Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sluchałam Stasi Budzisz na jednym z festiwali podróżniczych, kiedy opowiadała o obrzędach Kaszubskich i porównywała je z tymi gruzińskimi myślałam, że będzie to doskonała, zabawna historia. Nic bardziej mylnego! "Welewetka" jest przeraźliwie smutną opowiescią o szukaniu swoich korzeni, a kiedy w końcu udaje jej się połapać te wszystkie nici i utkać z niej sieć, okazuje się, że praca jest nadaremna, bo nie ma już komu jej używać.
Polecam!

Sluchałam Stasi Budzisz na jednym z festiwali podróżniczych, kiedy opowiadała o obrzędach Kaszubskich i porównywała je z tymi gruzińskimi myślałam, że będzie to doskonała, zabawna historia. Nic bardziej mylnego! "Welewetka" jest przeraźliwie smutną opowiescią o szukaniu swoich korzeni, a kiedy w końcu udaje jej się połapać te wszystkie nici i utkać z niej sieć, okazuje się,...

Ach ta Cyranka! Lubię książki, w których nic się nie dzieje, a jednocześnie dzieje się wszystko. Bardzo gęsta, pięknie opowiedziana historia dziewczyn, a później kobiet, pełna emocji, wzruszeń i rozczarowań. "Nigdy nie będziesz szła sama", bo zawsze z tobą będą szły wspomnienia i inne kobiety, które rezonują w pamięci i ukształtowały twoją osobowość.

Ach ta Cyranka! Lubię książki, w których nic się nie dzieje, a jednocześnie dzieje się wszystko. Bardzo gęsta, pięknie opowiedziana historia dziewczyn, a później kobiet, pełna emocji, wzruszeń i rozczarowań. "Nigdy nie będziesz szła sama", bo zawsze z tobą będą szły wspomnienia i inne kobiety, które rezonują w pamięci i ukształtowały twoją osobowość.

To nie jest książka o Rosji, o "Imperium" Kapuścińskiego też nie, nawet to nie reportaż, a suma strachów autorki przed Rosją w stanie wojny. Nie znajdziecie w nim rozmów z Rosjanami dłuższymi niż dwie strony, ale za to bardzo często pojawia się opis pokojów hotelowych i stanu rosyjskiej kolei. Zupełnie niepotrzebne były te powtórzenia- bo mam zakaz wjazdu na 20 lat, cały czas się bałam, bo na mnie czyhają.
Zawsze myślałam, że reporter musi być odważny i ciekawy, moim zdaniem autorka chciała być jak Kapuściński, do którego kilkukrotnie nawiązuje. Niestety, chcieć a być to dwie różne kwestie.
Zatem dlaczego 2*? Bo słuchałam Raportu o stanie świata z Mają Wolny i wtedy miałam oczekiwania względem tej książki. Tylko dlatego.
Nie polecam.

To nie jest książka o Rosji, o "Imperium" Kapuścińskiego też nie, nawet to nie reportaż, a suma strachów autorki przed Rosją w stanie wojny. Nie znajdziecie w nim rozmów z Rosjanami dłuższymi niż dwie strony, ale za to bardzo często pojawia się opis pokojów hotelowych i stanu rosyjskiej kolei. Zupełnie niepotrzebne były te powtórzenia- bo mam zakaz wjazdu na 20 lat, cały...