Cała ta książka jest swoistym monologiem Niemca (choć może Galiczyjczyka bo pochodzi ze śląska) który przywłaszcza sobie życie swojego żydowskiego kolegi..albo wręcz przyjaciela. Bohater zdecydowanie nie jest zdrowy na umyśle, brzmi jak schizofrenik jednak jest zrozumiały. Opowiada o swoich losach które choć niekiedy zbyt fantastyczne wciągają. Wszyscy w tej książce są szaleni (prócz części Żydów) oszaleli przez wojnę lub przez inne nieszczęścia. I należy tutaj ubolewać nad faktem że autor nie poruszył kwestii żydowskiego lichwiarstwa które to spowodowało że to własnie ta grupa padła ofiarą Niemców podczas 2 wojny światowej, nie porusza się też kwestii tego że Żydzi z USA wiedzieli o obozach już przedtem, ale nic nie robili. Generalnie Żydzi w tej książce to same pozytywy. Ale z racji roku książki można to zrozumieć. Ciekawe jest podejście do Polaków...ogólnie ludność śląska jest tu uważana za Niemców, to samo tyczy się mieszkańców Prus..wydaje mi się że Polacy dla autora to tylko wchód obecnej Polski. Nieco to dziwne. Co do samego przedstawienia to Polacy są tu rządnymi zemsty antysemitami, i uwaga jest też polski sanitariusz w obozie koncentracyjnym. Niemcy też oczywiście są przedstawieni negatywne, fascynujące jest opisane ich zachowań już po IIWŚ kiedy traktują Żydów jak "nadludzi" i pozwalają im na znacznie więcej, ciekawe czy ci którzy czytają to dziś widzą podobny schemat w dzisiejszych Niemcach gdzie każdy "uchodźca" stoi niejako ponad prawem i jest traktowany jako taki "nadczłowiek" bo Niemcy chcą udowodnić jak bardzo dobrym narodem są i jak bardzo krzyczeli wtedy "nie". Podsumowując jest to ciekawa lektura bo inna, opis II wojny światowej bez patosu za to z użyciem groteski (ale nie martwcie się nie tej jak u Gombrowicza gdzie każdy dialog jest tak sztuczny że zęby bolą) tu odnosimy wrażenie że czytamy prawdziwy wywód szaleńca...który koniec końców jest całkiem bystry...ale raczej jak autystycznie dziecko, które jest geniuszem matematyki. Dałbym tej książce więcej bo jest naprawdę wciągająca, ale potraktowanie tak po macoszemu kwestii polskiej wydaje mi się przy tym temacie lekką przesadą.

Cała ta książka jest swoistym monologiem Niemca (choć może Galiczyjczyka bo pochodzi ze śląska) który przywłaszcza sobie życie swojego żydowskiego kolegi..albo wręcz przyjaciela. Bohater zdecydowanie nie jest zdrowy na umyśle, brzmi jak schizofrenik jednak jest zrozumiały. Opowiada o swoich losach które choć niekiedy zbyt fantastyczne wciągają. Wszyscy w tej książce są...