-
ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant1
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
-
Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński2
-
Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel2
Biblioteczka
2024-05-23
2024-05-12
Szybko się czyta. Historia nawet niezła, choć chwilami mocno naciągana. Główna bohaterka irytująca. Ciągle wałkuje te same myśli.
Szybko się czyta. Historia nawet niezła, choć chwilami mocno naciągana. Główna bohaterka irytująca. Ciągle wałkuje te same myśli.
Pokaż mimo to2024-05-11
2024-05-04
2024-05-02
Całkiem niezła historia. Niektóre sytuacje mocno przerysowane. Wyłapałam też kilka błędów językowych. Inspiracje mocno uwydatnione. Ostatni minus to oblizywanie warg. Czy to ostatnio jakaś literacka moda? Bohaterowie non stop oblizują usta. Błagam, dajcie im jakieś pomadki nawilżające.
Wielki plus za nawiązanie do lokalnych legend.
Całkiem niezła historia. Niektóre sytuacje mocno przerysowane. Wyłapałam też kilka błędów językowych. Inspiracje mocno uwydatnione. Ostatni minus to oblizywanie warg. Czy to ostatnio jakaś literacka moda? Bohaterowie non stop oblizują usta. Błagam, dajcie im jakieś pomadki nawilżające.
Wielki plus za nawiązanie do lokalnych legend.
Wyczuwa się pewien schemat w porównaniu do pierwszej części. Mimo wszystko nieźle się bawiłam. Przez krótkie rozdziały przez książkę się po prostu mknie.
Wyczuwa się pewien schemat w porównaniu do pierwszej części. Mimo wszystko nieźle się bawiłam. Przez krótkie rozdziały przez książkę się po prostu mknie.
Pokaż mimo to2024-04-30
Mocne 7. Dobrze budowane napięcie, intrygujące zakończenie. Polecam.
Mocne 7. Dobrze budowane napięcie, intrygujące zakończenie. Polecam.
Pokaż mimo to2024-04-29
2024-04-24
2024-04-21
Bohaterowie mają dziwną obsesję na punkcie oblizywania warg.
Bohaterowie mają dziwną obsesję na punkcie oblizywania warg.
Pokaż mimo to2024-04-21
Poruszająca opowieść o nowej, powojennej rzeczywistości. W życie swoje i swoich najbliższych wprowadza czytelnika trzynastolatka. Żeby nie zdradzić za wiele, powiem tylko, że jest to książka kipiąca emocjami, dużo tu złości, nadziei i wzruszeń. Warto przeczytać.
Poruszająca opowieść o nowej, powojennej rzeczywistości. W życie swoje i swoich najbliższych wprowadza czytelnika trzynastolatka. Żeby nie zdradzić za wiele, powiem tylko, że jest to książka kipiąca emocjami, dużo tu złości, nadziei i wzruszeń. Warto przeczytać.
Pokaż mimo to2024-04-14
Uwielbiam twórczość Karoliny. Jej książki należą do gatunku "nieodkładalnych", takich w sam raz na wieczór czy dwa. Bardzo podobał mi się pomysł książki w książce :)
Niestety, cała historia nie do końca została przeze mnie kupiona. Zakończenie - choć zaskakujące i intrygujące - było wg mnie zbyt pospiesznie.
Uwielbiam twórczość Karoliny. Jej książki należą do gatunku "nieodkładalnych", takich w sam raz na wieczór czy dwa. Bardzo podobał mi się pomysł książki w książce :)
Niestety, cała historia nie do końca została przeze mnie kupiona. Zakończenie - choć zaskakujące i intrygujące - było wg mnie zbyt pospiesznie.
2024-04-13
2024-04-07
2024-04-01
2024-03-29
Mimo że dzieje się więcej i bardziej niż w pierwszym tomie, mnie porwało mniej.
Nie porzucę serii, lecę z częścią trzecią.
Mimo że dzieje się więcej i bardziej niż w pierwszym tomie, mnie porwało mniej.
Nie porzucę serii, lecę z częścią trzecią.
2024-03-24
Książka, przez którą się mknie. Chwilami można nawet zapomnieć, że to młodzieżówka. Wciąga i zachęca do kolejnych tomów.
Książka, przez którą się mknie. Chwilami można nawet zapomnieć, że to młodzieżówka. Wciąga i zachęca do kolejnych tomów.
Pokaż mimo to2024-03-23
Jeśli miałabym opisać tę część w kilku słowach, to byłyby to przemijanie, nostalgia, pustka i siła.
Jeśli miałabym opisać tę część w kilku słowach, to byłyby to przemijanie, nostalgia, pustka i siła.
Pokaż mimo to2024-03-16
2024-03-10
„Nie żebym czuł się bardzo nisko; to raczej otaczający świat wydaje mi się bardzo wysoki.”
Krótka historia o wypaleniu z życia. Pozornie pusta, a jednocześnie przepełniona ciężkością, trudem żalem i wołaniem o pomoc.
„Nie żebym czuł się bardzo nisko; to raczej otaczający świat wydaje mi się bardzo wysoki.”
Krótka historia o wypaleniu z życia. Pozornie pusta, a jednocześnie przepełniona ciężkością, trudem żalem i wołaniem o pomoc.
Nie jest łatwo ocenić tę historię, znając wydarzenia, którymi była inspirowana. Wyobraźnia chwilami krzyczała "stop, to nie tak!". Mimo wszystko uważam, że całkiem trafnie zostały oddane realia czasu i przestrzeni. Niezła robota.
Nie jest łatwo ocenić tę historię, znając wydarzenia, którymi była inspirowana. Wyobraźnia chwilami krzyczała "stop, to nie tak!". Mimo wszystko uważam, że całkiem trafnie zostały oddane realia czasu i przestrzeni. Niezła robota.
Pokaż mimo to