Nam, autorkom, jest żal, że tak wiele osób nie słyszało o niezwykłych ludziach, miejscach, zdarzeniach. W pracy zaglądamy za kulisy głośnych spraw, dociekamy, jakie są motywacje ludzkich wyborów, poszukujemy odpowiedzi na ważne pytania. Nasi bohaterowie są najczęściej nieznani.

Reportaż to bardzo szczególny gatunek. Dobre reportaże są przejmujące, wręcz wstrząsające. Dobre reportaże otwierają oczy na sprawy, których dotychczas nie dostrzegaliśmy. Prowokują, pobudzają nasze myślenie, domagają się reakcji. Nie pozwalają, byśmy przeszli obok nich obojętnie.

Takie właśnie są reportaże z książki pod tytułem „Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Znak. Jej autorkami są Hanna Bogoryja-Zakrzewska i Katarzyna Błaszczyk. Są one reportażystkami i dziennikarkami radiowymi. Razem prowadzą bloga.

Wszystkie reportaże zawarte w książce zostały najpierw wyemitowane w Programie Trzecim Polskiego Radia. Autorki „postanowiły wrócić do tych osób (bohaterów reportaży), by dowiedzieć się, jak zmieniło się ich życie”.

Książka została podzielona na siedem części, z których każda zawiera dwa reportaże. Niektóre z nich są bardzo głośne, na ich kanwie powstały potem filmy, kolejne reportaże. Tak jest chociażby z pierwszym tekstem „To tylko seks”, który był inspiracją dla filmu „Galerianki”.

„Smak śmierci” to przejmujące teksty o odchodzeniu, bólu, cierpieniu. Autorki piszą też o życiu „w szponach systemu”, o „poszukiwaniu prawdy”.

Równie ciekawe reportaże składają się na ostatnią część, zatytułowaną „Z wielką historią w tle”. Ich bohaterami są naprawdę zwykli ludzie, w życie których wkroczyła wielka historia. Historia, która na zawsze zmieniła ich losy i od której nie sposób uciec.

Reasumując, „Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie” to pozycja dla wszystkich miłośników reportaży. Teksty w niej zawarte naprawdę poruszają. Wywołują w nas złość, frustrację, niedowierzanie, szok. Chociaż czasem ciężko w to uwierzyć, pamiętajmy, że wszystkie opowiedziane historie „zdarzyły się naprawdę”.

Plusem książki jest także to, że autorki starały się pokazać dalsze losy swoich bohaterów. Jest to naprawdę rzetelny zbiór reportaży.

Wojciech Sobański