Opisana w "Kronikach kota podróżnika" Hiro Arikawy relacja pomiędzy kotem Neno a opiekującym się nim Satoru, który przygarnął tego potrąconego przez samochód bezdomnego zwierzaka jest dla mnie taką nieoczywistą, nietypową historią miłosną. Książka opisuje jak po kilku latach wspólnego życia mężczyzna podróżuje po całej Japonii próbując nakłonić któregoś ze swoich przyjaciół do przejęcia tej opieki, której nie może już podołać.

Narracja toczy się niespiesznie, czasami z perspektywy ludzkiej, a czasami kociej, w bardzo minimalistycznej formie rozwijając przed czytelnikiem niezwykle piękną, subtelną i poruszającą historię ich wzajemnego oddania i bezgranicznej miłości.

Neno podsumowuje tę opowieść w swoim stylu, wzruszająco-ironicznym, słowami: "Nawet jeśli on odejdzie, ja nic nie stracę. Zyskałem imię i pięć lat szczęśliwego życia. Tego nikt mi nie odbierze.", które można zadedykować wszystkim borykającym się z tym życiowym paradoksem, że każda miłość nierozerwalnie łączy się z żałobą po utracie miłości.

Opisana w "Kronikach kota podróżnika" Hiro Arikawy relacja pomiędzy kotem Neno a opiekującym się nim Satoru, który przygarnął tego potrąconego przez samochód bezdomnego zwierzaka jest dla mnie taką nieoczywistą, nietypową historią miłosną. Książka opisuje jak po kilku latach wspólnego życia mężczyzna podróżuje po całej Japonii próbując nakłonić któregoś ze swoich przyjaciół...