W prologu komiksu „Sprawiedliwość” jesteśmy świadkami iście biblijnej Apokalipsy. Wspaniałe plansze, które wyszły spod ręki Douga Braithwaite’a i Alexa Rossa mocno działają na wyobraźnię - świat drży w posadach, pod gruzami walących się budynków giną ludzie, przyroda szaleje, na całym globie pojawiają się atomowe grzyby. Między obłędnymi i przerażającymi wydarzeniami uwijają się wszyscy członkowie Amerykańskiej Ligi Sprawiedliwości, którzy próbują ocalić jak najwięcej mieszkańców Ziemi. Bezskutecznie. Nie przypominam sobie żadnego innego komiksowego końca świata, który byłby aż tak przekonująco przedstawiony.

Po tych kilku początkowych planszach tempo akcji wyraźnie zwalnia. Okazuje się, że zatrważająca hekatomba była jedynie snem. Koszmarem śnionym przez wszystkich superbohaterów i superłotrów na Ziemii. I jedni, i drudzy są przekonani, że sen ma charakter profetyczny. Jednakże herosów ogarnia apatia. Wyśniona porażka jest tak realistyczna i totalna, że odbiera im zdolność działania. Popadają w afazję.

Zupełnie inaczej reagują złoczyńcy, którzy łączą swe szeregi i zaczynają czynić… dobro. W wyniku ich działań – chromi zaczynają chodzić, ślepi wiedzieć, a pustynia staje się urodzajną ziemią (...).

(...) Fabuła nie stanowi części kanonicznego uniwersum DC. Co znaczy mniej więcej tyle, że autorzy mogli pozwolić sobie na większą swobodę twórczą - nie musieli „dbać” o kontinuum świata DC. Dlatego mamy do czynienia z historią, która klimatem wydaje się nieco wyrwana z innej epoki. O czym zresztą w posłowiu pisze Ross - to swoisty hołd oddany bohaterom kolorowych zeszytów z okresu „The Silver Age”. Pewnie stąd wywodzi się monumentalność, praworządność i patos, które wyraźnie trącą myszką. Z drugiej strony tej historii nie dałoby się opowiedzieć inaczej.

Swoje dołożyli także artyści odpowiedzialni za warstwę graficzną. Plansze głównie naszkicował brytyjski rysownik Doug Braithwaite. Tuszem i kolorami obmalował całość Ross. I to właśnie on odpowiada za podniosły nastrój i monumentalne pozy postaci (...)

„Sprawiedliwość” to dzieło monumentalne, majestatyczne i patetyczne. Jakość wydania dodatkowo wzmacnia te epitety. Powiększony format liczącej sobie prawie 500 stron cegły, która posiada twardą oprawę i kolorową obwolutę, pod którą ukrywa się także kolorowa okładka, wklejki są czarnobiałe, ale także zawierają zestaw imponujących grafik. Wydawnictwo Mucha Comics dostarczyło album jakiego w Polsce jeszcze nie było.

(...) Lektura jest miejscami nużąca. Musiałem przerywać czytanie dwa albo trzy razy, bo nie potrafiłem znieść patosu… Na szczęście podziwianie plansz rekompensuje sztampowość scenariusza. Gdyby nie oszałamiająca warstwa graficzna, album byłby jedną z wielu historii o Amerykańskiej Lidze Sprawiedliwości. To dzięki wspólnej pracy rysowników oraz wydaniu deluxe otrzymaliśmy komiks, który każdy fan kolorowych zeszytów w Polsce powinien przynajmniej raz mieć w rękach.

- - -
całość można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/08/12/sprawiedliwosc/

W prologu komiksu „Sprawiedliwość” jesteśmy świadkami iście biblijnej Apokalipsy. Wspaniałe plansze, które wyszły spod ręki Douga Braithwaite’a i Alexa Rossa mocno działają na wyobraźnię - świat drży w posadach, pod gruzami walących się budynków giną ludzie, przyroda szaleje, na całym globie pojawiają się atomowe grzyby. Między obłędnymi i przerażającymi wydarzeniami...