Już dawno tak powoli nie czytałam książki. Już dawno nie skupiałam się tak bardzo na każdym słowie, zdaniu czy bohaterach. I wreszcie już dawno nie czułam dreszczy przy książce. A Magdalena Ojrzyńska dostarczyła mi tego wszystkie na zaledwie 220 stronach. Mała - wielka książka...
O czym? Mam nieodparte wrażenie, że dla każdego o czymś innym. Wydaje się to niemożliwe, ale autorce udało się tego dokonać. Bo te opowieści są nieoczywiste, ale też pozbawione przesadnej fantazji. Są ciepłe i zimne zarazem, jasne i ciemne, ale wszystkie zapadają głęboko w sercu i zostają tam na zawsze. Są trochę nie z tego świata, a jednocześnie bardzo z tego, bo bezpośrednio nas dotyczą.
Dla mnie ta lektura to swojego rodzaju gwarancja, że nie jestem sama, że to co we mnie się burzy i jest sprzeczne, tak naprawdę jest od siebie zależne i nie może bez siebie żyć; że świat jest tak skonstruowany, że mrok bez światła nie istnieje, zło bez dobra również. Niezwykle budujące i dające mi nadzieję, a do tego zmuszające do refleksji i spojrzenia inaczej na wszystko co mnie otacza. Już dziś inaczej spoglądam na niebo.
Ojrzyńska zadbała nie tylko o treść, ale i o oprawę: każde słowo, okładka, tytuł rozdziału, po prostu wszystko jest tak dopieszczone, że zapiera dech. Czytając, miałam poczucie, że dostałam najwyższej wagi prezent od autorki. I ja za niego bardzo dziękuję.

Ta książka zostanie ze mną na zawsze. To jest coś więcej, coś ważnego, coś wyjątkowego. Pozostaje mi tylko gorąco polecić.

Już dawno tak powoli nie czytałam książki. Już dawno nie skupiałam się tak bardzo na każdym słowie, zdaniu czy bohaterach. I wreszcie już dawno nie czułam dreszczy przy książce. A Magdalena Ojrzyńska dostarczyła mi tego wszystkie na zaledwie 220 stronach. Mała - wielka książka...
O czym? Mam nieodparte wrażenie, że dla każdego o czymś innym. Wydaje się to niemożliwe, ale...