Zanim sięgnęłam po tę lekturę, spodziewałam się bardziej suchego opisu życia Roberta, wszelkich ważniejszych momentów w jego życiu. Tymczasem otrzymałam słowa prosto od Lewego, od jego najbliższych. Bardzo pozytywne zaskoczenie!
Poleciłabym tę książkę nawet nie tyle fanom Roberta, ale jego antyfanom. Może warto byłoby spojrzeć na niego tak naprawdę, odsuwając na bok zawiść i zazdrość. Tak łatwo jest nam zawsze komentować nie mając pojęcia jak coś faktycznie wygląda. Łatwo krytykować. Mam wrażenie, że niektórym tym łatwiej im ktoś większe odnosi sukcesy.
Moim ukochanym klubem od lat jest Bayern, mimo tego, w ostatnich latach trzymałam kciuki również za naszą trójcę w Borussii. Kubę, Piszcza i Lewego właśnie. Lubiłam Lewego chociaż były takie momenty, ze miałam mieszane uczucia, nie wiedziałam co o nim myśleć. Po lekturze tej książki moja sympatia do niego jeszcze wzrosła :) To jest naprawdę wartościowy człowiek, którego można stawiać innym za przykład. Jasne, codziennie widzimy tylko namiastkę prawdziwego Roberta. Tutaj mamy coś więcej, ale może nawet książce nie należy wierzyć w 100%. Jednak łącząc to wszystko, te dwa obrazy wcale się nie kłócą, więc może jednak?
Ktoś zastanawiał się po co ta książka akurat teraz. Może właśnie po to, żeby przybliżyć nam trochę tego prawdziwego Roberta, jego życie, od dzieciaka aż do teraz, jego ogromną pracę, charakter. Może po to, żeby zachęcić do działania, pokazać, że można. A Robert jest tym, którego właśnie teraz dzieciaki oglądają, którego już teraz mogą traktować jako idola, jako wzór, z którego nazwiskiem koszulkę już teraz z dumą noszą. I chcą być takie jak on? Dojść do tego co on? To tylko takie gdybanie, ale może częściowo właśnie po to? :)

Zanim sięgnęłam po tę lekturę, spodziewałam się bardziej suchego opisu życia Roberta, wszelkich ważniejszych momentów w jego życiu. Tymczasem otrzymałam słowa prosto od Lewego, od jego najbliższych. Bardzo pozytywne zaskoczenie!
Poleciłabym tę książkę nawet nie tyle fanom Roberta, ale jego antyfanom. Może warto byłoby spojrzeć na niego tak naprawdę, odsuwając na bok zawiść...