Bardzo dobry reportaż śledczy. Byłem zaskoczony, że takowy dało się napisać w PRL. Po trudnym początku i przebrnięciu pierwszych kilku czy kilkunastu stron z myślą, że ta następna to już będzie moją ostatnią - oswoiłem się z (na szczęście niezbyt licznymi) archaizmami w mowie i zwrotach - no i... dałem się wciągnąć. Interesująca narracja zaczęła podsycać moje zaciekawienie, ciekawie opisywana metodyka śledztwa, tropienie poszczególnych wątków, szczegółowe badanie poszlak, analiza śladów prawdziwych i tych donikąd, niepostrzeżenie zaczęła budować napięcie. Wnikliwa, acz nie nużąca charakterystyka postaci śledczych, świadków, czy podejrzanych daje frapujący obraz współczesnego społeczeństwa Wrocławia - miasta tygla, w którym przyszło żyć ludności tak różnej, trafiającej tutaj z odmiennym bagażem doświadczeń, wzorców kulturowych, wartości czy osobowości. Autorce udało się oddać klimat tego miejsca i czasu, w sposób odstający od przekazu ówczesnej propagandy, co nie było takie proste w tamtych czasach. No i sama "zagadka" kryminalna, kto zabił, dlaczego i czy aby na pewno jest nim ten, który się przyznał - choć formalnie przez sądy rozstrzygnięta - budzi wątpliwości i pozostawia z nimi czytelnika, bez komfortu postawienia kropki nad i.

Bardzo dobry reportaż śledczy. Byłem zaskoczony, że takowy dało się napisać w PRL. Po trudnym początku i przebrnięciu pierwszych kilku czy kilkunastu stron z myślą, że ta następna to już będzie moją ostatnią - oswoiłem się z (na szczęście niezbyt licznymi) archaizmami w mowie i zwrotach - no i... dałem się wciągnąć. Interesująca narracja zaczęła podsycać moje zaciekawienie,...