Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po latach, gdy jest się dorosłym, zauważa się pewnie wiele mankamentów w tej całej historii, trzeba jednak pamiętać, że to jest książka dla młodzieży. To pewnie właśnie dzięki Rowling tysiące dzieciaków na świecie stwierdziło, że książki są jednak fajne i zaczęli czytać coś więcej w swoim życiu niż tylko nudne lektury szkolne.

Po latach, gdy jest się dorosłym, zauważa się pewnie wiele mankamentów w tej całej historii, trzeba jednak pamiętać, że to jest książka dla młodzieży. To pewnie właśnie dzięki Rowling tysiące dzieciaków na świecie stwierdziło, że książki są jednak fajne i zaczęli czytać coś więcej w swoim życiu niż tylko nudne lektury szkolne.

Książka tylko i wyłącznie dla fanów Tolkiena. Zwykłego czytelnika, który nie jest zainteresowany historią sródziemia, może nudzić.

Książka tylko i wyłącznie dla fanów Tolkiena. Zwykłego czytelnika, który nie jest zainteresowany historią sródziemia, może nudzić.

Mało kto wie, że pierwsza część trylogii pierwotnie miała tytuł właśnie "Wyprawa" a nie "Drużyna pierścienia".

Mało kto wie, że pierwsza część trylogii pierwotnie miała tytuł właśnie "Wyprawa" a nie "Drużyna pierścienia".

Od niej się wszystko zaczęło, cała moja przygoda ze światem fantasy. Nie mogło być innej oceny jak "dycha".

Od niej się wszystko zaczęło, cała moja przygoda ze światem fantasy. Nie mogło być innej oceny jak "dycha".

Pierwszy raz przeczytałem ją w liceum jako lekturę. Nie podobała mi się. Po jakimś czasie przeczytałem ją jeszcze raz bo jakoś wpadła mi w ręce, a że nie jest długa to postanowiłem dać jej drugą szansę, bo to w końcu światowej klasy arcydzieło, które trzeba znać. Dalej mi się nie podobała, męczy mnie czytanie tej powieści. Może to ze mną jest coś nie tak i nie potrafię docenić przesłania? Każdy ma po prostu swój gust i tyle...

Pierwszy raz przeczytałem ją w liceum jako lekturę. Nie podobała mi się. Po jakimś czasie przeczytałem ją jeszcze raz bo jakoś wpadła mi w ręce, a że nie jest długa to postanowiłem dać jej drugą szansę, bo to w końcu światowej klasy arcydzieło, które trzeba znać. Dalej mi się nie podobała, męczy mnie czytanie tej powieści. Może to ze mną jest coś nie tak i nie potrafię...

Moim zdaniem najlepsza część trylogii.

Moim zdaniem najlepsza część trylogii.

Ogolnie to bardzo ciekawa fabuła, dobrze się czyta, niestety zakończenie jest tragiczne. Jedno z gorszych jakie kiedykolwiek czytałem, czegoś takiego można się spodziewać po gimnazjaliście z bujną wyobraźnią, a nie po mistrzu grozy.

Ogolnie to bardzo ciekawa fabuła, dobrze się czyta, niestety zakończenie jest tragiczne. Jedno z gorszych jakie kiedykolwiek czytałem, czegoś takiego można się spodziewać po gimnazjaliście z bujną wyobraźnią, a nie po mistrzu grozy.

Jak dla mnie bardzo prawdziwa oraz uczuciowa książka. Czyta się jednym tchem.

P.s. Panie Wojtku, znów Pan to zrobił! Kiedy myślisz, że wszystko jest już zakończone, ostatnie kilka kartek potrafi zmienić całkowicie sympatię do głównego bohatera.

Jak dla mnie bardzo prawdziwa oraz uczuciowa książka. Czyta się jednym tchem.

P.s. Panie Wojtku, znów Pan to zrobił! Kiedy myślisz, że wszystko jest już zakończone, ostatnie kilka kartek potrafi zmienić całkowicie sympatię do głównego bohatera.

Nie zwala z nóg, ale też czyta się bardzo przyjemnie.

Nie zwala z nóg, ale też czyta się bardzo przyjemnie.

Pierwsza książka Chmielarza, którą przeczytałem. Na ten moment mam już pięć jego pozycji w swojej biblioteczce i to pewnie nie koniec...

Czytając książkę myślisz sobie "hmm to jest bardzo dobry thriller". Po przeczytaniu zakończenia: "jakie to było zajebiste!"

Pierwsza książka Chmielarza, którą przeczytałem. Na ten moment mam już pięć jego pozycji w swojej biblioteczce i to pewnie nie koniec...

Czytając książkę myślisz sobie "hmm to jest bardzo dobry thriller". Po przeczytaniu zakończenia: "jakie to było zajebiste!"

Co tu dużo pisać KLASYK i tyle.
Bardzo przyjemnie spędzony czas nad lekturą książki.

Co tu dużo pisać KLASYK i tyle.
Bardzo przyjemnie spędzony czas nad lekturą książki.

Bardzo fajny pomysł na książkę, niestety w dalszej części te retrospekcje z dzieciństwa głównej bohaterki trochę nużą. Na szczęście zakończenie nadrabia ocenę.

Bardzo fajny pomysł na książkę, niestety w dalszej części te retrospekcje z dzieciństwa głównej bohaterki trochę nużą. Na szczęście zakończenie nadrabia ocenę.

Pierwszy raz przeczytałem ją w liceum i od razu stała się jedną z moich ulubionych książek. Po latach przeczytałem ją jeszcze raz i dalej mnie tak samo fascynowała. Pozycja obowiązkowa dla każdego mola książkowego.

Pierwszy raz przeczytałem ją w liceum i od razu stała się jedną z moich ulubionych książek. Po latach przeczytałem ją jeszcze raz i dalej mnie tak samo fascynowała. Pozycja obowiązkowa dla każdego mola książkowego.

Całkiem spoko. Najlepszy motyw w książce jak jak ten psychol otruł przez przypadek swoją matkę.

Całkiem spoko. Najlepszy motyw w książce jak jak ten psychol otruł przez przypadek swoją matkę.

Odnoszę wrażenie (jak pewnie większość z was), że autor chciał chyba jak najszybciej zakończyć już tą powieść i pisał ją od niechcenia. A szkoda bo wcześniejsze tomy czytałem z zapartym tchem.

Odnoszę wrażenie (jak pewnie większość z was), że autor chciał chyba jak najszybciej zakończyć już tą powieść i pisał ją od niechcenia. A szkoda bo wcześniejsze tomy czytałem z zapartym tchem.

Obserwujemy stopniową przemianę Achaji z ofiary w antagonistę wręcz. Przestajemy jej także powoli współczuć a niektórzy nawet mogliby ją zacząć nawet nienawidzić za to co czasami "odwala".
Im bliżej końca tomu tym jest coraz więcej polityki, co może z czasem znudzić.

P.s. Ziemiański jest jednak "chorym pojebem"

Obserwujemy stopniową przemianę Achaji z ofiary w antagonistę wręcz. Przestajemy jej także powoli współczuć a niektórzy nawet mogliby ją zacząć nawet nienawidzić za to co czasami "odwala".
Im bliżej końca tomu tym jest coraz więcej polityki, co może z czasem znudzić.

P.s. Ziemiański jest jednak "chorym pojebem"

Książkę czyta się jednym tchem. Kiedy myślisz, że Achaja ma już tak przejebane, że gorzej być nie może, od teraz powinno być już tylko lepiej... Okazuje się, że jednak może...

Książkę czyta się jednym tchem. Kiedy myślisz, że Achaja ma już tak przejebane, że gorzej być nie może, od teraz powinno być już tylko lepiej... Okazuje się, że jednak może...