Książka Burdaina to nie jest produkt na hasła reklamowe do folderu biura turystycznego. Na szczęście, bo można by się było po... zwymiotować. To nie jest również przewodnik po świecie, ani po kuchniach świata w stylu "to trzeba zjeść i ma mi smakować, choćbym miał się przekręcić". Żadnego takiego "ą, ę". To subiektywna relacja z podróży, faceta, dość kontrowersyjnego, który o jedzeniu i gotowaniu z pewnością wie znacznie więcej niż przeciętny człowiek, pełna osobistych wstawek i wycieczek, a zarazem obfitująca w pewne spostrzeżenia socjologiczne, moim skromnym zdaniem, bardzo wartościowe. Bez zadęcia i zbędnego filozofowania. Z poprawnością polityczną wywody autora niewiele mają wspólnego i to właśnie jest atutem książki. Burdain wyraża swoje opinie, używa swojego smaku, opowiada o swoim widzeniu świata. Można się z nim zgadzać lub nie. Mnie się podobało, dowiedziałam się o wiele więcej i znacznie ciekawszych rzeczy niż z przesłodzonych książek sztucznie uśmiechniętych "kukiełek". "Świat od kuchni" czytało mi się szybciutko, większość nazwisk wspomnianych w książce jest mi znana, więc też nie poruszałam się po zupełnie dla mnie obcym gruncie. Mankament? Za szybko się skończyło. To była bardzo ciekawa wyprawa w świat. Kuchni i ludzi.

Książka Burdaina to nie jest produkt na hasła reklamowe do folderu biura turystycznego. Na szczęście, bo można by się było po... zwymiotować. To nie jest również przewodnik po świecie, ani po kuchniach świata w stylu "to trzeba zjeść i ma mi smakować, choćbym miał się przekręcić". Żadnego takiego "ą, ę". To subiektywna relacja z podróży, faceta, dość kontrowersyjnego, który...