Człowiek aby przeżyć jest w stanie wiele zrobić zarówno dobrego jak i złego.
Kto przyjaciel a kto wróg...

"Mam nasze zdjęcie. Stoimy na nim uśmiechnięte, w szkolnych fartuchach, pełne wiary w to co przed nami. Żadna jeszcze nie wie, że z tych marzeń zostaną cienie"

Młodość, wiara w przyszłość, zapał. Kiedy jest spokój, czasy pewne, można snuć plany. Niestety czasem zostaną one zniszczone.
Je...

Rozwiń

Zwiń

Lubię naturę, zioła oraz naturalne składy w kosmetykach i zawsze zwracam uwagę na to co zawierają. Czasem też coś sama ukręcę a jest to najczęściej jakaś ziołowa maść, macerat olejowy czy peeling cukrowy. Próbowałam też kiedyś zrobić hydrolat różany. Ostatnio posadziłam lawendę i zastanawiałam się co mogę z niej stworzyć, więc w samą porę w moje ręce wpadła ta książka.

Autorka, specjalista w dziedzinie chemii i technologii kosmetyków, zwraca naszą uwagę na spojrzenie w kierunku natury, gdyż w ostatnich latach rozwój przemysłowy spowodował, że w kosmetykach znajduje się ogrom chemicznych dodatków niekoniecznie zdrowych dla naszego organizmu. A przecież od wieków istnieją w przyrodzie składniki, które rewelacyjnie działają i co ważne, niektóre są całkowicie za darmo, gdyż można je samemu pozyskać.

Książka jest pięknie wydana, z cudownymi zdjęciami, które aż zachęcają do samodzielnego działania. Do tego proste receptury i dokładnie wyjaśnione przepisy pozwalają na samodzielne przygotowanie kosmetyków pielęgnujących skórę, włosy a nawet do makijażu. Dodatkowo otrzymujemy praktyczne wskazówki na co zwracać uwagę kupując surowce czy gotowe składniki oraz na co zwracać uwagę aby domowe laboratorium służyło naszemu zdrowiu i urodzie.

Lubię naturę, zioła oraz naturalne składy w kosmetykach i zawsze zwracam uwagę na to co zawierają. Czasem też coś sama ukręcę a jest to najczęściej jakaś ziołowa maść, macerat olejowy czy peeling cukrowy. Próbowałam też kiedyś zrobić hydrolat różany. Ostatnio posadziłam lawendę i zastanawi...

Rozwiń

Zwiń

Medea z Wyspy Wisielców to fikcja literacka oparta na kanwie mitu o Medei z Kolchidy, w której pojawiają się jednak prawdziwe miejsca i postaci.

Mada doznała w swoim życiu wiele zła. Traktowana podle, przedmiotowo i bez szacunku, w końcu znajduje zatrudnienie w domu na wyspie. Niestety jej pracodawca nie ma wobec niej uczciwych zamiarów i uświadamia sobie, że wpadła z deszczu pod rynnę. Wybawieniem staje się dla niej ogrodnik Johann, którego zainteresowanie wydaje się autentyczne. Czy Mada doświadczy jeszcze dobroci i miłości?

Znacie mit o Medei? To jedna z najpiękniejszych starożytnych historii, którą przy okazji tej książki sobie odświeżyłam. Fabuła tej powieści toczy się na początku XX wieku, gdzie kobiety nie mogły wyrazić swojego zdania ani postawić na swoim. Mada potrafiła się zbuntować ale nie zawsze przyniosło to efekt jakiego oczekiwała a czasem wręcz odwrotnie. Czytając książkę, chciałoby się nieraz krzyczeć przeciwko niesprawiedliwemu traktowaniu, podłości czy potrząsnąć niektórymi osobami. Jednak pomimo swojego dramatyzmu, daje nadzieję na lepszy los.

Jestem pod wrażeniem piękna tej historii, języka oraz oczywiście cudownego wydania książki ze złoconą okładką i barwionymi brzegami. Powiem Wam w sekrecie, że szykuje się dalszy ciąg losów głównej bohaterki, na co wyczekuję z niecierpliwością.

Medea z Wyspy Wisielców to fikcja literacka oparta na kanwie mitu o Medei z Kolchidy, w której pojawiają się jednak prawdziwe miejsca i postaci.

Mada doznała w swoim życiu wiele zła. Traktowana podle, przedmiotowo i bez szacunku, w końcu znajduje zatrudnienie w domu na wyspie. Niestety je...

Rozwiń

Zwiń

Lubię rozpoczynać swoją przygodę czytelniczą od pierwszego tomu i przy tej książce miałam lekkie zawahanie, które rozwiało wydawnictwo twierdząc, że mogę przeczytać tę powieść bez znajomości poprzednich. Dodatkowo spodobała mi się piękna minimalistyczna okładka, która przyciągnęła oko.

Lucy Barton - pisarkę poznaję tutaj w czasie początku pandemii, która przenosi się z Nowego Jorku do domu nad oceanem. Lucy powoli dostosowuje się do nowej rzeczywistości zarówno tej pandemicznej jak również do nowego otoczenia.

Powieść napisana jest w formie pamiętnika, gdzie główna bohaterka opisuje swoje przeżycia i objawy związane z pandemią. Ludzie różnie przyjęli ten specyficzny okres, dla wielu osób był to czas niepokoju a izolacja nie działała dobrze na psychikę. Lucy potraktowała to co się wydarzyło jako moment do przemyśleń, zrozumienia swoich lęków i osamotnienia. Prosty język jest niewątpliwą zaletą tej książki, gdyż szybko się ją czyta, natomiast jeśli chodzi o jej temat, to jak dla mnie było trochę za dużo wirusa, koło którego kręciła się cała fabuła ale to już takie moje subiektywne odczucie.

Lubię rozpoczynać swoją przygodę czytelniczą od pierwszego tomu i przy tej książce miałam lekkie zawahanie, które rozwiało wydawnictwo twierdząc, że mogę przeczytać tę powieść bez znajomości poprzednich. Dodatkowo spodobała mi się piękna minimalistyczna okładka, która przyciągnęła oko.

Lu...

Rozwiń

Zwiń

Czterdziestoletnia Ola pracuje w szkole jako nauczycielka. Do jej klasy trafia nowa uczennica, która przyjechała wraz z ojcem ze Szwecji. Szybko okazuje się, że jest ona córką pierwszej miłości Oli. Kiedy się spotykają uczucie wzbudza się na nowo a każde z nich jest dojrzalsze o dwudziestoletni bagaż życiowy. Czy młodzieńcza miłość jest w stanie pokonać przeciwności i ponownie zakwitnąć?

Tomasz Kieres to mężczyzna, który pięknie opowiada o miłości co rzadko się zdarza w wykonaniu autorów. Jego książki są przepełnione emocjami i tak też jest w tej powieści. Pomimo, że nie ma tutaj większych zwrotów akcji, czyta się ją z ogromnym zainteresowaniem i ciekawością co wydarzy się dalej. Życie składa się z nieustannych wyborów, czasem naprawdę trudnych i w zależności jakie decyzje podejmiemy tak potoczy się nasze życie. Podobno pierwszej miłości się nie zapomina o czym świadczy ta historia. Serce nie sługa pomimo, że rozum podpowiada coś innego i pewnie niejedna z nas tego doświadczyła.

Czterdziestoletnia Ola pracuje w szkole jako nauczycielka. Do jej klasy trafia nowa uczennica, która przyjechała wraz z ojcem ze Szwecji. Szybko okazuje się, że jest ona córką pierwszej miłości Oli. Kiedy się spotykają uczucie wzbudza się na nowo a każde z nich jest dojrzalsze o dwudziesto...

Rozwiń

Zwiń

Mieczysław Czechowicz zawsze będzie mi kojarzył się z Misiem Uszatkiem, którym zachwycałam się jako dziecko, Hrabią z "Janosika" czy "naukowcem" badającym zawartość cukru w cukrze w filmie "Poszukiwany, poszukiwana"

Mieczysław Czechowicz zagrał w swoim życiu około pięćdziesięciu ról filmowych ale rzadko były to role główne. Liczba jego kreacji obejmuje różne gatunki a są to dramat, komedia, farsa, sztuki musicalowe za które zbierał same dobre recenzje. Oprócz tego można było oglądać go w teatrze czy kabarecie. Ten potężny facet miał swój niewątpliwy urok a w połączeniu z charakterystycznym głosem, potrafił ująć widza kiedy chciał ciepłem, dobrocią ale również świadomą naiwnością czy nieporadnością. Ten znakomity aktor obdarzony komizmem budził zawsze sympatię i po prostu nie dało się go nie lubić.

Tę biografię czyta się z czystą przyjemnością. Napisana ciekawie i opatrzona jest fotografiami a niektóre pokazują nawet jak Miecio wyglądał w dzieciństwie. Hanna Faryna - Paszkiewicz zebrała wiele faktów zawodowych na jego temat ale kiedy chciała coś napisać o jego życiu prywatnym, okazało się, że był bardzo skryty. Wielkość jest skromna, nie wywyższa się a prawdziwy talent zawsze wypłynie. I tak było z Czechowiczem bo był on wielkim aktorem, z ogromnym talentem a on sam mawiał, że tyle zostaje po aktorze, ile się i nim pamięta.
Ja doskonale pamiętam i myślę, że Wy też...

Mieczysław Czechowicz zawsze będzie mi kojarzył się z Misiem Uszatkiem, którym zachwycałam się jako dziecko, Hrabią z "Janosika" czy "naukowcem" badającym zawartość cukru w cukrze w filmie "Poszukiwany, poszukiwana"

Mieczysław Czechowicz zagrał w swoim życiu około pięćdziesięciu ról filmo...

Rozwiń

Zwiń

Lena swoją przyszłość zaplanowała w szczegółach, gdyż chciała studiować medycynę aby zostać lekarzem. Przewrotny los jednak skutecznie zmienił marzenia dziewczyny, gdyż małżeństwo a potem niechciane macierzyństwo zaskoczyło ją zupełnie. Na dodatek wybucha druga wojna światowa i wraz z rodziną zostaje wygnana na Syberię.

Powieść jest inspirowana historią babci Pauli Lichtarowicz, która przed wojną mieszkała w Przemyślu, skąd została wysiedlona na Syberię. Bohaterka to silna kobieta, która z determinacją walczy a swoje zdanie i ta cecha charakteru przydaje się jej w syberyjskim obozie. Autorka pokazuje brutalną rzeczywistość, która zmuszała do trudnych wyborów. Porusza najczulsze struny skłaniając przy tym do refleksji.

Patrząc z perspektywy dzisiejszych czasów odnoszę wrażenie, że nie doceniamy tego co mamy. Dach nad głową, praca czy spokojne życie to naprawdę wiele a w tamtych czasach ludzie musieli radzić sobie w trudnych warunkach mając w tle wydarzenia wojenne, które cały czas miały wpływ na ich życie. Zdruzgotane plany, zniszczone marzenia czy stracone szanse to cios dla każdego ale cała sztuka w tym aby podnieść się i zawalczyć o siebie.

Powieść to kawał naprawdę dobrej literatury, więc jeśli macie ochotę na chwilę wzruszeń i refleksji, zapraszam do lektury.

Lena swoją przyszłość zaplanowała w szczegółach, gdyż chciała studiować medycynę aby zostać lekarzem. Przewrotny los jednak skutecznie zmienił marzenia dziewczyny, gdyż małżeństwo a potem niechciane macierzyństwo zaskoczyło ją zupełnie. Na dodatek wybucha druga wojna światowa i wraz z rodz...

Rozwiń

Zwiń