Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W "Złodziejce książek" absolutnie zachwycił mnie język i niestandardowy sposób opowieści i opisywania bohaterów. Narratorem jest tutaj Śmierć, która ze specyficznym dystansem opowiada historię kilkunastoletniej dziewczynki dorastającej w Niemczech w trakcie II Wojny Światowej oraz jej bliskich. Myślę, że i bez tych zabiegów stylistycznych byłaby to ciekawa książka, ale dzięki nim powstało małe arcydzieło.
Na marginesie można tylko z żalem dodać, że nikt jeszcze nie napisał równie pięknej książki o zmaganiach Polaków z tymi trudnymi czasami.

W "Złodziejce książek" absolutnie zachwycił mnie język i niestandardowy sposób opowieści i opisywania bohaterów. Narratorem jest tutaj Śmierć, która ze specyficznym dystansem opowiada historię kilkunastoletniej dziewczynki dorastającej w Niemczech w trakcie II Wojny Światowej oraz jej bliskich. Myślę, że i bez tych zabiegów stylistycznych byłaby to ciekawa książka, ale...

Nie spodziewałam się, że ta książka tak mnie poruszy i zasmuci. Historię znałam, pamiętałam jej filozoficzny przekaz "stajesz się tym, kogo udajesz, więc uważaj, kogo decydujesz się udawać". Tym razem jednak, może po zestawieniu tej opowieści z innymi z okresu drugiej wojny światowej, uderzyło mnie odrzucająca obrzydliwość czasów, w których z taką łatwością można było stać się kimś takim jak Howard W. Campbell, Jr.

Nie spodziewałam się, że ta książka tak mnie poruszy i zasmuci. Historię znałam, pamiętałam jej filozoficzny przekaz "stajesz się tym, kogo udajesz, więc uważaj, kogo decydujesz się udawać". Tym razem jednak, może po zestawieniu tej opowieści z innymi z okresu drugiej wojny światowej, uderzyło mnie odrzucająca obrzydliwość czasów, w których z taką łatwością można było stać...

Jest to druga część trylogii Kena Folleta o dwudziestym wieku obejmująca swoim zakresem lata 30-te i 40-te. Opowiada historię z punktu widzenia kilku rodzin, których członkowie mają (lekko przerysowaną) tendencję do brania udziału we wszystkich kluczowych wydarzeniach tego okresu po obu stronach Atlantyku. Powieść napisana jest bardzo sprawnie i gdyby nie to, że opisuje jeden z bardziej ponurych okresów poprzedniego stulecia, to napisałabym, że się ją przyjemnie czyta.
Jest to zdecydowanie literatura piękna i to raczej mniej poważna, ale i tak autor podaje kilka interesujących faktów, które mam wielką ochotę sprawdzić. Chociaż pod względem "informacyjnym" według mnie poprzednia część była dużo ciekawsza. Być może wynika to z tego, że okres II Wojny Światowej jest mi dużo lepiej znany.
Na koniec chciałam dodać, że trochę rozczarowują polskie akcenty. Skoro już pojawia się tam kilku pilotów walczących o Anglię, to trochę żal, że nie ma wzmianki o Polakach. Za to sugerowane jest, że Amerykanie i Brytyjczycy skutecznie wymusili na Rosjanach zgodę na demokratyczne wybory w okupowanej Polsce. Dziwne jest też, że sporo uwagi poświęcone jest wywiadowi w Związku Radzieckim i USA, a nie ma słowa o Enigmie. Chociaż z drugiej strony na stronach nawet tak długiej powieści nie dało się umieścić wszystkich kluczowych wydarzeń i aspektów tych dwudziestu lat.

Jest to druga część trylogii Kena Folleta o dwudziestym wieku obejmująca swoim zakresem lata 30-te i 40-te. Opowiada historię z punktu widzenia kilku rodzin, których członkowie mają (lekko przerysowaną) tendencję do brania udziału we wszystkich kluczowych wydarzeniach tego okresu po obu stronach Atlantyku. Powieść napisana jest bardzo sprawnie i gdyby nie to, że opisuje...