Magdalena Fikus dzieli się z czytelnikiem wieloma aspektami oraz epizodami życiowymi, jak i również swoją filozofią życia. Zagadnienia przez nią poruszane są wielopłaszczyznowe. Pośród nich znajdziemy: szczęście miłosne oraz zawodowe, wydobycie owego szczęścia z otchłani nieszczęścia, droga naukowa oraz macierzyństwo, czyli uziemienie kontra własny rozwój i chęć pogodzenia tych przeciwstawnych, gdzie niestety jedna z nich, często skazana jest na zaniedbanie.
Studia w Związku Radzieckim były dla Pani Magdaleny niemałym doświadczeniem. Obiecywanym krajem wolności i swobody. Kraj, w którym budowany był komunizm. Już w liceum Pani Magdalena nakazane miała należeć do Młodzieży Polskiej, była to taka organizacja jak Komsomoł. W organizacji tej odpowiadała za propagandę i agitacje.
Rozpiętość tematyczna jest szeroka. Wydaję mi się, że każdy jest w stanie przejąć od Pani inżynier od życia, zagadnienie, które wniknie w zaspokojenie jego ciekawości, może nawet nada inny kierunek w jednostronnym myśleniu.

Jako, że Pani Magdalena jest bioinżynierem, profesorem Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN, obszernie została poruszona kwestia nauki, eksperymentów naukowych. Przedstawione procesy badawcze, krok po kroku, są na pewno godne uwagi.
Co dzieje się w komórkach z DNA i jego składnikami. Uszkodzenia w kwasach nukleinowych, zmiany w informacji genetycznej pod wpływem promieniowania, czyli poznawanie właściwości biochemicznych.
W jaki sposób, na podstawie czego trwają poszukiwania tematu do dalszych badań?
Niczym detektyw z lupą, przyglądanie się badawczo nowej idei i jej potencjalnej możliwości.

Bohaterka wywiadu porusza również temat II WŚ, której początki nastały, gdy miała trzy lata.

Pani Magdalena wydaje się bardzo pozytywną osobą. Pozytywna też jest jej książka. Miło czyta sie osoby zadowolone ze swojego życia, z rzeczywistości, w której się znajdują. Nie narzekające na wszystko, tylko biorące sprawy w swoje ręce i doszukujące się dobrych stron. Z Dystansem do życia.
Również miło było spędzić kilka wieczorów z Panią Inżynier, chwycić od niej wiele przekazów, oraz subiektywnych, jak i obiektywnych prawd.

Magdalena Fikus dzieli się z czytelnikiem wieloma aspektami oraz epizodami życiowymi, jak i również swoją filozofią życia. Zagadnienia przez nią poruszane są wielopłaszczyznowe. Pośród nich znajdziemy: szczęście miłosne oraz zawodowe, wydobycie owego szczęścia z otchłani nieszczęścia, droga naukowa oraz macierzyństwo, czyli uziemienie kontra własny rozwój i chęć pogodzenia...