Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z trudem przychodzi mi zebranie myśli, aby ocenić tę książkę. Od początku ciężko mi się czytało, bardzo duży dyskomfort budziła we mnie postać Clema. Wraz z rozwojem historii takich postaci pojawiało się więcej - w tym dorosła wersja Alice. Zmęczył mnie wątek przemocy, której doświadczało każde pokolenie kobiet. Zbyt dużo naiwności, zbyt dużo intryg i zatajania ważnych kwestii przez June.

Plusem dla mnie jest ogólny koncept wyrażania się za pomocą kwiatów oraz Thornfield samo w sobie (jako azyl). Ale czy aby napewno było to bezpieczne schronienie? Czy nie było to po prostu miejsce w którym kontrolę sprawuje jedna osoba, wiedząca lepiej co dla kogo jest dobre?

Nie jest to książka przecięta, ale też do miana „dobrej” trochę jej brakuje… czuje się nieco rozczarowana…

Obejrzałam również serial. Myśle, że gdybym nie czytała książki, to oglądałoby mi się go o wiele lepiej. Natomiast serial wywoływał u mnie taki sam dysonans emocjonalny co książka.

Z trudem przychodzi mi zebranie myśli, aby ocenić tę książkę. Od początku ciężko mi się czytało, bardzo duży dyskomfort budziła we mnie postać Clema. Wraz z rozwojem historii takich postaci pojawiało się więcej - w tym dorosła wersja Alice. Zmęczył mnie wątek przemocy, której doświadczało każde pokolenie kobiet. Zbyt dużo naiwności, zbyt dużo intryg i zatajania ważnych...