http://basiapelc.blogspot.com/2013/04/niebjka-marta-piechowicz.html

Nie jestem fanką typowych romansideł i dzięki Bogu nie zawiodłam się, ta lektura do takich nie należy.
Uznałam na samym początku, iż dla mnie książka jest napisana w sposób... dziwny;), niezsynchronizowany. Każde zdanie jakby do siebie nie pasowało i było napisane na siłę (pomyślałam sobie wtedy nawet, że z pewnością nie zostanę fanką twórczości Marty Piechowicz). Jakby nie tworzyła się wspólna treść, która powinna zlewać się w całość. Także wizualnie książka małego formatu, nieporęczna z dostosowaną do jej wielkości czcionką (styl czcionki także jakoś mi nie odpowiadał). Pomimo powyższych mankamentów, czytałam ją wciągając się coraz bardziej i bardziej.

Coś tak nieprawdopodobnego, że aż trudno w to uwierzyć - idealna miłość odnaleziona przez internet. Oni byli sobie przeznaczeni. To zupełnie jak bajka, tylko że "Nieb@jka" - codzienne opisy, przemyślenia, przeszkody, przejścia w życiu - wszystko to stwarza normalną rzeczywistość, w której odnalazła się idylliczna, sielankowa miłość tak zwyczajnych bohaterów. Jak to określić? To uczucie wzajemnego poznawania, oczekiwania, niecierpliwości, wspólne tematy, niepewność, zdenerwowanie, bijące szybciej serce, drżący głos, wypieki na twarzy, wstrzymany oddech, obawy o to jak się wypadnie i jak się zostanie odebranym. Cała historia tej pary przedstawiona właśnie w tej szarej smutnej, problematycznej rzeczywistości jest jak bajka, tylko taka inna, odmienna, jedyna w swoim rodzaju - czyli jak szczęście, spójność, spełnienie, pewność, docenienie osób po emocjonalnym okaleczeniu, zrozumienie, szacunek, wspólne trwanie i dążenie w nieznane.

Książka zawiera też dramat. Grzegorz z odrazą i wręcz obrzydzeniem traktuje swoją byłą żonę, w sumie to w pewnej części nie ma się mu co dziwić, ale dla mnie, dla kobiety jest to niezmiernie oburzające w jaki sposób myśli na jej temat (jaki natłok myśli i nienawiści może gromadzić w sobie mężczyzna). Justyna usuwa ciąże, z rozpaczy i uczucia do byłego męża, z żalu, że utraciła taką piękną, niedocenianą przez nią miłość. Zdając sobie sprawę z tego, że popełniła największy błąd swojego życia z bezsilności i niemocy stacza się w zastraszającym tępie. Jesteśmy świadkami upadku człowieka. Smutne to...

Nieb@jka - słodko-gorzka landrynka, recepta na to, aby odważyć się marzyć, na otwarcie zatwardziałych serc z "wiśniówką na torcie" (jak to Czesław Mozil mówił:D), czyli z maluteńką niespodzianką na zakończenie. Czy polecam? Nie całym moim sercem i duszą, ale czemu by nie;) Jest niebanalna. Można przeczytać, żeby podkolorować szarość codzienności.

http://basiapelc.blogspot.com/2013/04/niebjka-marta-piechowicz.html

Nie jestem fanką typowych romansideł i dzięki Bogu nie zawiodłam się, ta lektura do takich nie należy.
Uznałam na samym początku, iż dla mnie książka jest napisana w sposób... dziwny;), niezsynchronizowany. Każde zdanie jakby do siebie nie pasowało i było napisane na siłę (pomyślałam sobie wtedy nawet, że...