Do książki podchodziłam z pewną dozą ostrożności z powodu licznych niepochlebnych ocen. Czekało mnie jednak przyjemne rozczarowanie.
Motyw polowań owszem, dominuje. Mogłoby się to wydawać sporym minusem, szczególnie dla kogoś, kto nie ma do myślistwa pozytywnego stosunku. Tym bardziej cieszył fakt, że historia bardzo mnie wciągnęła i pozwoliła przyjrzeć się nieco niezrozumiałej dla mnie dotąd sferze, poznać motywy łowczych, zwyczaje, przebieg obławy, uczucia temu towarzyszące itp. Wątek romantyczny wydał mi się również żywy i ciekawie przedstawiony. Prawdziwy dramat okraszony pięknym językiem, do którego stale zagląda natura- bez wątpienia wielka miłość głównych bohaterów.
Oprócz powyższych, wątki, które mnie najbardziej ujęły to m.in.:
- wyprawa na polowanie łódką Michała z wikarym, ich kompletnie inne poglądy, które paradoksalnie zbliżały ich do siebie
- las 'komentujący' przebieg romansu Michała i Warszulki
- pożegnanie na górce w jesiennej aurze
- poboczny wątek miłosny Stacha, również z chłopką
- mimo oczywistego uwielbienia Michała do polowań od czasu do czasu wkradała się także krytyka
- zakończenie, w którym w dość poetycki sposób zostaje podsumowana podjęta przez Michała decyzja

Oczywiście nie jest to książka o wartkiej, wciskającej w fotel akcji. Dla mnie jednak była ineteresującą, subtelną podróżą w czasie, przestrzeni, wśród ludzi z zupełnie innej epoki i o zgoła innym nastawieniu do życia. Polecam.

Do książki podchodziłam z pewną dozą ostrożności z powodu licznych niepochlebnych ocen. Czekało mnie jednak przyjemne rozczarowanie.
Motyw polowań owszem, dominuje. Mogłoby się to wydawać sporym minusem, szczególnie dla kogoś, kto nie ma do myślistwa pozytywnego stosunku. Tym bardziej cieszył fakt, że historia bardzo mnie wciągnęła i pozwoliła przyjrzeć się nieco...