Czasami dobry plan, ciężka praca i wiara we własne siły nie wystarczają, by odnieść sukces. Każdą, nawet najbardziej dotkliwą porażkę można jednak potraktować jak cenną lekcję – wyciągnąć z niej odpowiednie wnioski, a potem wykorzystać zdobyte doświadczenie i iść do przodu, starając się nie popełnić tych samych błędów. Tak właśnie postępuje główna bohaterka powieści „Tak czy inaczej” autorstwa Colleen Coleman.

Katie Kelly to dwudziestodziewięcioletnia kobieta, której życie nieźle dało już w kość. Musiała zamknąć swoją ukochaną restaurację – lokal, w który włożyła nie tylko serce i czas, ale także wszystkie oszczędności. Teraz, zadłużona po uszy, mieszka kątem u koleżanki i pracuje w domu spokojnej starości, gdzie nie może rozwijać swojego kulinarnego talentu, bo zajmuje się głównie obieraniem ziemniaków, myciem naczyń i gotowaniem beżowego kleiku. Nie tak Katie wyobrażała sobie swoją karierę. Kiedy więc dowiaduje się, że sławny szef kuchni ogłosił konkurs na swojego współpracownika, nie zastanawia się zbyt długo. Przystępuje do rywalizacji o prestiżowe stanowisko, nie mając pojęcia, że będzie musiała o nie walczyć ze swoim byłym chłopakiem.

Po przeczytaniu tej książki trudno zgodzić się ze słowami widniejącymi na okładce. „Tak czy inaczej” to powieść, która wcale nie jest „bajecznie zabawna” i absolutnie nic w tym złego. Nie chodzi bowiem o to, że autorka serwuje nieśmieszne żarty – ona prawie w ogóle nie żartuje. Oferuje czytelnikom ciepłą, lekką, ale utrzymaną w poważnym tonie historię nie tylko o miłości, ale przede wszystkim o poszukiwaniu własnego miejsca, o bolesnych rozczarowaniach i niełatwych decyzjach, o wartości rodziny. Zdecydowanie nie nazwałabym tego tytułu komedią romantyczną – mam wrażenie, że wątek miłosny stanowi tylko przyjemny dodatek do opowieści o młodej kobiecie, która odkrywa, na co ją stać.

Katie jest tu nie tylko główną bohaterką, ale również narratorką – śledząc jej postępowanie, przemyślenia i emocje przez ponad trzysta stron, można naprawdę się z nią zżyć. Nie stanowi postaci wybitnie oryginalnej, nie skrywa żadnego fascynującego sekretu, nie przeżywa niesamowitych przygód – to po prostu inteligentna, sympatyczna dziewczyna, którą miło byłoby mieć za przyjaciółkę. Ciepło wspominam czas spędzony na podróżowaniu po jej zwyczajnym, ale całkiem interesującym świecie.

Po „Tak czy inaczej” powinni sięgnąć ci, którzy mają apetyt na odpowiednio przyprawioną i ładnie podaną opowieść z dobrym jedzeniem w tle. Może historia Katie zainspiruje kogoś do walki o spełnienie marzeń? Może skłoni do jakichś ciekawych refleksji? A może po prostu zapewni kilka wieczorów przyjemnej lektury? Tak czy inaczej – zdecydowanie warto.

Małgorzata Pawlak