77/2021
Książka Zbigniewa Korpolewskiego nie jest biografią sensu stricto.
To oczywiście publikacja mocno biograficzna, aczkolwiek jej dominantę stanowią wspomnienia Autora związane z przyjaźnią łączącą go z bohaterką oraz wynikające z wieloletniej artystycznej współpracy obojga.
Opowiadając zatem o Hance Bielickiej - Autor sporo opowiada także i o sobie.

O takich książkach zwykło się mawiać: dziś nikt już tak nie pisze.
Styl Autora, jego klasa i bijący ze stronic szacunek zarówno do własnej opowieści, jak i do czytelnika - jest tu nad wyraz widoczny.
Autor snuje historię Artystki ukazując jej losy klasycznie: od dzieciństwa, poprzez lata szkolne, pierwsze kroki na scenie, karierę teatralną, "transfer" z teatru na estradę. I tak aż do samego końca, czyli emerytury i pożegnania.

Nie da się opowiadać o Hance Bielickiej (ani o żadnym innym współczesnym jej polskim artyście) bez pokazania powojennych losów Polski. Mamy tu więc przy okazji solidną powtórkę z historii XX wieku, ukazującą kształt ówczesnego polskiego "szołbiznesu".

Bywa oczywiście zabawnie - książka stanowi pokaźny zbiór anegdot z życia Bielickiej oraz całego środowiska artystycznego.
Korpolewski przytacza sporo spośród słynnych monologów Artystki( będąc ich autorem), które to monologi - same w sobie - są już minipodręcznikami historii.
Przyznać jednak trzeba, że pozbawione scenicznej interpretacji i ekspresji Pani Hanki - już tak nie śmieszą. Za to dają bardziej do myślenia.

Wydawnictwo zawiera sporo zdjęć z różnych okresów życia i kariery Bielickiej, dokumentując historię polskiej powojennej sztuki estradowej, ukazując przy okazji sporo nieco zapomnianych już, a wybitnych, postaci z tamtych lat.

Jedynym ewentualnym "dyskomfortem" może być fakt, że Autor swoją książkę napisał w pozycji klęczącej. Całość jest tak czołobitna, że momentami może to, jeśli nie razić, to na pewno zwracać uwagę czytelnika.
Ale, z drugiej strony, gdyby Autor nie miał do swojej bohaterki takiego stosunku i szacunku - taka książka pewnie nigdy by nie powstała.

77/2021
Książka Zbigniewa Korpolewskiego nie jest biografią sensu stricto.
To oczywiście publikacja mocno biograficzna, aczkolwiek jej dominantę stanowią wspomnienia Autora związane z przyjaźnią łączącą go z bohaterką oraz wynikające z wieloletniej artystycznej współpracy obojga.
Opowiadając zatem o Hance Bielickiej - Autor sporo opowiada także i o sobie.

O takich...