Jak sięgam pamięcią, to wspomnienia skreślone ręką Ministra Uzbrojenia i Amunicji były jedną z pierwszych książek autobiograficznych, od których zacząłem samodzielne budowanie swojej biblioteczki historycznej. Pierwszą były bowiem wspomnienia Waltera Schellenberga w czerwono-czarnej obwolucie. Obie pozostały w zbiorach do dziś…
Obszerny tom, może niezbyt efektownie wydany w biało-czarnej okładce, ale dla miłośnika historii zbiór ciekawych obserwacji z czasów III Rzeszy. Do tej lektury potrzebna jest odrobina cierpliwości – nie jest to książka, która nadaje się do „pochłonięcia” w jeden wieczór. Przydatne będzie również szersze spojrzenie na problemat czasów II wojny światowej.
Czytając wspomnienia Alberta Speera towarzyszyło mi natrętne wrażenie, że autor komentując wydarzenia polityczne i wojenne zbyt często stara się przenieść ciężar odpowiedzialności na inne osoby, bagatelizując własny udział (może z wyjątkiem ostatnich tygodni wojny). Jawi się jako dystyngowana, racjonalna persona, działająca nieco z boku. Być może było tak do momentu, gdy pozostawał on tylko architektem. Wraz z objęciem stanowiska ministerialnego oraz zintensyfikowaniem działań na rzecz wojny totalnej Albert Speer wykazuje się nadzwyczajnym talentem w zakresie zarządzania. Jednocześnie pojawia się zagadnienie pracy przymusowej oraz niezwykłego rozwinięcia wydajności przemysłu zbrojeniowego - w obu przypadkach Albert Speer odgrywa niepoślednią rolę, co zaowocowało wyrokiem skazującym w Norymberdze na łączną karę aż (tylko ?) 20 lat pozbawienia wolności. Interesująca lektura, warta przeczytania. Mocna siódemka.

Jak sięgam pamięcią, to wspomnienia skreślone ręką Ministra Uzbrojenia i Amunicji były jedną z pierwszych książek autobiograficznych, od których zacząłem samodzielne budowanie swojej biblioteczki historycznej. Pierwszą były bowiem wspomnienia Waltera Schellenberga w czerwono-czarnej obwolucie. Obie pozostały w zbiorach do dziś…
Obszerny tom, może niezbyt efektownie wydany w...