Parę lat temu obejrzałam film na podstawie tej książki i całkiem mi się spodobał. Gdy w końcu dorwałam się do tej książki czekało mnie rozczarowanie. "Tajemnicę rajskiego wzgórza" naprawdę ciężko mi się czytało. Część opisów wydaje się zbędna, za długa i w ogóle nieinteresująca i przeczytanie jej było dla mnie wyzwaniem, mimo że ma nieco ponad 200 stron.
Postacie wykreowane przez Elizabeth Goudge wydają się zupełnie nierealne i są bez głębi. Dorośli są bardzo liberalni i byłam zaskoczona, gdy wujek Maryni przystał na jej ofertę, żeby nie zarabiał na owcach. Gdzie tu sens? Nie sądzę, żeby żadna dorosła osoba z taką łatwością pozbyła się dużego źródła dochodu tylko, dlatego że dziecko mu tak mówi. Poza tym w pewnym momencie pastor pouczał Marynię, jakie mają być dziewczęta w jej wieku to jest m.in. mają nie wykazywać ciekawości. Co proszę? Może dlatego, że ta książka była napisana w latach czterdziestych, niesie ze sobą takie przekonania.
Pomysł na tę historię wydaje mi się naprawdę ciekawy, ale autorka go według mnie po prostu popsuła. Wątek tajemnicy i też baśniowy charakter to dwie rzeczy, które mi się w tej książce podobały.
Nie polecam osobom starszym niż 10 lat.

Parę lat temu obejrzałam film na podstawie tej książki i całkiem mi się spodobał. Gdy w końcu dorwałam się do tej książki czekało mnie rozczarowanie. "Tajemnicę rajskiego wzgórza" naprawdę ciężko mi się czytało. Część opisów wydaje się zbędna, za długa i w ogóle nieinteresująca i przeczytanie jej było dla mnie wyzwaniem, mimo że ma nieco ponad 200 stron.
Postacie...