Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka zaczęła przygodę z substancjami wcześnie, później imprezowe liceum, w końcu studia i jazda bez nadzoru rodziców. Koniec tej historii był w 23 roku życia autorki w klinice odwykowej. (chyba w 1986 roku) Polecam tę historie nałogu młodszym czytelnikom. Rozdziały są katalogiem narkotyków występujących w Ameryce, nie są koniecznie interesujące dla wszystkich. Ja jestem wdzięczny za opisy tylko paru.

Jest to specjalistyczna książka. Posiada omówienie od strony chemicznej substancji choć nie za szczegółowe, przeplatane jak to w wielu prezentacjach amerykańskich anegdotami i historiami z przeszłości. Nie naukowa książka ani nie emocjonalny pamiętnik. Tylko dobry katalog i spis wielu substancji oraz nawiązanie do biologii człowieka.

Książka tylko o uzależnieniach chemicznych. Behawioralne nie. Wychodzeniu i terapii nie. Brak obrazowego wstępu o uzależnieniu mózgu i zmianach trwałych. Jednak dziękuję za przykład postawy i całokształt pracy naukowej tej pani. Jest lepszą badaczką niż bajkopisarką.

Autorka zaczęła przygodę z substancjami wcześnie, później imprezowe liceum, w końcu studia i jazda bez nadzoru rodziców. Koniec tej historii był w 23 roku życia autorki w klinice odwykowej. (chyba w 1986 roku) Polecam tę historie nałogu młodszym czytelnikom. Rozdziały są katalogiem narkotyków występujących w Ameryce, nie są koniecznie interesujące dla wszystkich. Ja jestem...

… no i czego więcej się tu spodziewać po wielkiej ekranizacji i sukcesie książki na "całym świeci". Świat światu nierówny…

plus; całkiem znośna po 200 stronie, trochę teologicznych dyskusji
minus; długie niewnoszące opisy lub wypunktowania zapychacze

… no i czego więcej się tu spodziewać po wielkiej ekranizacji i sukcesie książki na "całym świeci". Świat światu nierówny…

plus; całkiem znośna po 200 stronie, trochę teologicznych dyskusji
minus; długie niewnoszące opisy lub wypunktowania zapychacze

Dlaczego ta ksiażka jest uważana za najlepszą Dukaja? dlaczego akurat ta? to pytanie nie przestanę sobie zadawać po tym co przeczytałem... chyba brak mi starogreckiej wiedzy i wykształcenia pseudo filozoficznego, tak prościej się usprawiedliwić, bo nie cierpliwości. Dlaczego powstało tyle wymyślnych słów, z ogromnym podobieństwem fonetycznym do angielskich lub polskich słów z literówkami? to powinno mi chyba sprawiać radość, pobudzać wyobraźnie. Njiee khuyecznie#@

Pierwsze paredziesiat stron sprawiło, że naprawde żałowałem, bolało, jednak z biegiem czasu cos się wyjaśniło, a to zawód czy tytuł arystokracji, materiał czy żywioł. Jednak miałem wrażenie, że gdy fabuła zaczeła zbyt dobrze i jasno się toczyć nagle powstawał przerywnik komplikujący jak maszyna działająca na coś co powiedzmy będzie źródłem energii, albo nowy kontynent lub planeta. Wszystko w tej ksiażce wydaje się być kosmicznym pyłkiem, który umysł ludzki formuje i albo to cos jest na tyle wyraźne, ukształtowane formą autora, że jest pięknie opisane albo wręcz pozostaje bryłą lub obłoczkiem, łatwiej coś porzucić nieopisane niż wyjaśnić coś czego nie ma czytelnikowi. Przyjmuję że fantastyka tak ma, wyobraźnia zapcha wszystkie braki i dokleja ręce.

Dobrze jest opisana przygoda i spiski polityczne, powstanie feniksa Hieronima z zapomnienia i jego droga ku przeznaczeniu, historia zasługuje na dobrą ocene bo jest ciekawa. Czytanie książki odradzam Nie jest przyjemna, czasem wręcz osłabiająca. Przypuszczam, że audiobook jest jedynym rozsadnym rozwiązaniem.

Dlaczego ta ksiażka jest uważana za najlepszą Dukaja? dlaczego akurat ta? to pytanie nie przestanę sobie zadawać po tym co przeczytałem... chyba brak mi starogreckiej wiedzy i wykształcenia pseudo filozoficznego, tak prościej się usprawiedliwić, bo nie cierpliwości. Dlaczego powstało tyle wymyślnych słów, z ogromnym podobieństwem fonetycznym do angielskich lub polskich słów...