Książka omawia drugorzędny teatr kampanii napoleońskiej na ziemiach polskich zaboru pruskiego podczas wojny w 1807 roku, a mianowicie walki na Pomorzu Zachodnim i Gdańskim. Najwięcej miejsca autor poświęcił oblężeniu Gdańska, a ponadto opisano bitwy pod Słupskiem, Tczewem, oblężenie Kołobrzegu i Grudziądza, a także parę innych starć. Oprócz tego omówione zostało tworzenie pierwszych polskich oddziałów, walczących następnie wraz z pospolitym ruszeniem w napoleońskich szeregach.
Ten tytuł z serii Historycznych bitew, zalicza się do mniej naukowych, bo w zasadzie nie korzystających niemal ze źródeł, a opartych na innych opracowaniach. Autor wielokrotnie powołuje się na kilkutomowe dzieło Eduarda von Hopfnera oraz dwie, świetne pozycje duetu Jamesa R. Arnolda i Ralpha R. Reinertsena, wszystkie te tytułu ukazały się w języku polskim.
Całość jednak wypada solidnie, czytało mi się to dobrze, choć nie jest to porywający fragment wojen napoleońskich, a autor nie ma wyrobionego ani porywającego stylu. Ocenę obniża całkowity brak redakcji, bo nie przypominam sobie HaBeka z taką ilością drobnych błędów i pomyłek, np. zawyżającą liczebność drobnego oddziału z 500 żołnierzy do 500 tys. Brakuje też sensowniejszych map, przede wszystkim oblężenia samego Gdańska. Te mapy, które są w książce w zasadzie niewiele wnoszą. Na plus bardzo dobra okładka z ilustracją Marka Szyszki.

Książka omawia drugorzędny teatr kampanii napoleońskiej na ziemiach polskich zaboru pruskiego podczas wojny w 1807 roku, a mianowicie walki na Pomorzu Zachodnim i Gdańskim. Najwięcej miejsca autor poświęcił oblężeniu Gdańska, a ponadto opisano bitwy pod Słupskiem, Tczewem, oblężenie Kołobrzegu i Grudziądza, a także parę innych starć. Oprócz tego omówione zostało tworzenie...