Trzy siostry, trzy różne światy spotkały się w Pensjonacie na Wzgórzu. Patrycja i Martyna przyjechały do chorego ojca, Klaudia zawsze była na miejscu obok niego. Są razem a jednak osobno, bo każda ma swoje życie, swoje kłopoty o których nie chce mówić żadnej z sióstr.
Każda z nich zakończyła swoje związki, w których nie były sobą, w których czuły się bezwartościowe, nijakie i wykorzystane. Klaudia z żonatym mężczyzną, Patrycja z mężem, a Martyna z ojcem dziecka, który okazał się totalnie nieodpowiedzialnym, uzależnionym od leków człowiekiem. Właśnie tutaj na Wzgórzu szukają spokoju i próbują na nowo, a może od początku zbudować nić porozumienia.
Niestety los bywa przewrotny i kiedy wydaje się nam, że wszystko zaczyna się układać, uspokajają się uczucia oraz emocje coś niespodziewanego wybucha jak wulkan wyrzucając na powierzchnię skrywane tajemnice. Martyna znajduje dokumenty adopcyjne – jej dokumenty. Natychmiast opuszcza Pensjonat i wyjeżdża do Sanoka. Na prośbę Ludwika przylatuje do Polski jego była żona Nora, matka Patrycji. Chce aby wspólnie wszystko wyjaśnili córce. Okazuje się jednak, że Nora nie chciała Martyny adoptować. Zgodziła się na to tylko ze względu na Ludwika. Na dodatek Marek po otrzymaniu tajemniczego listu niespodziewanie wyjechał do Krakowa, nie pożegnał się z Klaudią, nie odbiera od niej telefonów, nie odpisuje na smsy. Zostawił tylko list oraz królika Hektora. U Patrycji też nie jest kolorowo. Po powrocie ze wspólnych wakacji między nią a Sewerynem wszystko się zmienia. Dziewczyna czuła się podczas nich jak piąte koło u wozu.
Mimo, tych przeciwności siostry powolutku tkają więź siostrzaną. Jest ona jak cienka nić babiego lata, która przy lekkim wietrze kłótni zrywa się i rwie na drobne kawałki niedomówień. Ale jednak coś je ku sobie przyciąga, a mur który wokół siebie zbudowały kruszy się. Pokonują swoje strachy, lęki, obawy, podejmują trudne decyzje ale to są ich decyzje. Już nie są słabymi, beznadziejnymi, nic nie wartymi kobietami stają się z każdym dniem coraz silniejsze.
Serducho moje skradł Bartek – "Uber na każdą pogodę". Ma chłop cierpliwość, cięty język i umie jak nikt zapanować nad Martyną. Trafiła kosa na kamień chciałoby się rzec z uśmiechem na twarzy. A Martyna, która nigdy słabości nie okazywała w końcu powolutku akceptuje fakt, że zostanie mamą. Bo wie co to znaczy być odrzuconym dzieckiem najpierw przez biologicznych rodziców, a później przez adopcyjną matkę, tylko dlatego, że nie chciało słuchać, było nieznośne, nieułożone i najważniejsze „nie moje”.
Śmierć ojca ich zbliża stały się sobie bliższe chociaż same nie mogą w to uwierzyć i do końca zaakceptować. Dajmy im czas. Myślę, że wszystko między nimi się ułoży. Mimo, że opuszczamy Pensjonat na Wzgórzu mam nadzieję, że Pani Ola jakąś niespodziankę nam przyszykuje razem z Klaudią, Martyną i Pauliną. POLECAM!!!
Czytam dla przyjemności dziękuje za udział w Book Tourze.

Trzy siostry, trzy różne światy spotkały się w Pensjonacie na Wzgórzu. Patrycja i Martyna przyjechały do chorego ojca, Klaudia zawsze była na miejscu obok niego. Są razem a jednak osobno, bo każda ma swoje życie, swoje kłopoty o których nie chce mówić żadnej z sióstr.
Każda z nich zakończyła swoje związki, w których nie były sobą, w których czuły się bezwartościowe,...