Kolejna ciekawa pozycja z dawnej serii „Wielkie problemy z życia człowieka”. W dwóch częściach, odnoszących się do świata starożytnego i kolonializmu w epoce nowożytnej.
Wbrew opisowi na stronie serwisu to nie jest zbiór esejów, lecz pewne z natury skrótowe kompendium wiedzy na temat niewolnictwa – w tradycyjnym tego słowa rozumieniu do końca XIX wieku.
Oczywiście druga część budzi większe emocje. Wizja równomiernego i stałego rozwoju myśli ludzkiej dopuszcza pogodzenie się z istnieniem niewolnictwa w starożytności, postrzeganego przede wszystkim poprzez literaturę i kulturę – jako sytuację tychże osób w rzymskich domach patrycjuszowskich czy pałacu cesarskim.
Tymczasem w okresie średniowiecznym i nowożytnym dzisiejszego czytelnika sama reaktywacja tej instytucji razi. Tym bardziej opisy i świadectwa, szczególnie te z okresu odkryć geograficznych i rodzącego się kolonializmu, jak i szczególnie z XIX wieku. Szczególnie ciekawie prezentuje się rozwój niewolnictwa w brytyjskich koloniach, które później stały się Stanami Zjednoczonymi. Jak się okazuje był to dość długi proces, powstający powoli, a nie zaplanowany z góry. Wreszcie mamy przypomnienie sytuacji pierwszych niewolników nowożytnych, czyli Indian z „Nowego Świata”, którzy zmuszeni do prac na plantacjach czy kopalniach po prostu wyginęli. Książka dobra, aczkolwiek napisana językiem, któremu trudno byłoby się przebić do szerszego grona czytelników.

Kolejna ciekawa pozycja z dawnej serii „Wielkie problemy z życia człowieka”. W dwóch częściach, odnoszących się do świata starożytnego i kolonializmu w epoce nowożytnej.
Wbrew opisowi na stronie serwisu to nie jest zbiór esejów, lecz pewne z natury skrótowe kompendium wiedzy na temat niewolnictwa – w tradycyjnym tego słowa rozumieniu do końca XIX wieku.
Oczywiście druga...