Obawiam się, że ta książka stanowi ciąg dalszy pracy królowej Noor, mającej na celu propagowanie pozytywnego wizerunku Jordanii. Obraz tego kraju, jego zwyczajów i tradycji oraz tamtejszego dworu królewskiego został przedstawiony w tak pozytywnym świetle, że całość jak dla mnie jest nazbyt cukierkowa i sprawiająca wrażenie zbyt odbiegającej od realiów świata rzeczywistego.
Nie spodziewałam się wprawdzie pikantnych szczegółów z życia osobistego królowej, czy zmarłego króla, ale miałam nadzieję na co nieco detali z dnia codziennego królewskiej pary, opisy (choćby bardzo zdawkowe) problemów, z jakimi musiała się zetknąć młoda kobieta postawiona znienacka na czele licznej rodziny, stając się czwartą z kolei żoną monarchy państwa niemalże feudalnego, wreszcie koronowaną głową. Tymczasem praktycznie nic takiego w tej pozycji nie znalazłam. Że problemy wychowawcze się pojawiły, to wiemy, ale co było ich przyczyną, ani jak je rozwiązano zostaje dla nas tajemnicą. Że niełatwo było zostać z dnia na dzień pozbawioną prywatności oraz obiektem niewybrednych plotek przez co niejednokrotnie różnym gazetom wytaczano pozwy o zniesławienie to też wiadomo, ale autorka nie rozwija tematów nawet na tyle, by poinformować czytelników o tym, czy sprawy te zostały wygrane...
Wiele kwestii zostało pominiętych lub potraktowanych tak lakonicznie, że trudno usatysfakcjonować czytelników ciekawych zajrzenia na prywatne apartamenty królewskie...
Natomiast duży plus daję tej książce za przedstawienie konfliktu na Bliskim Wschodzie z punku widzenia Palestyńczyków i dość otwarte przyznanie jak wielką pomoc finansową otrzymuje Jordania z każdej możliwej strony...
Natomiast tłumacz nie popisał się zanadto i w treści nie brak potworków językowych takich jak np. monarchiczna demokracja...
Jak dla mnie książka ta stanowi bardziej ciekawostkę niż wiarygodne źródło informacji, niemniej jednak czyta się dość dobrze.

Obawiam się, że ta książka stanowi ciąg dalszy pracy królowej Noor, mającej na celu propagowanie pozytywnego wizerunku Jordanii. Obraz tego kraju, jego zwyczajów i tradycji oraz tamtejszego dworu królewskiego został przedstawiony w tak pozytywnym świetle, że całość jak dla mnie jest nazbyt cukierkowa i sprawiająca wrażenie zbyt odbiegającej od realiów świata rzeczywistego....