Historia Ani Golędzinowskiej nie jest historią unikatową, nadzwyczajną, jedyną w swoim rodzaju. Dziewczyn o podonych przeżyciach na świecie jest wiele, nawet bardzo wiele. To, co jednak wyróżnia ją od innych, to fakt, że Ania idzie dalej, działa. Chce, aby jej świadectwo autentycznie otworzyło oczy tym, którzy nie mają prawdziwego oglądu rzeczywistości, żyją mrzonkami i wydumanymi marzeniami. "Ocalona z piekła" to opowieść najprawdziwsza, która oprócz "suchego" tekstu, zwykłego przekazu, prowadzi do zdolności wyciągania właściwych wniosków, a co za tym idzie, daje nadzieję i pozwala na luksus szczerej radości.
Ania Golędzinowska pisze wprost, nie komplikuje tekstu wymyślnymi frazeologiami ani wyszukanymi metaforami. Nie sili się na nic, co wykracza ponad jęzkową naturalność. Dlatego jej książka prawdziwie porusza, dlatego w niektórych fragmentach można odnaleźć samego siebie, dlatego staję się ona bliska czytelnikowi, staje się poniekąd jego własną historią.
"Ocalona z piekła" to jest książka, którą, w moim mniemaniu, trzeba przeczytać, nawet jeśli wybitni krytycy nie uznaliby jej za arcydzieło. Ostatecznie w procesie czytania literatury nie chodzi jedynie o to, żeby czytać tylko to, co rekmendowane przez znane nazwiska, ale to, co może sprawić, że staniemy się lepszymi ludźmi.

Historia Ani Golędzinowskiej nie jest historią unikatową, nadzwyczajną, jedyną w swoim rodzaju. Dziewczyn o podonych przeżyciach na świecie jest wiele, nawet bardzo wiele. To, co jednak wyróżnia ją od innych, to fakt, że Ania idzie dalej, działa. Chce, aby jej świadectwo autentycznie otworzyło oczy tym, którzy nie mają prawdziwego oglądu rzeczywistości, żyją mrzonkami i...