Kupa przemyśleń oraz wspomnień, które powstały podczas czegoś co z grubsza można nazwać "pielgrzymką do Compostelli". Niby autorka pielgrzymuje, bo podąża słynną "drogą", zatrzymuje się w tych samych zajazdach co pielgrzymi, spotyka się i nawet rozmawia z niektórymi pielgrzymami ale jak dla mnie jest to tylko takie tło. Najważniejsze dla autorki jest przekazanie czytelnikowi mniej lub bardziej ciekawych wspomnień jako korespondentki wojennej, wspomnień z dzieciństwa i tym podobnych wynurzeń. Pojawiają się one w różnych momentach opowieści, zaburzając rytm czytania - już, już się człowiek wciągnie w opowieść drogi a tu nagły przeskok w inne klimaty. Im dłużej czytałem, tym bardziej książka mnie irytowała - ale dotrwałem do końca.
Po jakiego grzyba tam lazła, jak nie chciała, a jak już jednak polazła i jeszcze to opisała,to może przestałaby narzekać w tekście. Bo wychodzi na to, że wszędzie było dobrze (i ciekawiej, wartościowiej) tylko nie na "Camino".
Ocena - do pielgrzymki lektura tej książki raczej nie zachęci - chociaż można z niej wyłuskać jakieś przydatne fragmenty ale jest tego naprawdę niewiele. Czyta się też jakoś tak topornie. Jeśliby potraktować tę książkę jako zbiór krótkich reportaży, to może byłaby znośniejsza do czytania. Informacja z tyłu okładki, że jest to "dziennik z podróży", jest bardzo myląca. Owszem dni są zapisywane chronologicznie ale czasem nie ma tam nic o drodze a sporo o wspomnieniach. Nie tego oczekiwałem.

Kupa przemyśleń oraz wspomnień, które powstały podczas czegoś co z grubsza można nazwać "pielgrzymką do Compostelli". Niby autorka pielgrzymuje, bo podąża słynną "drogą", zatrzymuje się w tych samych zajazdach co pielgrzymi, spotyka się i nawet rozmawia z niektórymi pielgrzymami ale jak dla mnie jest to tylko takie tło. Najważniejsze dla autorki jest przekazanie...