Korhonowie sprowadzają się do położonej daleko na północy osady. Nowy dom ma być dla nich miejscem, gdzie poczują spokój, na nowo poukładają swój świat i zapomną o bolesnej przeszłości. Jednak wkrótce okazuje się, że nie da rady tak o tym zapomnieć. Przeszłość przeszłością, jednak tajemnice skrywane przez pewne osoby spowodują, że cała rodzina będzie musiała zmierzyć się z czymś, na co ogóle nie była gotowa.

To była ciężka przeprawa z tą książką. Nie będę ukrywać tego, że ta książka swą grubością i stylem mnie męczyła. Według mnie, ta historia jest za mocno szczegółowo opisana. Przez co czas mi niemiłosiernie się dłużył. A szkoda, bo opis książki jest ciekawy. Tak samo jak okładka, która przyciąga wzrok.

Mimo, że historia jak dla mnie jest słaba, to uważam, iż sam tekst jest dopracowany. Nie trafiłam tutaj na jakieś błędy, do których mogłabym się przyczepić. Jednakże zalecam poznać tą historię samemu, bo może się okazać, że akurat ona wam się spodoba. 😘

Dziękuję @robert_batory za możliwość przeczytania tej książki. 😊

Ocena: 7/10.

Korhonowie sprowadzają się do położonej daleko na północy osady. Nowy dom ma być dla nich miejscem, gdzie poczują spokój, na nowo poukładają swój świat i zapomną o bolesnej przeszłości. Jednak wkrótce okazuje się, że nie da rady tak o tym zapomnieć. Przeszłość przeszłością, jednak tajemnice skrywane przez pewne osoby spowodują, że cała rodzina będzie musiała zmierzyć się z...

Już dawno nie czytałam tak słabej książki, pod każdym względem: językowym, stylistycznym oraz samej treści, a nawet pomysłu! Bohaterowie są ledwo przedstawieni, nie nadano im żadnego charakteru, opisy i porównania są bezsensowne, w kółko powtarzają się te same epitety, cała "tajemnica" wynika z faktu, że autorka niczego nie tłumaczy i urywa sceny w trakcie, po przeczytaniu nadal nie wiem kto jest kim i co właściwie się stało- co więcej wcale mnie to nie interesuje! Jestem tylko poirytowana straconym na tę książkę czasem.

Już dawno nie czytałam tak słabej książki, pod każdym względem: językowym, stylistycznym oraz samej treści, a nawet pomysłu! Bohaterowie są ledwo przedstawieni, nie nadano im żadnego charakteru, opisy i porównania są bezsensowne, w kółko powtarzają się te same epitety, cała "tajemnica" wynika z faktu, że autorka niczego nie tłumaczy i urywa sceny w trakcie, po przeczytaniu...

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Zaczytana Ewelka". Książka z początku wydawała mi się nudna, ale im dalej czytałam coraz bardziej wciagala mnie jej magia i tajemniczość. Po prostu nie mogłam się już od niej oderwać. Pomimo tego że akcja w powieści nie jest szybka to trzyma cały czas w napięciu. Autorka bardzo pobudza czytelnicza wyobraźnię dzięki tajemniczości i fantastycznym wydarzeniom. Książki nie da się przestać czytać ponieważ chcemy koniecznie rozwiązać wszystkie sekrety które dotyczą rodziny Korhornow która zaczyna nowe życie w wiosce na dalekiej północy. Główni bohaterowie to przede wszystkim Theresa-matka i Hana-starsza córka. Gdy przeprowadzają się w nowe miejsce Hana doświadcza dziwnych zjawisk których nie może zrozumieć. Również przeszłość Theresy daje znać o sobie. Nosi ona w sobie tajemnicę która nikomu nie chce wyjawic. Czytając powieść mamy wrażenie że znaleźliśmy się w jakiejś magicznej krainie. Jednocześnie jest ona napisana pięknym poetyckim językiem i jest wspaniała w swej prostocie. Zagłębiamy się z każdą czytana stroną w tajemnice, niedomówienia, głęboko skrywana prawdę. Ciekawe osoby i wciągająca pomału akcja nie pozwalają odłożyć książki. Stworzona przez autorkę baśniowa atmosfera bardzo mnie urzekła. Po przeczytaniu książki czułam niedosyt. Autorka zostawiła mnie z wieloma nierozwiazanymi sprawami i pytaniami co dalej?. Czekam na ciąg dalszy. Gorąco polecam ten udany debiut literacki.

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez bloga "Zaczytana Ewelka". Książka z początku wydawała mi się nudna, ale im dalej czytałam coraz bardziej wciagala mnie jej magia i tajemniczość. Po prostu nie mogłam się już od niej oderwać. Pomimo tego że akcja w powieści nie jest szybka to trzyma cały czas w napięciu. Autorka bardzo pobudza...

To nie jest książka na jeden wieczór, bo szkoda ograniczyć sobie czas z „Pętlą”. Niestety na wiele wieczorów też się nie nada, bo nie sposób odłożyć i nie umierać z ciekawości co dalej.

Ależ mnie wciągnęła ta historia! A jaka ja byłam przejęta podczas czytania! Nie wiem jak Ojrzyńska to robi, ale jej książki mocno mnie dotykają, mam wrażenie że siedzą we mnie i przytulają się do mojej duszy. Brzmi ciut dziwnie? Realizm magiczny nie może brzmieć inaczej, a u autorki po prostu intensywnie się go czuje. Niesamowite jest to, że można napisać książkę tak nieśpieszną, wręcz leniwie snującą opowieść, a przy tym tak arcyciekawą. Tajemnice, atmosfera czegoś większego od nas, poczucie, że ktoś lub coś jest obok, mrok, poplątanie teraźniejszości z przyszłością i to wszystko zamknięte w czterystu stronach. Powtórzę się - niesamowite!
Klimat osady, postaci, język - również niesamowite!

Dla mnie ta książka to trochę jakby nie była pisana, bo „Pętli” jest bliżej do obrazu, do koloru morza, do emocji silnych jak fale podczas sztormu. Mnie nawet trudno tę książkę recenzować. Jest po prostu taka moja, bardzo osobista. I to już drugi raz, kiedy Ojrzyńska zagląda mi w duszę. Dziękuję.

To nie jest książka na jeden wieczór, bo szkoda ograniczyć sobie czas z „Pętlą”. Niestety na wiele wieczorów też się nie nada, bo nie sposób odłożyć i nie umierać z ciekawości co dalej.

Ależ mnie wciągnęła ta historia! A jaka ja byłam przejęta podczas czytania! Nie wiem jak Ojrzyńska to robi, ale jej książki mocno mnie dotykają, mam wrażenie że siedzą we mnie i przytulają...

Trudno ją opisać tak, żeby nie powiedzieć za wiele. W skrócie. Rodzina Korhornów sprowadza się do położonej daleko na północy osady. Jednak skrywane przez Therese tajemnice, zaczynają jej ciążyć. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a sekrety mnożą tylko kolejne pytania.

Historia z kategorii dla tych cierpliwych, których czeka nagroda. Ja przywzyczajona do książek Kinga czy oczarowana "Nawiedzonym domem na wzgórzu" chętnie brnęłam dalej próbując rozwiązać wszystko na sposób kryminalny, paranormalny, logiczny - zakładałam nawet, że główna bohaterka jest po prostu stuknięta 🤪.

Nie dobrnęłam do połowy, gdy stwierdziłam, że autorce należą się pokłony. W czasie, gdy wiele polskich autorek próbuje się kreować na te chamerykańskie (błąd specjalnie),Magdalena Ojrzyńska osiągnęła poziom świetnej literatury zagranicznej.

Zakończenie mnie pozamiatało aż szukałam czy to na pewno wszystkie strony.

Mroczna, nie łatwa, zaskakująca - takie historie uwielbiam.

Trudno ją opisać tak, żeby nie powiedzieć za wiele. W skrócie. Rodzina Korhornów sprowadza się do położonej daleko na północy osady. Jednak skrywane przez Therese tajemnice, zaczynają jej ciążyć. Przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a sekrety mnożą tylko kolejne pytania.

Historia z kategorii dla tych cierpliwych, których czeka nagroda. Ja przywzyczajona do książek Kinga...

Książkę miałam zaszczyt przeczytać dzięki Book Tour Zaczytanej Ewelki przy współpracy z autorką Magdaleną Ojrzyńską.
Książka była interesująca,  ciekawa, balansowała na granicy jawy i snu. Idealna na dlugie zimowe wieczory. Autorka nie zdradziła nam wszystkich tajemnic do końca, wiec pozostaje nam czekać na następną część  🥰😍
Polecam serdecznie 😊

Książkę miałam zaszczyt przeczytać dzięki Book Tour Zaczytanej Ewelki przy współpracy z autorką Magdaleną Ojrzyńską.
Książka była interesująca,  ciekawa, balansowała na granicy jawy i snu. Idealna na dlugie zimowe wieczory. Autorka nie zdradziła nam wszystkich tajemnic do końca, wiec pozostaje nam czekać na następną część  🥰😍
Polecam serdecznie 😊

Tajemnicze. Niezwykła podróż. Wymagająca przynajmniej chwili czasu, żeby usiąść z nią i się delektować. Niekoniecznie do pochłonięcia w jeden wieczór. Mnóstwo sekretów, mnóstwo rzeczy, które niekoniecznie rozwiązują się aż do samego końca.
Niestety książka mimo swojego uroku, swojej magii momentami była zbyt ciężka, jakby zbyt poetycka, przez co nie mogłam przez nią płynąć tak jakbym chciała.

Tajemnicze. Niezwykła podróż. Wymagająca przynajmniej chwili czasu, żeby usiąść z nią i się delektować. Niekoniecznie do pochłonięcia w jeden wieczór. Mnóstwo sekretów, mnóstwo rzeczy, które niekoniecznie rozwiązują się aż do samego końca.
Niestety książka mimo swojego uroku, swojej magii momentami była zbyt ciężka, jakby zbyt poetycka, przez co nie mogłam przez nią płynąć...

Dawno już nie czytałam tak nieprzewidywalnej książki. Z pozoru zwyczajna opowieść o poszukiwaniu własnego miejsca, miłości i przyjaźni, umieszczona w otoczeniu północnych i wietrznych klifów.
Historia rodziny Korhornów i związana z nimi tajemnica została odpowiednio dawkowana czytelnikowi, aby wzbudzać napięcie, które nie pozwala oderwać się od lektury.
Polecam.

Dawno już nie czytałam tak nieprzewidywalnej książki. Z pozoru zwyczajna opowieść o poszukiwaniu własnego miejsca, miłości i przyjaźni, umieszczona w otoczeniu północnych i wietrznych klifów.
Historia rodziny Korhornów i związana z nimi tajemnica została odpowiednio dawkowana czytelnikowi, aby wzbudzać napięcie, które nie pozwala oderwać się od lektury.
Polecam.

Wiele zawiłości, wiele tajemnic, jednak dzięki temu wszystkiemu ta książka miała coś. Coś takiego, że chciało się czytać dalej i dalej, żeby dowiedzieć się, co się stanie z małą Haną, co takiego ukrywała Theresa przed mężem, a także to co Aleksander ukrywał przed żoną. I jaką rolę w tym wszystkim odgrywają mieszkańcy wsi, szczególnie burmistrz, dyrektor szkoły, doktor i pani sprzedawczyni z tutejszego sklepu, a także mieszkająca w sąsiedztwie staruszka.

Książkę czytało się szybko, ponieważ historia została napisana w ciekawy sposób. Nie każdemu może przypaść do gustu język jakim została napisana książka, jednak mi się on podobał, nadawał całej historii tej nuty "starości wsi" i tajemniczości. Uważam wręcz, że właśnie dzięki takiemu językowi jakim została napisana ta książka, to historia została bardzo fajnie oddana, czytelnik bardziej może wczuć się w panujący tam klimat.

Słowem podsumowania : Polecam tę tajemniczą i magiczną historię, która pozostawiła mnie trochę z niedosytem tej historii 💙. Chcę więcej 😁.

Wiele zawiłości, wiele tajemnic, jednak dzięki temu wszystkiemu ta książka miała coś. Coś takiego, że chciało się czytać dalej i dalej, żeby dowiedzieć się, co się stanie z małą Haną, co takiego ukrywała Theresa przed mężem, a także to co Aleksander ukrywał przed żoną. I jaką rolę w tym wszystkim odgrywają mieszkańcy wsi, szczególnie burmistrz, dyrektor szkoły, doktor i...

Czytasz i marzysz, rozmyślasz, zapętlasz się… gdyż już myślisz, ze wiesz … to nagle uświadamiasz sobie zaskoczenie i pobudzenie zmysłów …
Przeczytasz raz, ale czy rozjaśnia się zapętlone tajemnice? Ta książka jest moim zdaniem na kilka razy

Czytasz i marzysz, rozmyślasz, zapętlasz się… gdyż już myślisz, ze wiesz … to nagle uświadamiasz sobie zaskoczenie i pobudzenie zmysłów …
Przeczytasz raz, ale czy rozjaśnia się zapętlone tajemnice? Ta książka jest moim zdaniem na kilka razy