Akcja „Pieprzyć teraz to tysiąc dinarów” – kultowej powieści Borisa Dežulovicia – rozgrywa się w ciągu jednego dnia wojny w Bośni i Hercegowinie.

Latem 1993 roku na tajną akcję wyrusza sześcioosobowa grupa chorwackich żołnierzy, z zamiarem obejścia muzułmańskiej linii frontu i udaremnienia budowy drogi, powstającej na boszniackie potrzeby wojenne. W tym samym czasie, z przeciwnej strony, z podobną misją rusza sześciu członków boszniackiej Armii BiH. Oba oddziały specjalne wpadają na pomysł, że w wykonaniu zadania pomoże im przebranie się w mundury wojsk nieprzyjaciela. Spotkanie grup następuje sierpniowej, upalnej niedzieli we wsi Muzaferove Kuće.

Dežulović – mistrz błyskotliwych dialogów – stworzył wyjątkową tragifarsę antywojenną, którą można bez wątpienia zestawić z takimi klasykami gatunku jak „Paragraf 22” Hellera.

Galeria dwunastu niezwykłych bohaterów (sześciu w każdym oddziale, jednocześnie najzwyklejszych reprezentantów swojego pokolenia), bez powodzenia próbujących ustalić, kto jest „nasz”, a kto „ich”, wywołujących tym samym lawinę przezabawnych sytuacji, dynamiczna akcja oraz znakomicie przemyślana konstrukcja to główne atuty powieści chorwackiego pisarza.

Czytelnik śledzi jednocześnie wątek główny oraz przeplatające się wątki poboczne, poznając historie i perypetie życiowe każdego z bohaterów, jak i relacje między nimi – wkraczającymi w dorosłość młodymi ludźmi różnych narodowości i wyznań, związanych wspólną przeszłością. Choć w pewnej chwili czytelnik może mieć poczucie zagubienia w tej sieci wzajemnych powiązań, trudno nie odnieść wrażenia, że te perfekcyjnie stworzone przez autora puzzle, to po prostu opis złożonej bośniackiej rzeczywistości. (...)