Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka w żaden sposób nie pokazała mi nic poza powszechnie znana prawda.

Nie ma w niej nic zaskakującego.

Czy polecam? Nie.

Książka w żaden sposób nie pokazała mi nic poza powszechnie znana prawda.

Nie ma w niej nic zaskakującego.

Czy polecam? Nie.

Książka na sile przypominająca 50 twarzy Greya jednak w znacznie gorszym stylu. Porównanie jej do Ojca Chestnego jest co najmniej nie na miejscu, oprócz mafi nie widzę żadnych podobieństw. Akcja bardzo przewidywalna.

Mimo wszystko książkę czyta sie dość łatwo i szybko.

Polecam tylko gdy nie mamy nic innego pod ręka.

Książka na sile przypominająca 50 twarzy Greya jednak w znacznie gorszym stylu. Porównanie jej do Ojca Chestnego jest co najmniej nie na miejscu, oprócz mafi nie widzę żadnych podobieństw. Akcja bardzo przewidywalna.

Mimo wszystko książkę czyta sie dość łatwo i szybko.

Polecam tylko gdy nie mamy nic innego pod ręka.

Książka dotyka problemow o których nie wszyscy są w stanie głośno mowić.

Książka mimo bardzo delikatnego tematu jest lekka w czytaniu i bardzo wciągająca.

Zakończenie nie oczywiste.

Polecam!

Książka dotyka problemow o których nie wszyscy są w stanie głośno mowić.

Książka mimo bardzo delikatnego tematu jest lekka w czytaniu i bardzo wciągająca.

Zakończenie nie oczywiste.

Polecam!

Piekna historia milosna. Jednak dana pozycja nie jest moim faworytem wśród książek dot. II Wojny Światowej.

Piekna historia milosna. Jednak dana pozycja nie jest moim faworytem wśród książek dot. II Wojny Światowej.

Bardzo sie rozczarowałam dana pozycja.

Książkę czyta sie lekko, bardzo szybko, zawiera kilka zabawnych momentów, jednak jako całość muszę uznać ja za nudna. Spodziewałam sie czegoś lepszego.

Jeżeli komuś wpadła przedmiotowa pozycja zachecam do przeczytania.

Jeżeli ktoś zamierza rzuci sie na księgarnie aby ja dostać nie polecam.

Bardzo sie rozczarowałam dana pozycja.

Książkę czyta sie lekko, bardzo szybko, zawiera kilka zabawnych momentów, jednak jako całość muszę uznać ja za nudna. Spodziewałam sie czegoś lepszego.

Jeżeli komuś wpadła przedmiotowa pozycja zachecam do przeczytania.

Jeżeli ktoś zamierza rzuci sie na księgarnie aby ja dostać nie polecam.

Jestem ogromna fanka Jojo Moyes. Z każda książka mocniej upewniam sie, ze warto sięgać po każda jej następna.

„We wspólnym rytmie” jest jedna z mniej znanych histori danej autorki, jednak wcale nie mniej wartościowa.

Kiedy rozpoczynam książkę od retrospekcji juz wiem, ze za chwile nie będę mogła sie od niej oderwać.

Wspaniała opowieść, o miłości w wielu aspektach: miłość kobiety do mężczyzny, miłość dziadków do wnuczki, rodziców do dziecka i człowieka do zwierzęcia. Każda kolejna strona pokazuje jak wiele moze miłość, przy czym uczy odpowiedzialności za druga osobę i zwierze, które kocha i czuje jak człowiek. Książka pokazuje, ze jeżeli chcemy możemy wszystko, czasami musimy sie jedynie otworzyć i być szczerym ze światem. Nawet jeżeli wydaje sie nam, ze nie ma juz rozwiazania ono gdzies jest, moze nie na wierzch ale wystarczy poszukać.

Po lekturze tej książki mam straszna ochotę wybrać sie na wycieczkę i spacer po stajniach. Chce poczuć bliskość i mądrość tych majestatycznych zwierząt - koni.

Jestem ogromna fanka Jojo Moyes. Z każda książka mocniej upewniam sie, ze warto sięgać po każda jej następna.

„We wspólnym rytmie” jest jedna z mniej znanych histori danej autorki, jednak wcale nie mniej wartościowa.

Kiedy rozpoczynam książkę od retrospekcji juz wiem, ze za chwile nie będę mogła sie od niej oderwać.

Wspaniała opowieść, o miłości w wielu aspektach:...

Bardzo sceptycznie podchodzę do drugich tomów świetnie napisanych książek..
Obawiałam sie książki pisanej z perspektywy Marlene - histori odpowiedzialnej przez Debore.

Jednak ksiazka okazała sie bardzo przyjemna (o ile książka o takich czasach moze być przyjemna), mimo fikcji literackiej zawiera bardzo dużo faktów historycznych.

Dobrze zestawione postacie - wątek Marlene silnej, niezależnej, nierozczulajacej sie nad sobą mimio wszystko kobiety. Z jej postacią moze utożsamić sie wiele kobiet, nie tylko ofiary prześladowań i represji ale także osoby zmagające sie trudami codziennego życia. Z drugiej strony postać Debory, kobiety żyjącej przeszłością, nie potrafiącej postawić kroku w przód do lepszego życia. Pokazuje to nam jak moze potoczyć sie nasze dalsze życie w zależności od tego czy będziemy oglądali sie w przeszłość, czy nie patrząc za siebie dojrzymy rozciągająca sie przed nami przyszłość..

Serdecznie polecam przedmiotowa pozycje.

Bardzo sceptycznie podchodzę do drugich tomów świetnie napisanych książek..
Obawiałam sie książki pisanej z perspektywy Marlene - histori odpowiedzialnej przez Debore.

Jednak ksiazka okazała sie bardzo przyjemna (o ile książka o takich czasach moze być przyjemna), mimo fikcji literackiej zawiera bardzo dużo faktów historycznych.

Dobrze zestawione postacie - wątek...

Bardzo cieżko przysiąść do książki kiedy jej Autorka z góry porównywana jest do Twojej ulubionej Jojo Moyes. A wiec Caterine Isaac miała bardzo ciężki start - przynajmniej u mnie.

Do książki podeszłam bardzo sceptycznie ale z pewna ciekawością. I co sie okazało? Książka jest wspaniała. Potrafię opisać ja w samych superlatywach.

Zacznijmy od bohaterów.. Najpierw nienawiść do Adama, następnie uwielbienie. Matka Jass silna, nowoczesna, zdeterminowana kobieta. I sama Jass delikatna, zraniona..

Fabuła. Można kilka razy domyślać sie co dalej.. i sie zdziwić. Fajne zwroty akcji.

Umiejscowienie powieści. Tak jak lubię. Czytając książkę zakochuje sie we Francji.

Na pewno sięgnę po kolejne książki tej Autorki!! Polecam serdecznie.

Aaa.. Wracając do porównania do Jojo Moyes. Obie Autorki swoją jakością bronią sie same. Jedna i druga są świetne, wiec niech każda ma swoje miejsce w moim sercu.

Bardzo cieżko przysiąść do książki kiedy jej Autorka z góry porównywana jest do Twojej ulubionej Jojo Moyes. A wiec Caterine Isaac miała bardzo ciężki start - przynajmniej u mnie.

Do książki podeszłam bardzo sceptycznie ale z pewna ciekawością. I co sie okazało? Książka jest wspaniała. Potrafię opisać ja w samych superlatywach.

Zacznijmy od bohaterów.. Najpierw...

Bardzo przyjemna historia. Czyta sie szybko i nawet wciąga. Jednak jest to książka typowo młodzieżowa. Zastanawiam sie czy zdobyć druga cześć.

Bardzo przyjemna historia. Czyta sie szybko i nawet wciąga. Jednak jest to książka typowo młodzieżowa. Zastanawiam sie czy zdobyć druga cześć.

Obawiałam sie niekończącej sie historii o zmartwychwstałym Willu.. o czym można pisać trzecia cześć skoro główny bohater zmarł w pierwszej? 😐 a jednak.. Zupełnie odrębna historia, bardzo przyjemne tło, delikatne nawiązania do poprzednich części, wciągająca fabuła, ogrom romantyzmu, a wszystko podszyte przezabawną kreacją głównej bohaterki.. Bardzo miłe nawiązanie do Polski. MJ nie potrafi zawieść czytelnika. Świetna lektura na letnie wakacyjne dni. Polecam!

P.S. Szkoda, ze większość akcji toczy sie w Nowym Jorku. Jestem w danym momencie w Londynie, książkę czytałam w metrze i angielskich autobusach. Czy nie przyjemniej byłoby przemierzać z Lou te same ulice? 😍

Obawiałam sie niekończącej sie historii o zmartwychwstałym Willu.. o czym można pisać trzecia cześć skoro główny bohater zmarł w pierwszej? 😐 a jednak.. Zupełnie odrębna historia, bardzo przyjemne tło, delikatne nawiązania do poprzednich części, wciągająca fabuła, ogrom romantyzmu, a wszystko podszyte przezabawną kreacją głównej bohaterki.. Bardzo miłe nawiązanie do Polski....

Książkę uważam za bardzo dobrą. Akcja toczy się powoli, wciąga. Niestety nie zasługuje na miarę arcydzieła po przeczytaniu "Dumy i uprzedzenia" oraz "Dziwnych losów Jane Eyre".

Książkę uważam za bardzo dobrą. Akcja toczy się powoli, wciąga. Niestety nie zasługuje na miarę arcydzieła po przeczytaniu "Dumy i uprzedzenia" oraz "Dziwnych losów Jane Eyre".