Spotkanie z powieścią „W kim zakochał się księżyc” było krótką, lecz piękną przygodą. Było doświadczeniem, za które już w tym miejscu serdecznie autorce dziękuję.

"Droga do pięknych rzeczy jest długa i trudna. Nie jest łatwo je osiągnąć. Pewnie dlatego nazywamy je pięknymi, bo nie widujemy ich na co dzień i wydają nam się nie do zdobycia."

Julita Pasikowska porusza temat niesamowicie ważny, rzekłabym – ponadczasowy. Opowiada bowiem o samotności, uświadamiając nam, że często nie dostrzegamy tego, co mamy blisko siebie, pragnąc i goniąc za tym co jest daleko. Autorka pokazuje w swojej powieści, że choć często wydaje nam się, że to co niedosięgalne jest lepsze, ostatecznie nie zawsze okazuje się być tak naprawdę czymś dobrym i słusznym. Często nie dostrzegamy bowiem tego co mamy i bywamy ślepi na prawdziwą, bezwarunkową przyjaźń.

"Czasami jest tak, że opuszczają nas wszystkie siły i zaczynamy zamieniać się w bezradny i kruchy latawiec, który może porwać nawet lekki wiatr."

Tak właśnie jest w przypadku tytułowego Księżyca, który zakochuje się w nieodpowiedniej osobie. Bohater czuje się bardzo samotny i próbuje sobie odpowiedzieć na pytanie, czym właściwie jest ta samotność. Ma na ten temat wiele teorii, lecz żadna nie wydaje się być do końca właściwą i wystarczającą.

Nagle.. jedna chwila.. jedno zdarzenie zmienia jego spojrzenie na świat. Co takiego musi się wydarzyć, aby Księżyc zrozumiał, jak bardzo przez cały czas się mylił? Jaka sytuacja odmieni jego życie?

Jeżeli jesteście fanami „Małego księcia”, ta pozycja szczególnie może przypaść Wam do gustu. Ja pochłonęłam ją niczym słodkiego, księżycowego rogala i jak to po jedzeniu musiałam go trochę „przetrawić” i ochłonąć zanim usiadłam do napisania tej recenzji.

Takich powieści powinno być zdecydowanie więcej i świat powinien o nich usłyszeć. Skłaniają one do refleksji i zmieniają sposób patrzenia na życie. Opisują ważne i trudne tematy w sposób tak piękny i przystępny, że z całą pewnością mogłyby być omawiane w szkołach z najmłodszymi.

Nie nazwałabym jednak tej powieści bajką, gdyż jest ona również – a może przede wszystkim – dla nas, dorosłych.

Jedno jest pewne – Pani Julita stworzyła coś niesamowitego i niepowtarzalnego, a ja jestem dumna, że mogłam wkroczyć w tą historię i przekazać wieść o niej dalej.

Spotkanie z powieścią „W kim zakochał się księżyc” było krótką, lecz piękną przygodą. Było doświadczeniem, za które już w tym miejscu serdecznie autorce dziękuję.

"Droga do pięknych rzeczy jest długa i trudna. Nie jest łatwo je osiągnąć. Pewnie dlatego nazywamy je pięknymi, bo nie widujemy ich na co dzień i wydają nam się nie do zdobycia."

Julita Pasikowska porusza temat...