Książka to krótka, stara ale dająca do myślenia. Punktem rozważań są cechy charakteru Polaków, czy też słowian w ogólności, na tle innych narodów, choć wsród tych innych autor uwypukla głównie Niemców. Decentralizacja, przesadna gościnność, kłótliwość, indywidualizm i skupienie na rodzinie to cechy które według autora dają Polakom ten szczególny rys ludzi spokojnych i pracowitych, ale dla społeczności są mocno niejednoznaczne. Polak unika wojny, pracuje, miłuje rodzinę i własną samorządową wspólnotę. Jest gościnny i potrafi bezpodstawnie zawierzyć obcym, nie przepada za władza centralną i już w szczególności boczy się na wszelkie nakazy i zalecenia z Gniezna, Krakowa, Warszawy... Czy nie jest to prawda i dzisiaj?

Warto zauważyć że po tych ponad 100 latach od napisania książki wiedza tam zawarta uległa zmianie. Przedstawione poglądy geologiczne, etniczne mocno uległy zmianie. Część kronik których autor w rozciągłości używa uległa już dezaktualizacji, tzn. została uznana za fałszywki historyczne.

Książka to krótka, stara ale dająca do myślenia. Punktem rozważań są cechy charakteru Polaków, czy też słowian w ogólności, na tle innych narodów, choć wsród tych innych autor uwypukla głównie Niemców. Decentralizacja, przesadna gościnność, kłótliwość, indywidualizm i skupienie na rodzinie to cechy które według autora dają Polakom ten szczególny rys ludzi spokojnych i...