Książka zaczyna się od opisu życia rodziny Św. Jana, a w szczególności Jego ojca. Dzięki temu poznajemy jakie cechy mógł po nim odziedziczyć przyszły Święty.
Radość z rzeczy prostych, jak bliskość najbliższych, piękno przyrody -mimo ubóstwa w jakim żyli, potrafili doceniać najważniejsze. Niestety zbytek odciąga nas od nieuchronnego i często zmieniają się nam priorytety zwłaszcza te moralne.


Cała akcja toczy się w 16 wiecznej Hiszpanii, naznaczonej wojnami, Inkwizycją czy plagami susz. Gdzie podróżowanie na ośle to rarytas dana "wyżej" urodzonym :-)

Bardzo uderzyła mnie ta prostota życia, której dziś mi tak ciężko dostrzec, i którą tak trudno byłoby wcielić w życie.
Nasz główny bohater był zwolennikiem ciszy, natury odosobnienia (choć ta przez większość życia nie była mu dana) modlitwy. Potrafił zachwycać się nad najmniejszym kwiatem, wielbiąc tym Boga :-)

W czasie tej pięknej historii Jego życia poznajemy piękną relację jaką miał z bratem, którego uważał za swojego mentora. Od niego nauczył pomagać się bliźnim z najniższych warstw społecznych.

Sam dostrzegał swoje wady, nadmierne dbanie o własną higieny wcześniej nie pozwalała mu opiekować się bezdomnymi, strach przed atakami zła nieraz sprawiał, że odmawiał pomocy w objęciu danego domu zakonnego.

Ale by pokonać swoje słabości miał jedną radę - Zawierzenie się Najświętszej Matce Bożej, która to w czasach dzieciństwa uratowała mu życie.

Może przez tę książkę niektórzy zrozumieją sens cierpienia - nie wiem. Św. Jan od Krzyża stosował surową dyscyplinę i umartwianie co w przyszłości miało Go wzmocnić przed atakami nieprzyjaciół.
Znosić wszystko z pokorą tak jak nauczał nas Jezus Chrystus nie jest łatwe - i niewykonalne dla człowieka ale z pomocą Bożą już tak.
Katowanie przez oprawców zamieniło Jego ciało w jedną ranę, w ciele tym było tak mało krwi iż lekarze nie dowierzali, iż ten człowiek jeszcze żyje. Ale On znosił tę niesłuszną karę z pokorą, wprawiając w zdumienie swoich oprawców.

Modlitwa i poezja była dla Niego jedyną uciechą.
Noc Ciemna powstała własnie w tamtym okresie, gdy został uwięziony.

Wspaniała książka, która jest preludium do Jego twórczości;-)


"Bóg wydaje wszystkie rozkazy. Tam, gdzie nie ma miłości należny miłość włożyć,a potem będzie można miłość wyciągnąć"

Książka zaczyna się od opisu życia rodziny Św. Jana, a w szczególności Jego ojca. Dzięki temu poznajemy jakie cechy mógł po nim odziedziczyć przyszły Święty.
Radość z rzeczy prostych, jak bliskość najbliższych, piękno przyrody -mimo ubóstwa w jakim żyli, potrafili doceniać najważniejsze. Niestety zbytek odciąga nas od nieuchronnego i często zmieniają się nam priorytety...