To pierwsze moje spotkanie z Autorką Aurelią Es i pewnie ostatnie. Nie pokuszę się więcej. Od książki oczekuje jakiś emocji, fajnej historii, jakiegoś "czegoś" co mnie zaciekawi, zabawi, zatrzyma na dłużej. Historii, która zostanie w mojej głowie na dłużej, do której będę chciała powrócić, czy choćby pewności, że jeszcze przeczytam inne książki Autorki. "miłość? bardzo proszę" ma bardzo zachęcający tytuł i okładkę - na tym koniec... niestety. Jeszcze długo po przeczytaniu tej powieści zastanawiałam się "co Autor miał na myśli???" W tym przypadku Autorka, ale to bez znaczenia...

Szyszka to główna bohaterka powieści. Mieszkająca w kamienicy na ulicy Krzywej. Z sąsiadami ma bardzo dobry kontakt, nawet powiedziałabym wyjątkowy, a mieszkają tam całkowicie różni ludzie. Znajdzie się starsza pani, emerytowany ksiądz czy też para gejów, do tego młody alkoholik. Wszyscy żyjący w niesamowitej zgodzie... Pomagają dziewczynie, która na świecie została całkiem sama. Los się do niej uśmiecha, dostaje świetną pracę, pojawia się świetny mężczyzna, który niestety znika...a los zsyła jej kobietę, która okazuje się być...

Ta książka to jakiś jeden wielki misz - masz, niektóre rzeczy całkowicie wyrwane z kontekstu, męczące dialogi, nie wspominając już o opisach. Aurelia Es chciała dodać nieco fantastyki, trzymać czytelnika w napięciu czy choćby zrobić fajną emocjonalną powieść o młodej kobiecie, niestety moim zdaniem wyszła kompletna klapa, nie każdy jednak potrafi "grać" na emocjach czytelnika. Szkoda, bo książka miała potencjał, fajne pomysły, trudny temat, ale to wszystko napisane w kiepskim, ba! bardzo kiepskim stylu... Szczerze mówiąc miałam ochotę już po kilkunastu stronach odłożyć książkę, ale brnęłam z nadzieją na poprawę... było coraz gorzej. Totalna strata czasu...
Wydawnictwo Replika wydaje fajne powieści, więc dlaczego "miłość? bardzo proszę" została wydana? Być może gdyby Autorka dopracowała pewne rzeczy...
W tej książce raziło mnie niesamowicie z jednej strony bogobojność, którą wprowadziła Autorka, z drugiej zaś wulgaryzmy, które się pojawiały. Generalnie ani do pierwszego, ani do drugiego nic nie mam, ale w tej książce to zestawienia strasznie się "gryzło".
Czy polecam? Ja do niej już nie zajrzę, a jeśli ktoś sam musi się przekonać - proszę bardzo...

To pierwsze moje spotkanie z Autorką Aurelią Es i pewnie ostatnie. Nie pokuszę się więcej. Od książki oczekuje jakiś emocji, fajnej historii, jakiegoś "czegoś" co mnie zaciekawi, zabawi, zatrzyma na dłużej. Historii, która zostanie w mojej głowie na dłużej, do której będę chciała powrócić, czy choćby pewności, że jeszcze przeczytam inne książki Autorki. "miłość? bardzo...