Nie mam pojecia, czy polecam te ksiazke.
Jest bardzo dobra, prosze mnie zle nie zrozumiec. Autor dotarl do wielu faktow i przedstawia mase informacji z zycia prywatnego braci Kaczynskich. Na pewno to nie jest ksiazka o intrygach i aferach, lecz o zwyklym czlowieku. No moze nie takim zwyklym.
Z drugiej strony czytanie jej wydaje mi sie strata czasu.
Od dzieci i niesmialych nastolatkow bezwzglednie sluchajacych sie matki, do najwazniejszych osob w panstwie. Od uleglosci do bezwzglednosci z zachwianym balansem miedzy praca a domem. Konczac na klotliwym i nieustepnym odbiciu stojacego w cieniu ojca. Dziwna to postac...

Nie mam pojecia, czy polecam te ksiazke.
Jest bardzo dobra, prosze mnie zle nie zrozumiec. Autor dotarl do wielu faktow i przedstawia mase informacji z zycia prywatnego braci Kaczynskich. Na pewno to nie jest ksiazka o intrygach i aferach, lecz o zwyklym czlowieku. No moze nie takim zwyklym.
Z drugiej strony czytanie jej wydaje mi sie strata czasu.
Od dzieci i niesmialych...

Tytuł ma być chwytliwy - i jest, choć rozczaruje się czytelnik szukający w książce sensacji rodem z tabloidów. To raczej opowieść o braciach i ich mamie, trochę też o tacie (a ja akurat o nim nie wiedziałam nic). Polityka jest, bowiem życia Jarosława nie sposób od niej oddzielić; jest niemal jego światem. Interesująca biografia, może nie porywająca, ale zwracająca uwagę właśnie na Człowieka. Zirytowała mnie ilość błędów edytorskich, ale to już nie wina autora. Warto przeczytać, jeśli stać czytelnika na spojrzenie bez uprzedzeń.

Tytuł ma być chwytliwy - i jest, choć rozczaruje się czytelnik szukający w książce sensacji rodem z tabloidów. To raczej opowieść o braciach i ich mamie, trochę też o tacie (a ja akurat o nim nie wiedziałam nic). Polityka jest, bowiem życia Jarosława nie sposób od niej oddzielić; jest niemal jego światem. Interesująca biografia, może nie porywająca, ale zwracająca uwagę...

Uuuu - uuu - biografia na wyrost.
Takie ściemnianie naiwnym czytelnikom.
Nic zaskakującego, nic nowego...
Ot biografia jakich steki!
A spodziewałem się różnych smaczków.

Uuuu - uuu - biografia na wyrost.
Takie ściemnianie naiwnym czytelnikom.
Nic zaskakującego, nic nowego...
Ot biografia jakich steki!
A spodziewałem się różnych smaczków.

Zamysłem autora było przedstawienie J. Kaczyńskiego w pierwszej kolejności z jego bardziej ludzkiej strony, niż tej politycznej. Nie należy sądzić, że z tego powodu miałaby powstać jakaś laurka, nic z tych rzeczy. Mamy obraz człowieka, który dla swojej wizji politycznej Polski poświęcił całe życie. Krzymowski starał się dotrzeć do jak najszerszej liczby świadków i dokumentów drogi życiowej J. Kaczyńskiego, żeby mieć jak najbardziej pełny obraz opisywanej postaci. Czy wizja prezesa PiS jest słuszna, czy też nie, to oczywiście zależy od poglądów politycznych każdego czytelnika. Ponieważ J. Kaczyński rządzi Polską (jako prezes) od 2015 ponownie, ciekawie prezentują się fragmenty jego kariery politycznej, zwłaszcza gabinet J. Olszewskiego i rządy PiS-u z lat 2005-07. Jedna kwestia, jaka mnie zaintrygowała po lekturze tej książki, to takie pewne odczucie, że autor po analizie kariery rządów 2005-07 i katastrofie smoleńskiej nie za bardzo dawał Kaczyńskiemu szanse na ponowne rządzenie.

Zamysłem autora było przedstawienie J. Kaczyńskiego w pierwszej kolejności z jego bardziej ludzkiej strony, niż tej politycznej. Nie należy sądzić, że z tego powodu miałaby powstać jakaś laurka, nic z tych rzeczy. Mamy obraz człowieka, który dla swojej wizji politycznej Polski poświęcił całe życie. Krzymowski starał się dotrzeć do jak najszerszej liczby świadków i...

Michał Krzymowski pisze, że "zawiedzie się ten, kto będzie tu szukać polityki, bo nie jest to książka o polityku, a o żywym człowieku". I po części tak jest. Autor pokazał drugą stronę Kaczyńskiego ale nie udało mu się uniknąć świata polityki (i to moim zdaniem jest pozytyw tej książki). Co więcej ja zaryzykuję stwierdzenie, że "zawiedzie się ten, kto będzie tu szukać tajemnic Kaczyńskiego, bo żadnych tam niestety nie znajdzie". Tytuł książki to według mnie chwyt marketingowy (na który ja się trochę złapałem). Trudnych tematów autor nie podejmuje, a jeśli już o jakiś zahacza to robi to bardzo pobieżnie. Sporo miejsca w książce Pan Krzymowski poświecił Jadwidze Kaczyńskiej. Mama bliźniaków przewija się w fabule całej lektury. Czasami nawet trudno nie odnieść wrażenia że jest ważniejsza niż sam Jarosław czy Lech. To czym pozytywnie mnie Pan Krzymowski zaskoczył to nieznany mi szczegół dotyczący Rzeczypospolitej (nie zdradzam więcej bo nie chcę spojlerować książki). Nie jestem zwolennikiem Kaczyńskiego (i nigdy nim nie zostanę po tym jak zaczyna wprowadzać rządy autorytarne, choć w 2005 roku głosowałem na Lecha w wyborach prezydenckich) ale nie uczciwym by było stwierdzenie, że to zła książka. Przyjemnie i szybko się czyta a to za sprawą, krótkich, kilku stronnicowych podrozdziałów, przerywanych wieloma zdjęciami.

Michał Krzymowski pisze, że "zawiedzie się ten, kto będzie tu szukać polityki, bo nie jest to książka o polityku, a o żywym człowieku". I po części tak jest. Autor pokazał drugą stronę Kaczyńskiego ale nie udało mu się uniknąć świata polityki (i to moim zdaniem jest pozytyw tej książki). Co więcej ja zaryzykuję stwierdzenie, że "zawiedzie się ten, kto będzie tu szukać...

Biografia polityka, prezesa konserwatywnej partii, który wzbudza różne emocje, przeważnie skrajnie negatywne.

''To podróż do nieznanego świata Jarosława Kaczyńskiego".

Michał Krzymowski rozmawia z osobami, które doskonale znają jego bohatera; jest ich 80. Nie ocenia, nie wplata własnych sądów. I to jest plusem tej biografii. Choć czasami odnosiłam wrażenie, że tekst został żywcem zdjęty z "Wyborczej" czy ''Newsweeka".

Jarosław Kaczyński nie odniósł się do powstałej publikacji.

Zasadnicze pytanie brzmi, gdzie się podziała korekta, bo w książce aż roi się od literówek.

Biografia polityka, prezesa konserwatywnej partii, który wzbudza różne emocje, przeważnie skrajnie negatywne.

''To podróż do nieznanego świata Jarosława Kaczyńskiego".

Michał Krzymowski rozmawia z osobami, które doskonale znają jego bohatera; jest ich 80. Nie ocenia, nie wplata własnych sądów. I to jest plusem tej biografii. Choć czasami odnosiłam wrażenie, że tekst...

z jakich powodów ten Pan tak pogardza ludźmi nie wiem w dalszym ciągu, wydaję się że musi mieć ogromne poczucie frustracji, bo chciał założyć partię dla inteligencji a wyszła partia dla ludu

z jakich powodów ten Pan tak pogardza ludźmi nie wiem w dalszym ciągu, wydaję się że musi mieć ogromne poczucie frustracji, bo chciał założyć partię dla inteligencji a wyszła partia dla ludu

Warto poczytać.

Warto poczytać.

Najpierw o plusach. Dowiedziałem się z tej książki sporo nowego, co znacząco zmodyfikowało moje wyobrażenia o czynnikach kształtujących jej bohatera. Dość jasno ukazuje, co i kto – już od bardzo wczesnego etapu – w największym stopniu odpowiada za bardzo specyficzny charakter braci Kaczyńskich.

Niestety, minusów jest więcej. Przede wszystkim zaskakuje, jak taka gruba biografia (473 strony) może być jednocześnie tak... płytka i powierzchowna. Wbrew tytułowi, nie znajdziemy w niej jakichkolwiek "tajemnic", choć w życiorysie bohatera jest ich niemało. Autor prześlizguje się jedynie po ich dalekich obrzeżach (pobieżne wzmianki o "zaprzyjaźnionej" spółce Srebrna, zawartość szafy Lesiaka itp.). Niczego nie drąży. Autorskim zamiarem był obiektywizm, ale widzę w tym głównie uporczywy "symetryzm" – napisał coś krytycznego, to "dla równowagi" dorzuci pochlebstwo współpracownika, żeby było "po równo" i rachunek się zgadzał. Kaczyński to jednak postać mało symetryczna. Mimo takiego zabiegu, "obiektywnie" i tak nie jest. Choćby z tego względu, że lwia większość informacji w książce pochodzi z rozmów z ludźmi, którzy w ten czy inny sposób znajdowali się w orbicie Kaczyńskich i dłużej lub krócej podążali za nimi przez zawirowania III RP, jak ogon za kometą.

Krzymowski nie potrafi uwolnić się z pułapki mylenia słów i deklaracji Prezesa z jego realnymi czynami i dążeniami. Tymczasem, jeśli zdarza się między nimi jakikolwiek związek, to co najwyżej odwrotny (odwracanie znaczeń). Weźmy nazwę jego aktualnej partii i jej faktyczne dokonania.

Na podstawie gołosłownych deklaracji autor próbuje nam wmówić, jakoby Porozumienie Centrum w początku lat 90-tych miało być "prawicą modernizacyjną". Nie – to ani świnka, ani morska. Rzeczywisty kurs, jakim Kaczyński, Glapiński i Macierewicz podążają, odkąd stali się szerzej znani komukolwiek w Polsce, nie odchyla się nawet na milimetr. Jedyne co może się zmieniać i dostosowywać do okoliczności, to hasła, jakimi z ogromną łatwością szermują.

Kompletnym już nieporozumieniem jest ostatni rozdział biografii, o życiu osobistym. Współpracownicy Jarosława wkręcili Krzymowskiego – bo ewidentnie bardzo pragnął zostać wkręcony – w bajki przygotowane zawczasu na taką okoliczność. Tak jak kiedyś, przed każdymi wyborami, wkręcali Suwerena z pomocą pewnej nieżyjącej już posłanki ("Może kroi się ślub, ale cicho sza!").

Wciąż mam nadzieję doczekać przenikliwej biografii Kaczyńskiego, która rzeczywiście odkryje jego tajemnice, ujawni "zapomniane" fakty i odnajdzie "zagubione" dokumenty. Ta niestety nią nie jest. Bardzo jej do tego daleko.

Najpierw o plusach. Dowiedziałem się z tej książki sporo nowego, co znacząco zmodyfikowało moje wyobrażenia o czynnikach kształtujących jej bohatera. Dość jasno ukazuje, co i kto – już od bardzo wczesnego etapu – w największym stopniu odpowiada za bardzo specyficzny charakter braci Kaczyńskich.

Niestety, minusów jest więcej. Przede wszystkim zaskakuje, jak taka gruba...

Książka ciekawa ale nierówna i w jakimś stopniu zachowawcza. Ładnie wydana z ciekawą oprawą graficzną. Natomiast ilość literówek skandaliczna! Tak jakby nie było korekty przed drukiem. Wstyd.

Książka ciekawa ale nierówna i w jakimś stopniu zachowawcza. Ładnie wydana z ciekawą oprawą graficzną. Natomiast ilość literówek skandaliczna! Tak jakby nie było korekty przed drukiem. Wstyd.