Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. Właśnie kryminału – nie thrillera albo powieści sensacyjnej. To ja zabiłam Giny LaManna to majstersztyk w starym stylu. Trochę mi zapachniał królową tego gatunku – Agathą Christi.

Akcja – co nie jest typowe dla współczesnych powieści – dzieje się tylko w jednym miejscu. W tym wypadku jest to luksusowy hotel Serenity Spa & Resort. Okazja mogłaby się wydawać banalna – ślub i wesele. No faktycznie, ale kto zaprasza gości na okrągły tydzień? To ma być wyjątkowy ślub i wyjątkowe wesele. Takie, o którym pisze się w kronikach towarzyskich i wspomina jeszcze długo po fakcie. Nad całością imprezy czuwa specjalnie zatrudniona konsultantka, której żadne szczegół nie umknie. Wszystko wydaje się idealnie zaplanowane i przemyślane. Tyle że kilka dni przed uroczystością na hotelowym tarasie zostaje znaleziony martwy mężczyzna. Co też może nie byłoby jakoś szczególnie zaskakujące, bo w końcu morderstwa się zdarzają, ale do popełnienia akurat tego przyznają się cztery kobiety. Trzy z nich studiowały razem z przyszłą panną młodą, czwarta jest od nich sporo starsza, poznały się w hotelu.


Pełna recenzja → https://wrolimamy.pl/ksiazka/to-ja-zabilam-gina-lamanna/

Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dobrego kryminału. Właśnie kryminału – nie thrillera albo powieści sensacyjnej. To ja zabiłam Giny LaManna to majstersztyk w starym stylu. Trochę mi zapachniał królową tego gatunku – Agathą Christi.

Akcja – co nie jest typowe dla współczesnych powieści – dzieje się tylko w jednym miejscu. W tym wypadku jest to luksusowy hotel...