Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyjemna lektura, o nieprzyjemnych sprawach. Trzeba wyciągać wnioski. Ważne jest, aby te "skomplikowane sprawy polityczne" stały się dla każdego bliższe. Przepływy w polityce, związane z nimi starcia partyjne to naturalne procesy. U niektórych wywołują zbyt dużą frustrację, co może zniechęcać, a w konsekwencji pozwalać na ignorancję. Niemniej jednak nigdy nie powinniśmy tracić motywacji do poszukiwania sprawiedliwego rozwiązania. Nadużycia, korupcja, nepotyzm, kolesiostwo to problemy, na które nie powinno być miejsca.

Przyjemna lektura, o nieprzyjemnych sprawach. Trzeba wyciągać wnioski. Ważne jest, aby te "skomplikowane sprawy polityczne" stały się dla każdego bliższe. Przepływy w polityce, związane z nimi starcia partyjne to naturalne procesy. U niektórych wywołują zbyt dużą frustrację, co może zniechęcać, a w konsekwencji pozwalać na ignorancję. Niemniej jednak nigdy nie powinniśmy...

Podstawowy spis konceptów, procesów, pojęć, efektów, sprzężeń zawartych w terminie postkolonializm. Dobrze uszeregowane, aby wprowadzić do zagadnienia, ale po lekturze widocznie odczuwalna potrzeba uzupełnienia braków.

Podstawowy spis konceptów, procesów, pojęć, efektów, sprzężeń zawartych w terminie postkolonializm. Dobrze uszeregowane, aby wprowadzić do zagadnienia, ale po lekturze widocznie odczuwalna potrzeba uzupełnienia braków.

Tę książkę trzeba czytać na miejscu. Obrazki nie są wystarczające. Stambuł trzeba doświadczyć na własnej skórze. Trzeba pozwolić myślą odpłynąć siedząć nad Bosforem, jadąc do dalszych, mniej zaludnionych zakątków miasta, lub próbować przebić się przez gąszcz ludzi na Istiklal.

To wszystko leży w naszej gestii, aby skorzystać z możliwości, tak bliskiej metropolii. Poszukujemy często skarbów - Stambuł to jeden z nich. Doświadczmy go, a książka, niczym eksperymentalny przewodnik, zaprezentuje nam mechanizmy przetrwania widoczne wśród mieszkańców, a także przejeżdżających turystów.

Hüzün, wspomnianą w książce esencję Stambułu, już doświadczyłem. Czułem ból, ale człowiek do wielu rzeczy dorasta. Wspomniana esencja hartuje go, sprawiają, że w całym tym zgiełku czuje się melancholijnie lepiej. Doświadczenie Stambułu coś zabiera, ale możliwości które oferuje są nieporównywalnie większe.

Tę książkę trzeba czytać na miejscu. Obrazki nie są wystarczające. Stambuł trzeba doświadczyć na własnej skórze. Trzeba pozwolić myślą odpłynąć siedząć nad Bosforem, jadąc do dalszych, mniej zaludnionych zakątków miasta, lub próbować przebić się przez gąszcz ludzi na Istiklal.

To wszystko leży w naszej gestii, aby skorzystać z możliwości, tak bliskiej metropolii....

Rozbicie małości ludzkiej na czynniki pierwsze. Kto jest mały, a kto jest duży? Czy ty jesteś 'człowiekiem-nikt'? Ja jeszcze 'człowiekiem-Ja', ale się staram. Może kiedyś Ja i może kiedyś Wy, staniemy się niewidzialni.

Rozbicie małości ludzkiej na czynniki pierwsze. Kto jest mały, a kto jest duży? Czy ty jesteś 'człowiekiem-nikt'? Ja jeszcze 'człowiekiem-Ja', ale się staram. Może kiedyś Ja i może kiedyś Wy, staniemy się niewidzialni.

Przyjemna lektura. Ciekawy wgląd w kulisy partii politycznej i jej struktur. Dziwaczna forma patriotyzmu, toksyczna męskość, quasi-katolickie usposobienie - wszystko to składa się na charakter niedojrzałości, a w niektórych przypadkach psychozy reprezentantów tego nurtu.
Ale dobrze. Niech grają w partie brydża sami ze sobą. Nie przeszkadzajmy im w tym.

Przyjemna lektura. Ciekawy wgląd w kulisy partii politycznej i jej struktur. Dziwaczna forma patriotyzmu, toksyczna męskość, quasi-katolickie usposobienie - wszystko to składa się na charakter niedojrzałości, a w niektórych przypadkach psychozy reprezentantów tego nurtu.
Ale dobrze. Niech grają w partie brydża sami ze sobą. Nie przeszkadzajmy im w tym.

Przesłuchiwanie tej książki w formie audiobooka, podróżując po francuskiej prowincji jest bezcennym doświadczeniem.
Szczególnie sekwencja "Ucieczki z Alcatraz" - trzymała w napięciu. We wrześniowym słońcu, na pewnej francuskiej polanie, skamieniały wsłuchiwałem się w wykłady księdza Farii.

Przesłuchiwanie tej książki w formie audiobooka, podróżując po francuskiej prowincji jest bezcennym doświadczeniem.
Szczególnie sekwencja "Ucieczki z Alcatraz" - trzymała w napięciu. We wrześniowym słońcu, na pewnej francuskiej polanie, skamieniały wsłuchiwałem się w wykłady księdza Farii.

Zapierało dech w piersi:
1) rozmowa L.N.M. z córkami gen. Jepanczyna
2) wywód o karze śmierci i gilotynie

Zapierało dech w piersi:
1) rozmowa L.N.M. z córkami gen. Jepanczyna
2) wywód o karze śmierci i gilotynie

Pauzuję, żeby się nie zniechęcić,
wrócę, aby się pośmiać.

Pauzuję, żeby się nie zniechęcić,
wrócę, aby się pośmiać.

Wybitny sposób narracji. Wielokrotnie wciąga czytelnika i pozwala na zagłębienie się w percepcji bohatera. Zdarzają się momenty, w których równolegle z nim jesteśmy bezradni wobec otaczającego nas systemu.
Dużym atutem jest uniwersalność tekstu - możliwość dobrania czasu i przestrzeni w dowolny sposób.

Wybitny sposób narracji. Wielokrotnie wciąga czytelnika i pozwala na zagłębienie się w percepcji bohatera. Zdarzają się momenty, w których równolegle z nim jesteśmy bezradni wobec otaczającego nas systemu.
Dużym atutem jest uniwersalność tekstu - możliwość dobrania czasu i przestrzeni w dowolny sposób.

Dzieło z każdym dniem staje się coraz bardziej aktualne.
Wybitna pozycja, choć dopiero od połowy pochłania w całości.

Dzieło z każdym dniem staje się coraz bardziej aktualne.
Wybitna pozycja, choć dopiero od połowy pochłania w całości.

Wybitna pozycja. Nietuzinkowość Kornela wylana została na każdej stronie. Chapeau bas dla autorki.

Wybitna pozycja. Nietuzinkowość Kornela wylana została na każdej stronie. Chapeau bas dla autorki.

Zbiór świetnych opowiadań - nic dodać, nic ująć. Filipowicz w unikatowy sposób akcentuje swoje wspomnienia, nadając im uniwersalny charakter. Opisy przyrody oraz otaczającej go natury mogą być dla czytelnika nostalgiczne, ale także w dużym stopniu wielowymiarowe.

Czytanie tej książki można przyrównać z przesłuchiwaniem albumu muzycznego najwyższej klasy, w którym każdy znajdzie coś dla siebie. Najmocniej w pamięci utkwiły mi: Biały Ptak, Formikarium, Z notatnika snów, Zabić jelenia!, Gruzy i Piękne wspomnienia, Wielki Łosoś, Gałąź.

Zbiór świetnych opowiadań - nic dodać, nic ująć. Filipowicz w unikatowy sposób akcentuje swoje wspomnienia, nadając im uniwersalny charakter. Opisy przyrody oraz otaczającej go natury mogą być dla czytelnika nostalgiczne, ale także w dużym stopniu wielowymiarowe.

Czytanie tej książki można przyrównać z przesłuchiwaniem albumu muzycznego najwyższej klasy, w którym każdy...

Książka przyzwoita - na kilka wieczorów. Przyjemnie się ją czytało, ale jak zauważyło wiele osób w recenzjach, jest mały problem z chronologią wydarzeń.

Książka przyzwoita - na kilka wieczorów. Przyjemnie się ją czytało, ale jak zauważyło wiele osób w recenzjach, jest mały problem z chronologią wydarzeń.