Z ogromnym zainteresowaniem sięgałam po biografię Tomka Beksińskiego autorstwa Wiesława Weissa, tym bardziej, że niedawno przeczytałam książkę M.Grzebałkowskiej ,, Beksińscy, portret podwójny ". Wiele osób docieka ,która z nich jest lepsza, dla mnie obydwie są dobre, lecz zupełnie inne. Przyznaje, że po przeczytaniu książki Weissa inaczej postrzegam Tomka. Po tamtej lekturze miałam wrażenie, że to samotnik, odklejony od rzeczywistości dziwak.Owszem był specyficzny, czasem dziwaczny,ale jednocześnie miał szerokie grono przyjaciół i kolegów,był lubiany i szanowany.
Osiągnął naprawdę dużo, jego audycje muzyczne w programie III stały się kultowe,dla wielu słuchaczy stał się idolem, przewodnikiem w muzycznym świecie. On nie był tylko prowadzącym audycje, on był Osobowością , jakich dziś w powodzi wszelkiej maści ,, celebrytów " , którzy niewiele mają do zaoferowania już nie ma. Myślę,że Beksiński zmagał się z depresją, był nadwrażliwy, nie ogarniał świata ,nie rozumiał, że trzeba mieć twardą skórę,bo życie nie zawsze rozpieszcza. Do tego wciąż przeżywał zawody miłosne, ale jego dziwne wybory wykluczały udane związki. Trochę szokujące dla mnie było,że wciąż dawał się manipulować kobiecie która odchodziła i wracała, poza tym wybierał bardzo młode dziewczyny, był naiwny w sprawach sercowych i dawał się wykorzystywać. Szkoda, że nie znalazł w sobie woli życia, miał oddanych przyjaciół, pracę którą kochał ,swoje pasje i tak łatwo się poddał... Myślę, że obydwie biografie doskonale się dopełniają , każda wnosi coś nowego i pokazuje różne,ale prawdziwe oblicza Tomka Beksińskiego .

Z ogromnym zainteresowaniem sięgałam po biografię Tomka Beksińskiego autorstwa Wiesława Weissa, tym bardziej, że niedawno przeczytałam książkę M.Grzebałkowskiej ,, Beksińscy, portret podwójny ". Wiele osób docieka ,która z nich jest lepsza, dla mnie obydwie są dobre, lecz zupełnie inne. Przyznaje, że po przeczytaniu książki Weissa inaczej postrzegam Tomka. Po tamtej...