„Imperium robotów. Bunt człowieka”, to „książkofilm”. To książka nasączona filmem i film nasączony książką. Powieść została wydana w tym samym czasie, co obraz filmowy pod tym samym tytułem.

Powieść jest jedną z kolejnych odsłon postapokaliptycznego nurtu, w którym znaleźć możemy szereg pomysłów, jak zniszczyć i ludzkość i samą ziemię, tutaj pisarz potraktował sprawę bardzo delikatnie, bo świat, nie stał się wielką zniszczoną przez słonce pustynna planetą czy też skostniałą, wielką zawieruchą. Wszystko stoi na swoim miejscu tyle, że nawiedzone przez mechanicznych kosmitów. planetę zaatakowały kosmiczne machiny, które przybyły na ziemię, aby dokonać badań, eksperymentów i oczyszczenia planety.

To są bajki robotów o tym, że „roboty nigdy nie kłamią” i że odlecą jak skończą eksperyment. To powieść nakazów i zakazów, ucisku i braku praw, a wszystko dla ludzkiego dobra, tak przynajmniej uważają roboty. Jedno jest pewne, opuszczenie własnego domu, grozi śmiercią bo każdy ma wbudowany implant i wyznaczoną strefę bezpieczeństwa, W takich sytuacjach życie wymusza bohaterskie zachowania.

„Imperium robotów” jest opowieścią o przełomie i Seanie Flynnie, głównym bohaterze, który razem z grupą przyjaciół wymyśla sposób, jak unieszkodliwić implant i wyjść na zewnątrz. Sean będzie miał w mechanicznej apokalipsie do odegrania najważniejszą rolę.

Mark Stay napisał dobrą młodzieżówkę z wartką akcją, dobrymi dialogami, przygodą i nastoletnim bohaterem, który obdarzony niezwykłą zdolnością jest wstanie zmienić tory historii. Jak zwykle bywa w tego typu schematycznych opowieściach, poza pozytywnymi bohaterami, są też czarne owce, które spiskują z robotami i starają się, w jak najdotkliwszy sposób, pokazać swoją władze i słuszność swych decyzji.

Między filmem a książką niestety nie ma wielkich różnic, czytając książkę, to tak, jakby się oglądało film. „Imperium robotów...” to przeciętniak w swojej klasie i niewiele wnosi do swojego gatunku. To po prostu dobra przygodówka.

Grzegorz Śmiałek