-
ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński1
-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel25
-
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik3
-
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
Biblioteczka
Moja pierwsza książka z pod ręki Pani Kordel, piękna opowieść, ale w porównaniu do dwóch ostatnich książek z cyklu Malownicze wypada trochę gorzej.
Moja pierwsza książka z pod ręki Pani Kordel, piękna opowieść, ale w porównaniu do dwóch ostatnich książek z cyklu Malownicze wypada trochę gorzej.
Pokaż mimo toNaprawdę świetna książka, jedna z moich ulubionych z serii mietowej.
Naprawdę świetna książka, jedna z moich ulubionych z serii mietowej.
Pokaż mimo toCiekawa, wciągająca, interesująca lektura. Moja ocena: 9
Ciekawa, wciągająca, interesująca lektura. Moja ocena: 9
Pokaż mimo toKsiążkę przeczytałam jakiś czas temu. Fajna fabuła, prosty język. Polecam osobom od 12 do 16 roku życia.
Książkę przeczytałam jakiś czas temu. Fajna fabuła, prosty język. Polecam osobom od 12 do 16 roku życia.
Pokaż mimo to
Naprawdę nie wiem, co widziałam w tej publikacji, bo książką jej nie nazwę, opisując ją jako ciekawą i pomysłową.
Po pierwsze, całość jest nudna jak flaki z olejem i żałuję czasu poświęconego na zmuszenie się na przeczytanie tej publikacji. Kompletna strata czasu i nudna opowieść.
Po drugie, pomysł. Jest bardzo oklepany i nudny. Jedna postronna osoba rozdziela niby najlepsze psiapsioleczki. Nie wiem jak wy, mam już dość historii, które dają mi silne odczucie deja vu.
Po trzecie, i bardzo istotne, główna bohaterka, Kate, jest jednym słowem beznadziejna. Bardzo dziecinna, pospolita i nieszczegolnie inteligentna, a właściwie, nie oszukujmy się, ponadprzeciętnie głupia. I jeszcze to jej faworyzowanie na siłę! tego pojąć kompletnie nie mogę .
Kocha się w niej brat przyjaciółki, jest idolką małej dziewczynki z sąsiedztwa, którą ogólnie traktuje z góry, wychowawczyni ma ją za dzielną, a nowa przyjaciółkę znajduje bez problemu.
Szczerze mówiąc, polubiłam Marylin, jej przyjaciółkę, i to nie dlatego, że jest niby jakaś szczególnie miła, ciekawa czy śmieszna, bo nie jest, jest właściwie bardzo zwyczajna. Po prostu podziwialam ją, że wytrzymała tyle lat z kimś takim jak Kate.
Ok, chyba za bardzo wczulam sie w książkę, ale za samo to, że nie pozostawiła mnie bez emocji, daje jej tą jedną dodatkową gwiazdkę.
Ogólnie serdecznie odradzam.
Naprawdę nie wiem, co widziałam w tej publikacji, bo książką jej nie nazwę, opisując ją jako ciekawą i pomysłową.
Po pierwsze, całość jest nudna jak flaki z olejem i żałuję czasu poświęconego na zmuszenie się na przeczytanie tej publikacji. Kompletna strata czasu i nudna opowieść.
Po drugie, pomysł. Jest bardzo oklepany i nudny. Jedna postronna osoba rozdziela...
2018-01-07
Milutka, przyjemna lektura dla niezbyt wymagających osób w wieku 7 - 12 lat.
Milutka, przyjemna lektura dla niezbyt wymagających osób w wieku 7 - 12 lat.
Pokaż mimo toKsiążka jest okej, humorystyczna i luźna, ale nie polecam osobom, które szukają czegoś ambitnego, konkretnego, z moralem. Świetnie sprawdzi się zaś po męczącym dniu w ramach relaksu.
Książka jest okej, humorystyczna i luźna, ale nie polecam osobom, które szukają czegoś ambitnego, konkretnego, z moralem. Świetnie sprawdzi się zaś po męczącym dniu w ramach relaksu.
Pokaż mimo to
Piękna, wspaniała historia, jest to na chwilę obecną jedyna książka, która mogłaby według mnie zostać oceniona na dziesięć gwiazdek. Niezwykle urzekajaca książka. Bardzo spodobało mi się zakończenie - tu wstawię długi cytat:
"Tymczasem stary dwór stał i pozwalał otulac się czerwonej nocy. Słuchał trzepoczacych się w koronach drzew ptaków, pohukiwan sowy, chrobotania polnych myszy. Lipy grały swą odwieczna zielona melodię, niezrozumiała dla ludzkich uszu, ale doskonale znaną modrzewiowym scianom. Opowiadaly o zabawach dzieci, o wedrownym dziadzie, o starej zielarce. O pierwszych milosciach i łzach, marzeniach i rozpaczy. O nadchodzących końcu i okrucieństwie. I o nowych początkach. Bo ani one, ani stary dwór nigdy nie straciły nadziei na lepsze jutro. A teraz zyskały pewnośc, że ono właśnie nadchodzi. Modrzewiowy dwór odetchnął uspokojony."
Piękna, wspaniała historia, jest to na chwilę obecną jedyna książka, która mogłaby według mnie zostać oceniona na dziesięć gwiazdek. Niezwykle urzekajaca książka. Bardzo spodobało mi się zakończenie - tu wstawię długi cytat:
więcej Pokaż mimo to"Tymczasem stary dwór stał i pozwalał otulac się czerwonej nocy. Słuchał trzepoczacych się w koronach drzew ptaków, pohukiwan sowy, chrobotania...