Bardzo dobrze napisany reportaż przedstawiający pokrótce losy Ameryki Łacińskiej od czasów przybycia Europejczyków do początku lat .70 XX wieku. Czyta się go naprawdę przyjemnie. W przystępny sposób omówiony jest temat niemal całkowicie pomijany w szkołach, czyli historia kontynentu po konkwiście. Przytaczane są liczne fakty i wydarzenia mało znane szerszej publiczności.
Gorzej jest, gdy tematyka przechodzi do wyrażania poglądów i idei w kwestiach społeczno-ekonomicznych. Można odnieść wrażenie, że czyta się „Manifest komunistyczny” Marksa, na który zresztą autor w treści kilkukrotnie się powołuje. Powraca się do tematu nierówności społecznych, tego, że bogaci opływają w luksusy, a rolnicy i robotnicy żyją w nędzy. Jest to przedstawione w tendencyjny sposób. Jakby czymś naturalnym i oczywistym było odebranie elitom „niepotrzebnych nadmiarowych pieniędzy” i przekazanie ich biednym. Autor wprost pisze, że jedynymi rozwiązaniami kłopotów Ameryki Łacińskiej są rewolucja, socjalizm oraz przymusowe zabranie ziemi posiadaczom i majątków zagranicznym przedsiębiorstwom.
Za przykład modelowego rozwiązania służy Kuba. Autor zaznacza, że Kuba oczywiście też miała trudności społeczne i gospodarcze, ale socjalistyczne społeczeństwo dzielnie je zwalczało. Jednak nie wspomina już o tym, że stabilny rozwój Kuby był możliwy tylko dzięki otrzymywaniu ogromnego wsparcia od Związku Radzieckiego, który miał w tym interes wyłącznie polityczny, a ekonomicznie zupełnie mu się to nie opłacało.

Bardzo dobrze napisany reportaż przedstawiający pokrótce losy Ameryki Łacińskiej od czasów przybycia Europejczyków do początku lat .70 XX wieku. Czyta się go naprawdę przyjemnie. W przystępny sposób omówiony jest temat niemal całkowicie pomijany w szkołach, czyli historia kontynentu po konkwiście. Przytaczane są liczne fakty i wydarzenia mało znane szerszej...