Losy czterech pokoleń żeglarzy i mieszkańców portowego miasta Marstal (z którego sam autor pochodzi) na tle historycznych dziejów Danii. Powieść rozpoczyna się od wojny prusko-duńskiej w 1848 r., a kończy wraz z drugą wojną światową.

Autor przez ponad 800 stron opowiada nam historię marynarzy, dla których morze i statek są całą esencją życia. Pokolenie za pokoleniem mężczyzn wypływa w morze, a w domu zostają kobiety i dzieci. Każdy chłopiec od urodzenia wie, że będzie marynarzem i wie też, że nie będzie miał grobu, bo jego miejscem wiecznego spoczynku stanie się morze. Żonom i matkom pozostaje już tylko niepewność, tęsknota i samotność....

Nie do końca czuję zachwycona tą opowieścią, a oczekiwania miałam dość spore, można by rzec. Owszem, nie mogę odmówić autorowi niebywałej wyobraźni, sprawnego pióra i ogromnej wiedzy marynistyczno - historycznej, która jest zaprezentowana na prawie każdej karcie tejże książki. Widać tutaj bardzo ambitne podejście Carstena do stworzenia opowieści bardzo złożonej, poruszającej wiele tematów na tle szalejącej, wojennej zawieruchy. Wszystko to brzmi bardzo ciekawie gdyby nie ten nieskończony chaos narracyjny. Miałam wrażenie, że autor przemawia przez wszystkie możliwe tutaj osoby, w liczbie pojedynczej, mnogiej, nie odpuścił nawet narracji pierwszoosobowej. Zdaję siebie sprawę z tego, że dla niektórych czytelników ten zabieg może być zaletą opowieści, dla mnie takie rozmienianie fabuły na drobne było troszeczkę męczące.

Jak na swoje ponad 800 stron, czytało się szybko i miejscami nawet bardzo przyjemnie ale marynistyka to jednak nie do końca moje klimaty - nie przepadam za powieściami, których akcja toczy się na morzu poza tymi w klimacie arktycznym. Bardziej przypadnie do gustu prawdziwym wilkom morskim i wszelakiej maści szczurom lądowym, którzy lubią wielkie wody.
Ja nie lubię. Nie przepadam.
Wolę góry 😎

Losy czterech pokoleń żeglarzy i mieszkańców portowego miasta Marstal (z którego sam autor pochodzi) na tle historycznych dziejów Danii. Powieść rozpoczyna się od wojny prusko-duńskiej w 1848 r., a kończy wraz z drugą wojną światową.

Autor przez ponad 800 stron opowiada nam historię marynarzy, dla których morze i statek są całą esencją życia. Pokolenie za pokoleniem...

Kawał książki!
Głównie morskie klimaty, ale nie tylko, była również np. przemoc w szkole. Książka przygodowa w dużej mierze, polecam:)

Kawał książki!
Głównie morskie klimaty, ale nie tylko, była również np. przemoc w szkole. Książka przygodowa w dużej mierze, polecam:)

Wielowymiarowa epopeja kilku pokoleń. Są przygody dorosłych i dzieci, jest miłość, jest podłość, jest życie codziennie małego miasteczka i jest wielki handel. Są pomysły i nadzieje, jest upadek i bankructwo. Jest też śmierć. Kilka rodzajów śmierci, w tym głównie takie, po których nie ma śladu. Jest walka i są wojny. I trupy. Ale są też tawerny, pijaństwo i dziewczyny. Wszystko spięte przez morze. Non stop czuć zapach soli morskiej, wodorostów, ryb, dziegciu, dymu czy ropy. Jest wietrznie, mroźnie, ale bywa ciepło i tropikalnie.
Pomimo objętości książka nie ma dłużyzn. Są zgrabne zwolnienia i przyspieszenia akcji. Bohaterowie są wielowymiarowi, naturalni. Potrafią być szlachetni by za chwilę zachować się jak kanalie. Język prosty, ale nie prostacki. Fantastycznie się czyta. Książka z efektem "jeszcze tylko jedna strona". No i zakończenie. Bałem się tych ostatnich stron. Ale autor w kilku zdaniach pięknie i zgrabnie wszystko zamknął. Brawo.

Wielowymiarowa epopeja kilku pokoleń. Są przygody dorosłych i dzieci, jest miłość, jest podłość, jest życie codziennie małego miasteczka i jest wielki handel. Są pomysły i nadzieje, jest upadek i bankructwo. Jest też śmierć. Kilka rodzajów śmierci, w tym głównie takie, po których nie ma śladu. Jest walka i są wojny. I trupy. Ale są też tawerny, pijaństwo i dziewczyny....

Książka typu kolubryna, którą jednak czyta się z zapartym tchem.
Pełna przygód, interesujących obserwacji dot. ludzkiej natury no i przesycona morskim klimatem.
Warto!

Książka typu kolubryna, którą jednak czyta się z zapartym tchem.
Pełna przygód, interesujących obserwacji dot. ludzkiej natury no i przesycona morskim klimatem.
Warto!

Trudno mi ocenić tę książkę - wydawałoby się, że dłużyzny, mało dramatyzmu zarówno przygodowego, jak i nawet psychologicznego... Zapamiętałem z niej głównie migawki, jak niezgrabne zaloty marynarza, który zbyt wiele lat był sam, marzenia, zabawy i niespodziewane niebezpieczeństwa w życiu chłopców, którzy dorastają nad morzem, a ono, choć magiczne, w każdej chwili może okazać się śmiertelnie groźne... zmagania kobiet pozostawionych przez mężczyzn, którzy wypłynęli... narady, jak rozwijać miasto w obliczu postępu i wojen...

To książka raczej portowa, niż morska. Niby przydługa i bez wyraźnej fabuły, a jednak coś nie pozwala jej odłożyć... Mocno osadza w duszy zapach morza i soli. Będę chciał do niej wrócić...

Trudno mi ocenić tę książkę - wydawałoby się, że dłużyzny, mało dramatyzmu zarówno przygodowego, jak i nawet psychologicznego... Zapamiętałem z niej głównie migawki, jak niezgrabne zaloty marynarza, który zbyt wiele lat był sam, marzenia, zabawy i niespodziewane niebezpieczeństwa w życiu chłopców, którzy dorastają nad morzem, a ono, choć magiczne, w każdej chwili może...

Może trzeba kochać morze, aby zrozumieć sens tej książki. Dla mnie morze to codzienność i wielokrotnie już wracałem do tej pozycji. Jasno i klarownie pokazuje jak wiele dostajemy i jest nam zabierane dzięki odważnym decyzjom. Jak wiele, wydawałoby się nieważnych spraw związanych z morzem wpływa na nasze życie.
NIe ma osoby, człowieka silniejszego niż morze. Możemy się tylko zbliżać do tej granicy. Książka mówi właśnie o tym zbliżaniu się do bycia morzem.

Może trzeba kochać morze, aby zrozumieć sens tej książki. Dla mnie morze to codzienność i wielokrotnie już wracałem do tej pozycji. Jasno i klarownie pokazuje jak wiele dostajemy i jest nam zabierane dzięki odważnym decyzjom. Jak wiele, wydawałoby się nieważnych spraw związanych z morzem wpływa na nasze życie.
NIe ma osoby, człowieka silniejszego niż morze. Możemy się...

Dobry duński epos.

Dobry duński epos.

Wspaniała powieść, ponad 800 stron i ani chwili nudy.

Wspaniała powieść, ponad 800 stron i ani chwili nudy.

Książka bardzo, bardzo ciepła. Podchodziłam do niej dwa razy - za pierwszym razem poległam na początkowym opisie bitwy - warto się przemęczyć, potem wciąga i żal ją kończyć.

Książka bardzo, bardzo ciepła. Podchodziłam do niej dwa razy - za pierwszym razem poległam na początkowym opisie bitwy - warto się przemęczyć, potem wciąga i żal ją kończyć.

Piękna, wielowątkowa powieść. Sztafeta pokoleń marynarzy na pierwszym planie wciąga, urzeka i pozwala sie zżyć z bohaterami. Warta czasu.

Piękna, wielowątkowa powieść. Sztafeta pokoleń marynarzy na pierwszym planie wciąga, urzeka i pozwala sie zżyć z bohaterami. Warta czasu.