Sezon na cuda

Dalsze przygody Majki w jej pensjonacie Uroczysko. Tym razem na kartkach książki towarzyszymy przygotowaniom do wielkiej Wigilii. Ciepła i miła atmosfera. Ale najbardziej zazdroszczę tych gór śniegu, które na mojej nizinie ostatnio widziane były w 1978 roku.
Nadal dobrze się czyta i nie czuję jeszcze przesytu prozą pani Magdy.
Polecam. Bo chyba był to najlepszy tom.

Dalsze przygody Majki w jej pensjonacie Uroczysko. Tym razem na kartkach książki towarzyszymy przygotowaniom do wielkiej Wigilii. Ciepła i miła atmosfera. Ale najbardziej zazdroszczę tych gór śniegu, które na mojej nizinie ostatnio widziane były w 1978 roku.
Nadal dobrze się czyta i nie czuję jeszcze przesytu prozą pani Magdy.
Polecam. Bo chyba był to najlepszy tom.

Pokaż mimo to

Urocza, zatopiona w pięknej scenerii zimy, nadchodzących świąt i uroczych zasypanych śniegiem domów.

Urocza, zatopiona w pięknej scenerii zimy, nadchodzących świąt i uroczych zasypanych śniegiem domów.

Pokaż mimo to

Niby śmieszna była to książka, trochę się pośmiałam przy jej czytaniu, ale nic więcej.
Żadnej głębi w tym, ani przesłania. Ot, taka czytelnicza zapchajdziura. Nic poza tym.

Niby śmieszna była to książka, trochę się pośmiałam przy jej czytaniu, ale nic więcej.
Żadnej głębi w tym, ani przesłania. Ot, taka czytelnicza zapchajdziura. Nic poza tym.

Pokaż mimo to

http://magicznyswiatksiazki.pl/sezon-na-cuda-magdalena-kordel/

http://magicznyswiatksiazki.pl/sezon-na-cuda-magdalena-kordel/

Pokaż mimo to

Gdzieś u podnóża Sudetów, w Malowniczem, jest pensjonat Uroczysko. Jego nowa właścicielka Majka na dobre zadomowiła się w miasteczku. To miejsce ma dla niej magiczny, niepowtarzalny klimat, tu można rozwinąć skrzydła i na dobre zapomnieć o przeszłości.

Majka szybko dostrzega jednak, że jej sąsiedzi i przyjaciele mają problemy, o których czasem boją się mówić. Czuje, że powinna wziąć sprawy w swoje ręce i ruszyć z pomocą. Lecz aby pomagać, potrzeba czasem nie lada sprytu i umiejętności. Majka nie spodziewa się nawet, jakie przeszkody przyjdzie jej pokonać.
Wspaniała powieść z klimatem.
Polecam!!!

Gdzieś u podnóża Sudetów, w Malowniczem, jest pensjonat Uroczysko. Jego nowa właścicielka Majka na dobre zadomowiła się w miasteczku. To miejsce ma dla niej magiczny, niepowtarzalny klimat, tu można rozwinąć skrzydła i na dobre zapomnieć o przeszłości.

Majka szybko dostrzega jednak, że jej sąsiedzi i przyjaciele mają problemy, o których czasem boją się mówić. Czuje, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Znow wrocilismy do malowniczego miasteczka Uroczysko, gdzie Majka zadomowilia sie na dobre. Jak myslicie, co tym razem przygotowala autorka dla naszych bohaterow powiesci? Jesli tylko chcecie wiecej, zapraszam do recenzji :)

Majka mieszka z córka w Malowniczym, uroczym miaseczku. To wlasnie tam znalazla spokoj zostawiajac za soba przeszlosc w halasliwym i burzliwym miescie oraz bylego meza. Otworzyla maly pensjonat i nawet zaczelo sie jej wiesc. Udowodnila wszystkim, ze jest silna kobieta i potrafi stawic czloa wszystkim problemom. Oprocz tego wszystkiego zblizaja sie Swieta Bozego Narodzenia i Maja postanawia zorganizowac wigilie dla wszystkich mieszkancow miasteczka. Ale czy uda sie jej sprostac wszystkie oczekiwania tych ludzi? Na domiar zlego na horyzoncie pojawia sie nieznajomy mezczyzna i szalona Paulina, ktora pragnie znalezc sobie faceta w okolicy. Jak to wszystko sie skonczy?


Sezon na Cuda to historia, ktora warto przeczytac nie tylko przed samymi swietami dla dobrej atomosfery, ale jest tazke doskonala jako antydepresant. Majka jest silna kobieta i aspiracja dla niejednej z nas. I jak tu nie polecic ksiazek M.Kordel? :)



instagram.com/karmelizovana

Znow wrocilismy do malowniczego miasteczka Uroczysko, gdzie Majka zadomowilia sie na dobre. Jak myslicie, co tym razem przygotowala autorka dla naszych bohaterow powiesci? Jesli tylko chcecie wiecej, zapraszam do recenzji :)

Majka mieszka z córka w Malowniczym, uroczym miaseczku. To wlasnie tam znalazla spokoj zostawiajac za soba przeszlosc w halasliwym i burzliwym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Ale chyba taki już urok bycia rodzicem: rodzic zwykle się czymś zamartwia i jak jeden powód mu zniknie, natychmiast szuka sobie nowego.”

Majka po wcześniejszych rzejściach na stałe zadomowiła się w Malowniczem i prowadzi pensjonat Uroczysko. I choć w końcu Majka zapomniała o własnych troskach, to zaczyna dostrzegać problemy przyjaciół, o których oni niekoniecznie chcą mówić. Pragnie im pomóc, nie spodziewa się jednak, jakie przeszkody staną jej na drodze. Czy Majka będzie w stanie sobie z nimi poradzić? A może potrzeba cudu?

„Sezon na cuda” jest to drugi tom z cyklu Uroczysko. Kiedy za oknem straszny upał, ja podczas lektury przeniosłam się do malowniczych Sudetów, gdzie trwa zima i jest okres świąteczny. I choć naprawdę nie lubię czytać książek w takim klimacie poza okresem zbliżających się świąt, tak tutaj pani Kordel sprawiła, że nie miałam zbytniego problemu aby wczuć się w ten klimat. Przyjemnie było wrócić do Uroczyska i bohaterów poznanych w poprzednim tomie, tak ciepłych i przyjaznych. Oczywiście mamy tutaj również kilkoro nowych bohaterów, którzy chwilami trochę mieszają, ale przede wszystkim dają nam świeży powiew.
„Sezon na cuda” to przyjemna i ciepła powieść mówiąca o ludzkiej życzliwości i chęci niesienia pomocy, przezabawna i lekka, a przede wszystkim niezwykle klimatyczna! Polecam ją przeczytać zwłaszcza w okresie świątecznym.

„Ale chyba taki już urok bycia rodzicem: rodzic zwykle się czymś zamartwia i jak jeden powód mu zniknie, natychmiast szuka sobie nowego.”

Majka po wcześniejszych rzejściach na stałe zadomowiła się w Malowniczem i prowadzi pensjonat Uroczysko. I choć w końcu Majka zapomniała o własnych troskach, to zaczyna dostrzegać problemy przyjaciół, o których oni niekoniecznie chcą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuację "Uroczyska" tym razem określiłabym jako komedię zwariowaną z delikatnym wątkiem romansowym, w której humor skrzy się z każdej strony kartki. To nie znaczy, że Majka miała w Malowniczem rajski żywot.
Otóż nie!
Ciężko było. Momentami bardzo ciężko, a nawet niebezpiecznie. Pensjonat nie przynosił dochodów jakich się spodziewała. Skrzywdzonych przez życie ludzi, miłosiernie przygarnianych pod jej opiekuńcze skrzydła i dach domu, przybywało. Zwierząt również. A tym samym kosztów utrzymania całego dobrodziejstwa. Zimowa aura gór z grubą warstwą śniegu dostarczała niespodzianek a to w postaci zerwanych linii przesyłowych prądu, a to zepsutego ogrzewania, a to zaklinowania drzwi wejściowych nawianym śniegiem czy braku przejezdności dróg. W szkole, w której zatrudniła się jako polonistka, toczyła boje z dyrektorką. Godziła zwaśnione strony starych, miejscowych konfliktów, narażając się na nieprzewidziane zachowania wrogich obozów. Jednak radziła sobie z tym zwariowanym światem wykorzystując optymizm, dystans i wiarę w dobro tkwiące w każdym człowieku. To właśnie ci ludzie stali się dla Mai najważniejsi: córka, Czarek (nareszcie był romans!), przyjaciółka Jagoda, życzliwi sąsiedzi, lojalni znajomi, przygarnięci mieszkańcy pensjonatu. I gdyby na okładce książki kobiecą postać zastąpić choinką lub innym podobnym symbolem, stałaby się idealną świąteczną kartką-książką na czas Bożego Narodzenia. Bo oprócz śniegu, miłości, przyjaźni była również Wigilia dla samotnych mieszkańców miasteczka z choinką, bałwanem, gotowaniem potraw wigilijnych, życzeniami, a przede wszystkim najprawdziwszym aniołem Malowniczego, czuwającym nad szczęściem mieszkańców, wierzących w jego coroczne przyjścia pod postacią zwykłego, przeciętnie wyglądającego człowieka, za każdym razem innej profesji, czyniącego dla nich cuda.
Autorka potrafi stworzyć ciepłą opowieść o najważniejszych wartościach, które człowiek gubi, gdy jest mu dobrze, a przypomina sobie o nich, gdy jest mu źle. Ma jednak tendencję do przekraczania granic umiaru. W pierwszej części było to nagminne zdrabnianie imion bohaterów, które w części drugiej przeniosło się na rzeczowniki. Nie bez powodu też na początku użyłam określenia „zwariowana” . Dotyczy to nadmiernego humoru, który w dalszej części opowieści sprawiał wrażenie wymuszonego, a także nadużywania pojęć związanych z głupotą. Nie wytrzymałam ich zalewu i od pięćdziesiątej strony zaczęłam zaznaczać miejsca, w których ktoś jest odsądzany od zdrowych zmysłów, posądzany o głupotę i szaleństwo, nazywany wariatem, kretynem lub idiotą, kierowany na testy badające poziom inteligencji, podejrzanym o niepełnosprawność umysłową lub szwankowanie zdrowia psychicznego i wiele, wiele innych. Pełna paleta pojęć ze słownika języka polskiego, wyrazów obcych, trudnych, ważnych i bliskoznacznych. Na koniec otrzymałam kolorowy pióropusz.
Zawsze powtarzałam, że do głupoty nie wolno przyznawać się nawet w żartach, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto w to uwierzy w myśl zasady – kłamstwo powtarzane wielokrotnie staje się prawdą.
I wykrakałam! Znalazł się!
Na dodatek okazał się nim być Czarek, ukochany głównej bohaterki, podsumowujący jej całokształt zachowania takim zdaniem: "Majka, muszę się z tobą zgodzić, rzeczywiście jesteś walnięta."
A nie mówiłam?!
Co za dużo, to niezdrowo.

Kontynuację "Uroczyska" tym razem określiłabym jako komedię zwariowaną z delikatnym wątkiem romansowym, w której humor skrzy się z każdej strony kartki. To nie znaczy, że Majka miała w Malowniczem rajski żywot.
Otóż nie!
Ciężko było. Momentami bardzo ciężko, a nawet niebezpiecznie. Pensjonat nie przynosił dochodów jakich się spodziewała. Skrzywdzonych przez życie ludzi,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część przygód Mai i jej pensjonatu Uroczysko. Przyjemna tak samo jak pierwsza.

Druga część przygód Mai i jej pensjonatu Uroczysko. Przyjemna tak samo jak pierwsza.

Pokaż mimo to

Drugą część Uroczyska przeczytałam jeszcze szybciej niż pierwszą. Czyta się super, no może jest troszkę za słodko, ale życie jest trudne więc przynajmniej jak się relaksuję to jest słodko ;) Polecam!

Drugą część Uroczyska przeczytałam jeszcze szybciej niż pierwszą. Czyta się super, no może jest troszkę za słodko, ale życie jest trudne więc przynajmniej jak się relaksuję to jest słodko ;) Polecam!

Pokaż mimo to