Czyta się niesamowicie przyjemnie, choć wiele jest tam typowo korwinistycznych, tj. barwnych porównań. Napisana w typowy dla Niego sposób tłumaczenia, konkretny i bez podlizywania się. Mój najciekawszy fragment:
"Trochę normalnych ludzi uchowało się w Europie Wschodniej – i na Wyspach Brytyjskich. Dlatego gdy lady Małgorzata (baronessa Thatcherowa) pytana, dlaczego nie dba o 12% bezrobotnych, odparła: „Ja dbam o 88% pracujących!” – Jej notowania wzrosły. Na Kontynencie człowiek, który by powiedział, że ma w nosie bezrobotnych, niepełnosprawnych, samotne matki z dziećmi, homosiów, transwestytów itp., natomiast dba o normalnych, ciężko pracujących ludzi – może się w polityce nie pokazywać. Oświadczam od razu, że ja socjalistów w ogóle nie uważam za ludzi. Dla mnie są to rzeczywiście istoty człekopodobne, można z nimi rozmawiać, żartować (mają duże poczucie humoru!). Wszelako z zasadniczych powodów genetycznych socjalista nie jest w stanie myśleć jak człowiek. Cywilizacja przez nich zbudowana przypomina tę ze znakomitej książki śp.Piotra Boulle’a „Planeta Małp”. Niby wszystko to, co robią małpy i socjaliści przypomina działanie ludzi – ale widać, że oni tylko naśladują myślenie, a nie myślą; przynajmniej nie myślą w taki sposób, w jaki myśli człowiek. Powstaje pytanie: rodzaj ludzki rozwijał się kilkanaście tysięcy lat – i homo stawał się coraz bardziej sapiens. Co się stało, że nastąpiło takie nagłe uwstecznienie? Kto liznął genetykę, ten wie, że istnieją geny dominujące – i geny słabe. Działanie tych drugich objawia się tylko wtedy, gdy wystąpią obydwa. Dopóki człowiek ma oba geny dominujące lub dominujący i zdominowany – wpływ genu zdominowanego jest niewielki lub żaden. Z jakichś powodów musiało więc nastąpić osłabienie genu, który otrzymaliśmy po pra-człowieku – a coraz częściej zaczął dominować gen odziedziczony po pra-małpie. I to wyjaśnia problem.
Paleontologowie nie muszą już poszukiwać słynnego „ogniwa łączącego”, od którego rzekomo wywodzą się i ludzie, i obecne małpy człekokształtne. Tym ogniwem jest po prostu socjalista – to on ma te obydwa geny małpie. (...)"

Czyta się niesamowicie przyjemnie, choć wiele jest tam typowo korwinistycznych, tj. barwnych porównań. Napisana w typowy dla Niego sposób tłumaczenia, konkretny i bez podlizywania się. Mój najciekawszy fragment:
"Trochę normalnych ludzi uchowało się w Europie Wschodniej – i na Wyspach Brytyjskich. Dlatego gdy lady Małgorzata (baronessa Thatcherowa) pytana, dlaczego nie dba...